شرکت دانش بنیان همیاب 24، اثر علیرضا عباسی، اسماعیل صالحی
ساختمان جدید ترمینال فرودگاه بین‌المللی کیش، حمید مفیدی، منوچهر عزیزی، مسعود تذهیبیپـل زندگـی (میان‌گاه)، اثر امیرحسین اشعری
وجود دو لکه‌ی سبز باغات قصردشت و کوچه باغ‌های چمران در دو طرف محل پروژه، ایده‌ی اصلی در روند طراحی این پل را به دوختن این دو لکه به هم هدایت کرد تا این از هم گسستگی در سیستم سبز جبران شود و بستر طرح تا حد ممکن یکپارچه شود. همچنین هدف ایجاد ارتباط بین این پل به عنوان المان جدید شهری و بافت سنتی شهر شیراز که به نوعی مشخصه‌ی هویتی شهر است و حفظ آن به عنوان یک ضرورت برای ادامه‌ی حیات و توسعه‌ی شهر لازم بود که در طول طراحی با ایده‌ی اولیه تلفیق و پل علی‌بن‌حمزه که به واسطه‌ی قرارگیری روی رودخانه‌ی خشک و قدمت تاریخی‌اش مهم‌ترین و کلیدی‌ترین پل تاریخی شیراز است به عنوان الگوی اصلی ما در روند طراحی پل استفاده شد. در گام اول فرم اقتباس شده از طاق و ستون این پل قدیمی به صورت خطی گسترش داده شد و در مرحله‌ی بعد ساختار صلب و توده‌ای پایه‌ی پل با تلفیق تکنولوژی و ترکیب آن با سازه‌های جدید، سبک و نوآورانه حذف گردید و در نهایت پیکره‌ی اصلی پل و ستون‌های سبُک و درختی آن را شکل داد که به همراه سازه‌ی فوقانی آنها فضاهای تعاملی، مسیرها و کاربری‌های پروژه را تشکیل دادند. در نتیجه‌ی تهی‌شدن پایه‌های پل علی‌بن‌حمزه از توده‌ی صلب و به واسطه‌ی حرکت‌دادن لایه‌های آن به عقب و جلو در راستای رودخانه‌ی خشک و جابه‌جایی خطی آنها فرم‌هایی در زیر پل ایجاد شده که منجر به آفرینش فضایی شاخص جهت حضورپذیری و تعاملات اجتماعی شده است. فضای زیرین میان‌گاه برخلاف سایر پل‌ها صرفا یک فضای ساده با یک دید محدود از قسمت زیر پل نیست، بلکه به دلیل داشتن فرم خاص و فضا‌سازی لایه‌ها تبدیل به فضای عبور و تعامل روی سطح زمین شده است و به شهروندان امکان تجربه‌ی فضای زیر پل را می‌دهد و باعث ایجاد تعادل بین فضای کاملا اجتماعی روی پل و فضای زیر آن شده است. در طراحی سازه‌ی افقی پل و مسیر اصلی، فرم دایره برای انتقال مفهوم این فضا به ناظر انتخاب شده است. دایره‌ی حرکت در چرخ بی زمانی است، فرمی بدون هیچ آغاز و پایانی که همواره حرکت را به نقطه‌ی آغاز برمی‌گرداند. ناظر در طول مسیر و در جستجوی مکان‌های جدید، زمان را گم می‌کند، از طرفی نیز دایره جهت ندارد پس دید ناظر را محدود به زاویه‌ی خاص نمی‌کند و یک دید 360 درجه را به او عرضه می‌کند. این دو لکه‌ی سبز با کمک دایره‌ها و حلقه‌ها که تداعی‌کننده‌ی درختان اتصال‌دهنده‌ی ابتدا و انتهای مسیر و ساده شده‌ی فرم شاخ و برگ درختان هستند به هم دوخته خواهند شد و یک سیستم حرکتی سبز متشکل از مسیر و پوشش گیاهی در هم تنیده شده را به وجود می‌آورند. توجه ویژه به ارتقای کیفیت فضا، ایجاد یک فضای جمعی با تعامل اجتماعی شهروندان و هماهنگی با بستر طرح و با در نظر گرفتن کمترین اثر روی طبیعت از مهم‌ترین مواردی بود که سعی شد در طراحی این پل در نظر گرقته شود. طرح اولیه‌ی عرشه‌ها از فرم دایره‌ای ساده تشکیل شده که با ورود به هر فضا رفته رفته از نظر بصری پیچیدگی وارد آن فضا می‌شود. در طول مسیر، پل از حالت خطی و صاف بیرون آمده و انشعابات مسیر به گره‌هایی با کاربری‌های مختلف منتهی می‌شوند که به نوعی یک عامل دعوت‌کننده‌ی ناظر به درون فضا، مکث او و عبورش از تمامی مسیر‌های پیش‌بینی شده‌ی پل می‌باشند. ناظر از روی حس کنجکاوی وارد هر گره شده، نقاط جدید آن فضا را کشف می‌کند و باز مسیر مدور او را به نقطه‌ی آغاز گره می‌رساند. در این سیستم، مسیر پیاده و سواره در طرح به موازات هم پیش رفته است و به‌راحتی در دسترس بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد. یک نوار سبز متشکل از گیاهان نیز دور تا دور حلقه‌های پل حرکت کرده که در نهایت یک شبکه‌ی سبز با هدف جابه‌جایی در کریدُرها و مکث در گره‌ها به وجود بیاید. تغییر عملکرد این پل به عنصری فراتر از جابه‌جایی صرف بین دو نقطه و تبدیل آن به یک شبکه‌ی سبز و یک فضای تعاملی جهت ایجاد ارتباط کاربر با محیط و دیگران که ضمن آن نیز نیاز‌های زیبایی‌شناسی بازدید کننده را رفع کند منجر به جانمایی فضاهای مختلف تفریحی فرهنگی و اجتماعی در طول مسیر پل شده است.
کتاب سال معماری معاصر ایران، 1401
نام پروژه: پل زندگی (میان‌گاه)
محل پروژه: شیراز، ایران، بلوار چمران، رودخانه‌ی خشک
معمار: امیرحسین اشعری
تیم طراحی: افشین اشعری، زهرا جعفری، احسان شبانی، رودابه لطف‌پور، دنیا رحمت‌زاده
وضعیت: کانسپت
کاربری: پل
تاریخ شروع و پایان طراحی: 1399
کارفرما: معاونت معماری و شهرسازی شیراز
سازه: علیرضا دهقانی، رودابه لطف‌پور
گرافیک: زهرا جعفری، سارا ناظمی، زهرا رحیمی
سه بعدی: زهرا جعفری، مصطفی یکترزاده
مطالعات: رودابه لطف‌پور، دنیا رحمت‌زاده، زهرا جعفری، الناز امینی خانیمنی
هماهنگ‌کننده: اسما سیرجانی‌اصل
وبسایت دفتر: www.ashari-architects.com
ایمیل دفتر: ashariarchitects@yahoo.com
اینستاگرام دفتر: ashariarchitects
Life Bridge, AmirHossein Ashari
Name: Life Bridge
Location: Iran, Shiraz, Chamran BLV. Khoshk River
Function: Bridge
Architect: Amir Hossein Ashari
Design Partners: Afshin Ashari, Zahra Jafari, Ehsan Shabani, Roodabeh Lotfpour, Donya Rahmatzadeh
Client: Shiraz Municipality
Structure: Alireza Dehghani, Roodabeh Lotfpour
Graphics: Zahra Jafari, Sara Nazemi, Zahra Rahimi
3D Renders: Zahra Jafari, Mostafa Yektarzadeh
Research: Roodabeh Lotfpour, Donya Rahmatzadeh , Zahra Jafari ,Elnaz Amini khanimani,
Coordinator: Asma Sirjani Asl
Status: Concept
Year: 2020
Country: Iran
City: Shiraz
Website: www.ashari-architects.com
Email: ashariarchitects@yahoo.com
Instagram: ashariarchitects
The existence of two green patches of Qasr-dasht and Chamran gardens on both sides of the project site led the main idea in this design process. The major concept was to connect them so that this break in the green system could be compensated for and the project context could be integrated.
With that in mind and preserving Shiraz›s unique urban texture, this bridge was designed to connect it to the city›s historic urban fabric, a distinctive feature of Shiraz›s identity and hence necessary for its survival and growth.
As a result, the team looked to Shiraz›s Ali Ibn Hamzeh Bridge as a primary architectural model because of its historic significance and strategic location on the Khoshk River.
It began by taking inspiration from this old bridge›s arch and columns, which were linearly expanded, and then removing the bridge column›s rigid, massive structure using new technologies and light structures, creating the bridge›s main figure and its light tree-like columns, which, together with their upper structure, created the interactive spaces, pathways, and functions of the project.
To create a space for social interaction and presence, the Ali Ibn Hamzeh Bridge was stripped of its hard bulk, and its strata were shifted back and forth in the direction of the Khoshk River.
This movement under the bridge created new forms. Circular motion is represented by the circle, which is also a symbol for cyclic motion and timelessness. Forms with no beginning or end points always return to the starting position. During the investigation of this place, the tourist loses his sense of time.
On the other hand, the circle form has no direction, so the observer›s vision is unrestricted, and he has access to a full 360-degree view.
مدارک فنی
مطالب مرتبط
