.
هادی میرمیران
Hadi Mirmiran
پیشگامان مدرنیتهی معماری ایران نوین ( معماری معاصر ایران )
معماری هنر سازماندهی فضا است. اگر ما بخواهیم جوهرهی معماری را ذکر کنیم فضا جوهری اصلی معماری و کار اصلی معماری سازماندهی این فضا است. هادی میرمیران
هادی میرمیران به نظر من سر آغاز نسل جدید معماران معماران ایرانی است، در کشوری که سنت معماری غنی دارد، سنتی که میرمیران آن را عمیقا میشناسد و به آن عشق میورزد ولی هرگز حاضر به تقلید سطحی و شکلی گذشته آن نیست، بلکه با تمام وجود خصوصیات این معماری راحس میکند و به آن بها میدهد که خواه و ناخواه در محصولات معماری او منعکس شده و خواهد شد. (1)
دکتر ایرج اعتصام
سید هادی میرمیران متولد قزوین به سال -1323، فارغ التحصیل رتبهی اول رشتهی معماری از دانشکدهی هنرهای زیبا دانشگاه تهران، معمار، نقاش، مدرس و یکی از تاثیرگذارترین معماران دوران نوین ایران معاصر که میتوان فعالیت حرفهای وی را میتوان به سه دوره تقسیم کرد.
- فارغ التحصیلی از سال 1347 تا 1357 مدیر کارگاه معماری واحد طراحی و شهرسازی شرکت ملی ذوب آهن ایران
- از سال 1358 تا 1367 سرپرست واحد طراحی شرکت خانهسازی ایران به مدت یکسال و سرپرست واحد طراحی اداره کل مسکن و شهرسازی اصفهان
- بنیان گذار و تاسیس مهندسین مشاور نقش جهان پارس در سال 1367
با توجه به آثار و پروژههای شاخص هادی میرمیران و همکاران وی در طول چهار دهه ( بخصوص از زمان تاسیس مهندسین مشاور نقش جهان پارس در سال 1367) میتوان وی را سرآغاز نسل جدید معماران ایران دانست که توانستد تحولات چشمگیری در معماری ایران و خلق آثار بدیع و ماندگار ایجاد نمایند.
هادی میرمیران از پیشگامان و نامداران معماری ایران نوین از شخصیتهای پیشروی بود که توانست علاوه برچهار دهه حضور قدرتمند، تاثیرگذار و الگوساز خود علاوه بر طراحی و معماری پروژههای شاخص، ماندگار، با نگرشی نوین و مدرن همزمان به تدریس و آموزش دانشجویان کشور در دانشگاههای علم و صنعت ( 1370-1374) و همجنین دانشگاههای آزاد تهران، شیراز و همدان بپردازد.
هادی میرمیران مینویسد: “در طول فعالیتهای هر معماری فرصتهای کمیابی به وجود میآید که مجموعه شرایط بتوانند بستر مستعدی جهت بروز خلاقیت و تلاشهای موثز و ابراز شخصیت حرفهای معمار را فراهم آورند. من از آن گروه معماران خوشبختی بودم که در دورهی سوم فعالیت حرفهای خود، یعنی دورانی که در پختگی سنی و حرفهایم بود ، شرکا و همکارانی داشتم که همیشه به عنوان حامی و پشتیبان، امکان فعالیت و توانمندی حرفهایم را فراهم آوردند، که بی شک بدون حمایت و پشتیبانی آنها دستیابی به این مرز از تولید و مدیریت برای من امکان پذیر نمیگردید” .
منبع ( 1)
طراحی و اصول حاکم بر نگرش معماری هادی میرمیران
- احترام به روح معماری کهن این مرزو بوم
- توجه و تاکید بر زمینه و تاریخ با هدف احیای فرهنگ ایرانی
- ایجاد پیوند و بهره گیری از میراث گذشته و حرکتی مستمر از صورت به معنی، یا از فرم به مفهوم.
- تاکید بر الگوها و فرمهای تاریخی
- توجه و تاکید بر فضا به عنوان جوهر اصلی و مهمترین موضوع معماری
ایرج اعتصام معتقد است: “هادی میرمیران را از زمان دانشجویی تا امروز که معماری بسیار توانمند و خوش فکر است می شناسم ورشاهد رشد و تعالی روز افزون او در خلق آثار هنر ی ومعماری بوده ام که بسیار تحسین برانگیز است… هادی میرمیران چه در دانشگاه و چه در دفتر خود معماران جوانی را تعلیم داده که برخی از آنها راه و رسم او را شناخته و دنبال میکنند. همچنین تعدادی از معماران امروز ما قرابتهای از نظر طراحی و محصولات هنر ی خود با هادی میرمیران دارند و به این ترتیب امید میرود که در آیندهای نه چندان دور اگر کاری از هادی میرمیران در جایی چاپ شود واسم او را ندانند بکویند” باید مربوط به یک معمار ایرانی باشد”.
