برج یومدا
ایستگاه 11 متروی تبریز، اثر حسن سلطانپور

تالار فرهنگی اجتماعی شهر پرند، اثر هادی متولی حقیقی

رتبه‌ی سوم مشترک بخش کانسپت چهارمین دوسالانه معماری و شهرسازی ایران

مبانی شکل‌دهنده‌ی طرح:

از عمده معضلات شهرهای جدید که علی رغم پیش‌بینی‌های انجام شده در جذب مخاطب ناتوان مانده‌اند، عدم هویت واحد و نبود ایجاد احساس تعلق برای ساکنین آن می‌باشد. این مهم عمدتاٌ بدان سبب است که شهرهای جدید دارای قدمت زیادی نمی‌باشند و ساکنان آن با توجه به اینکه غالباٌ در شهر‌های دیگری متولد شده‌اند پیشینه و ریشه‌ی خود را در جای دیگری می‌بایند.

در پروژه‌ی حاضر سعی شده است که به این دغدغه‌ی اصلی شهر پرند که همان ایجاد احساس تعلق ساکنین و حس هویت است پاسخ داده شود. هر چند، از آنجاییکه شهر پرند از سابقه‌ی تاریخی و قدمت زیادی برخوردار نمی‌باشد، یافتن نشانه‌های کالبدی و نمادهای ماندگار در ذهن و خاطره‌انگیز برای مخاطبین و کاربرد آن در طرح امری دشوار است. بدین منظور و با توجه به هدف طرح طراحان بر آن شدند که با خلق فضاهای جمعی چند عملکردی و فراهم نمودن فضاهایی برای حضور افراد و تعاملات اجتماعی آن‌ها، مکان‌های خاطره‌انگیزی را ایجاد کنند.

بدین ترتیب، با توجه به موقعیت مکانی پروژه در شهر و همجواری آن با فضای سبز، سعی شده است که طرح حاضر به عنوان مفصلی بین پارک و خیابان شهری تعاملی دو سویه با هر دو جهت داشته باشد. لذا طرح از سویی، از جبهه‌ی شمالی یا ورودی اصلی پروژه مبین مقیاس فراشهری بوده و مخاطب را به سوی عملکرهای اصلی هدایت کرده و از سویی دیگر در سمت پارک در مقیاس شهری عمل می‌کند. به گونه‌ای که طرح در سمت پارک با ایجاد سه گذر (پل) با عناوین ره باغ‌های «ادب و کودک»، «فرهنگ»، «اندیشه» مردم را به حضور در پروژه فرا می‌خوانند و ارتباطی بی‌واسطه میان پارک و پروژه به وجود می‌آورند به گونه‌ای که هر کدام از این ره باغ‌ها مخاطب را به منزلگاه‌های تعریف شده هدایت می‌کنند. با توجه به خواست کارفرما و تاکید بر ابعاد زیست محیطی، گلخانه‌ای به منظور کاشت گیاهان بومی در قلب پروژه طراحی شده است که تمامی فضاهای اصلی به آن روی کرده و به عنوان قلب تپنده چه به لحاظ ابعاد بصری و چه به لحاظ ابعاد فیزیکی ساختمان مانند نور و تهویه برای فضای داخلی عمل می‌کند.

از سویی دیگر امتداد حضور پارک در طرح توسط پلکانی عریض به گودال باغچه‌ای رویداد محور جهت برگزاری نمایشگاه‌های موقت و فعالیت‌های جمعی چند عملکردی با حفظ حریم و ایمنی محیط رسیده و حرکت آن به سوی بام پروژه تداوم یافته است. بدین شکل فضاهایی جهت حضور مردم و تعامل میان طرح و پارک شهری برقرار شده است که می‌تواند پاسخگوی فعالیت‌های مختلف در مقیاس شهری باشد.

از دیگر موضوعات حائز اهمیت با توجه به خواست کارفرما به خصوص در توجه به ابعاد اقتصادی و زیست محیطی، حفظ شیب زمین و انطباق طرح با بستر طبیعی زمین بوده است و طراحان تلاش کرده‌اند تا حد امکان طرح را منطبق با تراز طبیعی سایت پروژه طراحی کنند. با توجه به همسان بودن کد ارتفاعی پارک با تراز‌های ماکزیمم سایت، طراحان بر آن شدند تا این تراز را به عنوان تراز اصلی پروژه برگزینند تا از سمت جبهه‌ی اصلی پروژه، شیب سایت باعث گردیده تا شاهد تغییر تراز در ورودی باشیم.

معماری معاصر ایران: فرهنگی

_______________________________________

طراح اصلی: هادی متولی حقیقی

دفتر-شرکت طراحی: دفتر معماری راسا

همکاران طراحی: مریم طلایی، علی آتش دست، علی خدابخش، جواد نداف مقدم

سال طراحی: 1398

مدارک فنی
منتشر شده در : دوشنبه, 7 دسامبر, 2020دسته بندی: فرهنگی هنری ورزشی, کانسپتبرچسب‌ها: