مرکز یوکو اونو لِنون در دانشگاه لیوِرپول اثر گروه معماران اِلیس ویلیامز،نوشتهی لادن مصطفیزاده
مرکز یوکو اونو لِنون در دانشگاه لیوِرپول
گروه معماران اِلیس ویلیامز (Ellis Williams Architects) یک دفتر معماری است که تاکنون برندهی جوایز مختلفی شده است. کارهای این گروه معماری از موفقترین و خلاقانهترین شیوههای معماری بریتانیا است و جز 100 کار برتر بریتانیا رتبهبندی شده است. گروه معماران اِلیس ویلیامز بر روی نیازهای پروژه متمرکز میشود و راه حلهای منحصر به فردی را برای ایجاد مکانهای عالی و پیشرفت مردم و جوامع ارائه میدهد. دفتر مرکزی آن در وارینگتون (Warrington) واقع است که توسط دفتر بینالمللی واقع در بِرلین (Berlin) و استودیوهای منطقهای واقع در لندن (London)، منچستر (Manchester)، لیوِرپول (Liverpool) و کاردیف (Cardiff) پشتیبانی میشود. گروه معماران اِلیس ویلیامز، خدماتی در زمینههای معماری (Architecture)، برنامهریزی جامع (Master Planning)، لَنداِسکیپ (Landscape)، انیمیشن (Animation)، واقعیت مجازی (Virtual Reality)، مشاورهی طراحی (Design Advisor) و مشاورهی فنی (Technical Advisor) ارائه میدهد.
مرکز یوکو اونو لِنون (Yoko Ono Lennon) یک ساختمان آموزشی با عملکرد منحصر به فرد در دانشگاه لیوِرپول (Liverpool) است که توسط فارغالتحصیلان دانشکدهی معماری لیوِرپول مستقر در گروه معماران اِلیس ویلیامز طراحی شده است. تسهیلات در نظر گرفته شده برای این مرکز عبارتند از:سالن نمایش یون (Tung)، یک فضای اجرای موسیقی در کلاس جهانی، دو سالن سخنرانی بزرگ، اتاقهای سمینار، فضای کافه، یک پارک خطی عمومی و یک فضای باز جدید برای دانشگاه.
این مرکز با مساحت کل حدود 6500 متر مربع با درک دقیق سایت و پاسخی نوآورانه به چالشهای آن (مانند بریف (Brief) و بودجه) طراحی شده است. سالنهای سخنرانی بهصورت عمودی چیده شدهاند که ردپای (Footprint) ساختمان کاهش یابد و امکان آزادسازی سایت برای ارائهی یک پارک عمومی خطی در کنار مسیر شریانی اصلی، مجاورت ارتفاعات جنوبی، خیابان گروو (Grove St) فراهم شود. همینطور این کار باعث شده است که حجم و ارتفاع زیاد سالن نمایش یون در مجاورت فضاهای آموزشی قرار گیرد و از فضای گردش اصلی جدا شود. از نظر بیرونی، فرم و مصالح ساختمان به معماری مستحکم برخی از ساختمانهای مدنی تاریخی لیوِرپول و معماری کنار اسکله مربوط میشود. این مرکز همچنین در هماهنگی با کتابخانهی سیدنی جونز (Sydney Jones) قرار دارد؛به ویژه در استفاده از پایهی بتنی. این کار، اشارهای به دیوارهای اسکله به عنوان روشی کاربردی و ساده برای مدیریت لبهی شلوغ است. در ساختمان اصلی دانشگاه لیوِرپول از آجر قرمز استفاده شده بود و استفاده از آن (آجر قرمر) ممکن است، بدیهی به نظر برسد؛ در ساخت آن از آجر فورتِرا باتِرلی فارمِستید آنتیک (Forterra’s Butterley Farmstead Antique) استفاده شده است.
استفاده از آجر در مرکز یوکو اونو لِنون به دلیل جنبهی تزئینی و خاصیت آکوستیک آن است که متناسب با تراکم و رنگ و تن آن انتخاب شده است. فضاهای بزرگ و رو به درون تئاترها بدون پنجره و بازشوهای خارجی در نظر گرفته شدهاند که میتواند منجر به عدم فعالسازی و علاقه شود. به دو دلیل از فرمهای منحنی در گوشهها استفاده شده است؛ نرم کردن ضربهی جِرم و به عنوان اشاره به منحنیهای مورد استفاده در ساختمانهای گوشهای که در سراسر لیوِرپول دیده میشوند.
پینوشت
آجرهای باتِرلی با قدمتی بیش از 150 سال را میتوان در ساختمانهای متفاوت و توسعهی مسکن مدرن مورد استفاده قرار داد. این آجر معمولا در رنگهای قرمز، گاومیش، زرد، قهوهای، آبی و خاکستری و در چندین بافت تولید میشوند که صاف، یکنواخت و یکدست بودن، بافت سبک، مدرن و یکنواخت از ویژگیهای آنها میباشند.
معماری معاصر جهان: آموزشی
_______________________________________
نام پروژه: مرکز یوکو اونو لِنون در دانشگاه لیوِرپول
عملکرد: آموزشی
شرکت-دفتر طراحی: گروه معماران اِلیس ویلیامز
مساحت زمین: 6500 مترمربع
Yoko Ono Lennon Centre, Liverpool by Ellis Williams Architects
Project Name: Yoko Ono Lennon Centre, Liverpool
Function: Educational
Architects: Ellis Williams Architects
Area: 6500 m2
Yoko Ono Lennon Centre, Liverpool
Yoko Ono Lennon Centre is a unique teaching and performance building at the University of Liverpool. It has been designed by Liverpool School of Architecture graduates based at UK architecture practice Ellis Williams. The new facility includes The Tung Auditorium – a world class music performance space – together with two large lecture theatres, seminar rooms, café space, a public facing linear park and a new outdoor space for the University. With a floor area totalling around 6500m2 the building was planned around a careful understanding of the site and an innovative response to a challenging brief (and budget). The lecture theatres were arranged vertically, which allowed for a much smaller building footprint – freeing up the site to deliver a linear public park alongside the main arterial route adjacent to the south elevation (Grove St). This also allowed for large volume and height of Tung Auditorium to be placed adjacent to the teaching spaces, separated by the main atrium circulation space. Externally, the building’s form and materials relate to the robust architecture of some of Liverpool’s historic civic buildings and dockside architecture. It also responds to the immediate context of the Sydney Jones Library – in particular the use of a concrete plinth (which in itself is a reference to dock walls as practical and simple way to manage a busy edge). The University of Liverpool was the original “red brick University” so the use of that material may seem obvious. The facing brick selected was Forterra’s Butterley Farmstead Antique. The bricks here are more than decorative however, they are a key part of the acoustic strategy and were selected for their density as well the colour and tone. The large inward looking spaces of the theatres by definition are without external windows and openings, which can lead to a lack of activation and interest – which are equally important on a gateway site such as this. The curved forms to the corners are used to both soften the impact of the mass (accentuated by the use of double stacked protruding bricks to catch the sun), and as a nod to the curves used in prominent corner buildings that can be seen across Liverpool.
مدارک فنی
منابع و ماخذ
ewa.co.uk
www.brick.org.uk
www.forterra.co.uk
www.liverpool.ac.uk