علی رحیم و هینا جمیله، CAP، نیویورک
علی رحیم و هینا جمیله، مدیران دفتر معماری معاصر (CAP) واقع در محله‌ی سوهو در نیویورک، فناوری روز را به خدمت گرفته‌اند تا آثاری نوآورانه و قابل توجه از نظر فرهنگی بیافرینند. در کارنامه‌ی شرکت، دامنه‌ی گسترده و متنوعی از آثار معماری در نوع و مقیاس‌های گوناگون به چشم می‌خورد که از جمله می‌توان به پروژه‌های طراحی محصولات در نیویورک، خانه‌های مسکونی شخصی در لندن، و ساخت فروشگاه مرکزی ریباک در شانگهای اشاره کرد. کار شرکت با هدف کمک به پیشرفت و توسعه‌ی فرهنگی انجام می‌گیرد و باید با در نظر داشتن مفهوم شهر امروزی و آینده‌ی آن در محیطی گلوبال و جهانی به آن نگریسته شود. موفقیت پروژه‌های شرکت مدیون توانایی معماران در برقراری ارتباط میان معماری، محیط، فناوری، فرهنگ و سوژه است. ابداع ابزارهای جدید و پیشرفت شیوه‌های ساخت، همواره در تولید ساخته‌های فرهنگی و انسانی نقش داشته‌اند، ولی اصلاح و به‌سازی آنها پس از انقلاب صنعتی تقریباً به مهمترین عامل در مسیر تکامل اقدامات فرهنگی تبدیل شد. معماران به دنبال آن هستند تا با استفاده از ابزارهای دیجیتال، توسعه‌ی فرهنگی را همچون الگوی تولید به خدمت بگیرند و بتوانند در فرایند تحول فرهنگی از طریق مداخله‌ی معماری، سهم مؤثری داشته باشند. آنان می‌کوشند اشیا، ساختمانها و مفاهیمی بسازند که الگوهای رفتاری تازه‌ای را برانگیزند. این رفتارها می‌توانند به پیدایش فرم‌هایی محاسبه‌شده و نمایشی منجر شوند و این فرم‌ها به نوبه‌ی خود رفتارها و منش و سلوک فرهنگی جدیدی را پدید می‌آورند و سرانجام بر بیشترین شمار رفتار و سلوک‌های نهفته در فضای برخورد حوزههای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی تأثیر می‌گذارند. معماران در طرح خود برای استراحتگاه آخرهفته‌ی یک طراح مد، هم فعالیتهای گوناگون و چندجانبه‌ی کارفرما را در نظر گرفتند (برگزاری مهمانی‌های ناگهانی، تمرین و اجرای خصوصی نمایش‌های مد، یا صرفاً پرسه زدن و لمیدن در گوشه و کنار خانه) و هم تغییرات فصلی آب و هوای منطقه را. شبکه‌ی کانال‌های آبیاری به شکلی یکپارچه و نامحسوس در طرح گنجانده شد تا هم به رشد و نگهداری زندگی متنوع گیاهی موجود کمک کند و هم آب استخر شنا در تابستان و آبگیری برای نگهداری گیاهان در زمستان را تأمین کند. فضاهای نشیمن نیز به همان گونه شامل رفتار و سلوک خاص خود هستند و در برخی از موارد، این رفتار و سلوک را دیکته می‌کنند. طراحان، فضاهای باز و عمومی را با اتاق‌هایی که فقط برای نشستن یا خوابیدن مورد استفاده قرار می‌گیرند درآمیختند. هدف آنان به وجود آوردن نظم و نظامی باز و گشوده بود که معنای جدیدی به مقوله‌ی «به اشغال در آوردن فضا» و تنوع سطوح و سیستم‌ها ببخشد. آرایش و ترکیب مصالح، با استفاده از ابزار ادغام و پیوند، پیوسته ساکنان خانه را با احساسات و تجربه‌های جدیدی روبه‌رو می‌کند، سازه‌های متغیر و پویا، فضاهایی متفاوت به نمایش می‌گذارند و سطوح تغییرپذیر، معماری نمایشی زیبایی به وجود می‌آورند.
واریاسیون‌ها، لندن، 2001
این خانه که برای یک طراح مد ساخته شده است، برنامه‌‌‌ها و حوزههای گوناگون و مختص شیوه‌‌‌ی زندگی کارفرما را در نظر گرفته و از لحاظ اکولوژی، مصالح و فضاسازی نیز قابل توجه است. خانه از یک بدنه‌‌‌ی آلومینیومی شبه‌‌‌مونوکوک (به معنای سازه‌‌‌ای که در آن پوسته‌‌‌ی خارجی عمده‌‌‌ی فشار را متحمل می‌‌‌شود، مانند بدنه‌‌‌ی هواپیما) ساخته شده که به پی بتنی پیچ شده و از بیرون با فایبرگلاس و از درون با لینولئوم پوشش یافته است و ظاهری یکپارچه دارد. فضاهای داخلی طبق عملکردشان آرایش یافته‌‌‌اند: یک مکان برای تجمع و سلوک پرشور و انرژی، و مکان دیگر برای حرکت پراکنده و سیال طراحی شده است.
فروشگاه مرکزی ریباک، شانگهای 2004
این محیط فروشگاهی ساخته شد تا استراتژی شعار ریباک را («ریباک بپوش: عملکرد برتر») در فضایی سه‌بعدی متجسم کند. آرم ریباک به عنوان یک تصویر تعیین‌کننده در طراحی به کار گرفته شد. دیگر ویژگی‌های طراحی، مانند مسیرهای دسترسی ترکیبی، محوطه‌های نمایش، نورپردازی، و فضاهای مخصوص نشستن، پاسخگوی نیازهای فصلی و برنامه‌های مختلف فروشگاه است.
مرکز تفریحی، آتن 2002
این مرکز تفریحی که برای بازیهای المپیک 2004 آتن در نظر گرفته شده بود، دارای فضاهایی است که می‌توان از آنها برای فعالیتهای خانگی، ورزشی، فرهنگی – اجتماعی و تفریحی استفاده کرد. پنج بخش تشکیل‌دهنده‌ی سازه، قابلیت جدا شدن از یکدیگر و ترکیب مجدد و متفاوت دارند.
مطالب مرتبط