هادی میرمیران در مورد آثار خود بیان میدارد:
حال که به مجموعه کارها نگاه میکنم، دو کوشش اصلی را درآن میبینم:
اول آنکه علیرغم بسترهای کاری متنوع و بعضا نا مناسب ، تمامی تلاش خود را به کار برده ام که کیفیت کارها را به حد مطلوب برسانم و بدین ترتیب وظیفه خود را به عنوان فردی از یک نسل معمارران به انجام رسانده و بر صفحات پر افتخار تاریخ معماری و شهریازی ایران چند صفحه شایستهای اضافه کنم و بدین ترتیب دین خود را به گذشتگان ادا کرده و حرکت نسل جوان تر از خود در این راه یاری رسانده باشم.
دوم اینکه بسیاری از کارها دغدغهی میراق معمار یایران را دارند و ضمن امروزین بودن سعی کردهاند توجه جدی به این میراث داشته باشند و گامهایباشند در جهت تداوم منطقی و شایسه معماری ایران، این امر از این جهت اهمیت دارد که ما جزو معدود کشورهای هستیم که چتین میراث بزرگی در معماری و شهرسازی دارند و لذا نمیتوانیم آن را نادیده بگیریم و ضرورت دارد که از آن یاری بطلبیم.
اینکه تا چه حد دز این کوششها موفق بودهام را دیگران قضاوت خواهند کرد، اما آنچه خود می توانم بگویم آن است که تا آنجا که میتوانستم تلاش کردهام و این تلاش مستمر و صادقانه بوده است و از این امر احساس رضایت میکنم.
و در ادامه بیان میدارد: … میهن عزیز ما در تمام طول تاریخ معماری همواره دارای جایگاه شایستهای در معماری جهان بوده و سهم قابل ملاحظهای در پیشبرد معماری جهان داشنه است.
متاسفانه در دورههای اخیر فاقد چنین موقعیتی بوده و جایگاه خود را دست داده است. کوشش امروز ما بایستی بر آن باشد که با فعالیت و خلق آثار با آرش معماری این جایگاه را به معماری ایران بازگردانیم تا باز هم بتواند در جریان تعالی معماری جهان ایفای نقش نماید.
آثار معماری میر میران را میتوان در سه گرایش شکلی دستهبندی کرد:
1-استفاده از دیاگرام فرم، آثار معماری میر میران در پروژههای ابتدای دههی هفتاد خورشیدی، از این روش در طراحی کارهای معماری خود استفاده کرده است. در این روش، او با انتخاب دیاگرام فرم یک اثر معماری، طراحی را آغاز کرده _ یا به تعبیر بهرام شیردل معماری را از معماری شروع میکند_ و در روند طراحی، گاهی پروژه تا آخر تحت تأثیر همان دیاگرام اولیه باقیمانده و گاهی دچار تغییرات شگرفی شدهاست مانند پروژه کتابخانهی ملی (۱۳۷۳).
2-استفاده از دیاگرام فرم آثار هنری و طبیعت، در این مرحله میر میران با استفاده از فرمهای موجود در طبیعت یا آثار هنری موجود شروع به طراحی کرده اما، در روند طراحی، کاملاً از آنها فاصله گرفته و به پروژهای با دیاگرام متفاوت دست مییابد. او در پروژهی موزهی ملی آب ایران(۱۳۷۴) از خواص شکلی دو عنصر آب و خاک استفاده میکند و در پروژی بانک توسعه صادرات ایران (۱۳۷۶) از فرم مکعبی شکل استفاده کرده که شکافی در آن قرار دارد و یادآور فرم گاو صندوقی است که درش اندکی بازماندهاست.
3-استفاده از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین این دیاگرام را میتوان در آثار گذشته میرمیران هم مشاهده کرد، اما در چند پروژهی متأخر نقش اساسی را در ساماندهی پروژهها به عهده میگیرد. خصوصیت اصلی این فضای بینابین ترکیب شدن با فضاهای عمومی و شهری است مانند پروژهی کانون وکلای داد گستری تهران ( 1374- 1380 ) از جمله آثاری که در آن از دیاگرام دوفرم و فضای بینابین استفاده شده است.
علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران معتقد است: انتخاب اصفهان به عنوان پایتخت دائمی فرهنگی ایران و نیز تأسیس موزه ملی معماری، دو پیشنهاد اساسی و مهم میرمیران در روزهای پایان حیاتش بودهاست. او به جمعیت، انجمن، شهر و استان خاصی تعلق ندارد، بلکه یک معمار ملی است، با ایدههای شرقی و پشتوانه باشکوه معماری فاخر و اصیل ایرانی.
پروژهها:
افتخارات]
- مشاور برگزیده وزارت مسکن و شهرسازی به عنوان “بهترین مشاور شهرسازی”- ۱۳۷۰
- جایزهی اول در مسابقه شرکت خانهسازی ایران برای ” مجتمع ایل گلی تبریز”- ۱۳۷۱
- مقام اول (جایزهی آبادی) در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی برای “طرح احیاء مجموعه کریمخانی شیراز” -۱۳۷۲
- مقام اول در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی ایران برای ” طرح آمادهسازی اراضی شهر جدید بهارستان”-۱۳۷۲
- جایزهی نخست و مقام اول در مسابقه فرهنگستانهای جمهوری اسلامی ایران- ۱۳۷۳
- جایزهی نخست و مقام اول برای طرح موزه مرکز اسناد ریاست جمهوری، رفسنجان-۱۳۷۳
- جایزهی نخست و مقام اول در مسابقه طراحی بدنه شرقی چهار باغ اصفهان-۱۳۷۴
- جایزهی دوم در مسابقه طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران- ۱۳۷۴
- تقدیر نامه افتخار (HONORABLE MENTION) به عنوان طرح برگزیده در مسابقه بینالمللی برای طرح کتابخانهی ملی شورای شهر کانسای- کان ژاپن- ۱۳۷۵
- رتبهی اول در مسابقه طراحی ساختمان استانداری تهران-۱۳۷۵
- طرح برتر در مسابقهی طراحی ساختمان جدید وزارت نیرو- ۱۳۷۵
- لوح تقدیر طرح برگزیدهی اولین جشنوارهی مهندسی ساختمان برای طرح بهسازی و نوسازی میدان کهنهی و مسجد جامع عتیق اصفهان- ۱۳۷۵
- لوح تقدیر طرح برگزیدهی اولین جشنوارهی مهندسی ساختمان برای طرح موزهی ملی آب ایران- ۱۳۷۵
- رتبهی اول در مسابقهی طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران- ۱۳۷۶
- رتبهی اول در طرح اتصال مجموعه حرم امام رضا(ع) به بافت اطراف- ۱۳۷۷
- طرح برگزیده در مسابقهی بینالمللی طرح موزهی تاریخ کالیفرنیا، فرزنو- ۱۳۷۸
- دریافت نشان معماری ایران (استاد پیرنیا) در اولین دوره- ۱۳۷۹
- طرح برگزیدهی در مسابقه طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین-آلمان-۱۳۷۹
- کسب مقام دوم جایزه بزرگ معمار ۱۳۸۰ برای اثر مجموعه ورزشی رفسنجان
- طرح برگزیده در مسابقه طرح خانه مولانا تهران-۱۳۸۰
- طرح برگزیده در مسابقه مرکز همکاریهای فناوریهای ریاست جمهوری تهران- ۱۳۸۰
- لوح تقدیر رئیس تشخیص مصلحت نظام،هاشمی رفسنجانی برای مجموعه ورزشی رفسنجان – ۱۳۸۰
- لوح تقدیر جامعهی مهندسان مشاور ایران، برای شناسایی و معرفی معماری ایران- ۱۳۸۰
- برندهی جایزه مهراز- ۱۳۸۱
- انتخاب شده به عنوان پیشکسوت معماری توسط سازمان نظم مهندسیساختمان کشور- ۱۳۸۱
- کسب مقام اول جایزهی بزرگ معمار ۱۳۸۲ برای اثر کانون وکلای دادگستری مرکز
- رتبهی دوم در مسابقهی بزرگ طرح مجموعه آتی سنتر- تهران- ۱۳۸۲
- دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان- ۱۳۸۳
- دریافت لوح تقدیر و تندیس از جامعهی مهندسان مشاور ایران- ۱۳۸۳
- دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر از رئیسجمهور وقت – ۱۳۸۳
- تقدیر نامهی افتخار (HONORABLE MENTION) به عنوان طرح برگزیدهی در مسابقه بینالمللی طرح ساختمان کنفرانس کشورهای اسلامی در جده- عربستان – ۱۳۸۴
- دریافت نشان معماری ایران از انجمن مفاخر معماری ایران- 1385.[۷]
- پرواز ابدی زنده یاد هادی میرمیران، برلین، 29 فروردین 1385
یادشان گرامی