زندگی با آیکونها

طرّاحی از دفتر معماری رَلف کونْتْسلی، مایامی، فلوریدا / متن از روبرتا کْروگِر / عکّاسی از مایک باتلِر، مایامی، فلوریدا / ترجمه‌ی حمید خداپناهی

Living with Icons

A Collection of Classic Contemporary Furniture Stretches over Decades for Timeless Appeal
Interior Design by Ralf Künzli Architects, Miami, FL

بعد از اینکه تخریب اساسی در خانه انجام شد، کونتسلی این خانه‌‌ی 116 متر مربعی را از نو سیم‌کشی، لوله‌کشی و بازسازی کرد تا به گفته‌ی خودش «فضایی امروزی، مینیمالیستی با آمبیانسی دینامیک» خلق کند. رویکرد بسیار سنجیده و روشن او، که با قطعاتی اصیل از اساتید طرّاحی مدرن حتّا کیفیّتی بهتر نیز یافته بود، یک قرن طرّاحی از باؤهاؤس دهه‌ی 1920 تا امروز را در اینجا جمع‌آوری کرده است.
به محض ورود، تأثیر فضای نشیمن سطح توقّعتان را با مبلمانی که بیشتر حکم قطعات هنری را دارند، تعیین می‌کند. یک جفت صندلی «بارسلونا»ی میس وان در روهه، که در مقابل طرّاحی ایتالیایی کاناپه‌ای با مخملِ خاکستریِ مصنوعی و صندلیِ راحتی فلکس‌فرم با چرم مشکی قرار گرفته، نشان می‌دهد که سادگی مینیمالیستی منافاتی با راحتی ندارد. طرّاح با لحن آرامَش می‌گوید: «بعضیا می‌گن طرّاحی مدرن سرده و روح نداره، امّا نظر من درست برعکسه. تصویرْ بازتابیه از ذهنیّت خودمون.»

تأکیدهای رنگ نارنجی در فضای نشیمن، باعث می‌شود رنگهای خنثا جان‌دارتر جلوه کنند و درخششی شاداب بیابند. صندلیهای دسته‌دار خورخه پنسی، متعلّق به دهه‌ی 90، در کنار چراغ آویز مدرن دانمارکی به‌زیبایی نشسته است. صندلیِ پیشخوانِ آرکِتیپی که توسط شین و توموکو آزومی طرّاحی شده، فضاهای معاشرت را انسجام می‌بخشد.
کونتسلی با ایجاد گشودگی در دیوارهای آشپزخانه و استفاده از جزئیّات پرشمارِ سودمند و نورپردازی حساب شده، آنرا به‌کل دگرگون ساخت. او برای از بین بردن سایه، نورهای هالوژن نقطه‌ای و نورهای آمبینت توکار را در هم ترکیب کرد. او می‌گوید: «برای زیبایی و کارکرد به یک انداره اهمیّت قائلم.» کابینتهایی که سطحشان نور را منعکس می‌کند و لاک الکل سفید خورده‌اند و یک شیشه‌ی برّاق سراسری که عمود بر صفحه‌ی روی کابینتها قرار گرفته، در کنار سایر وسایل فولادی، باعث وسیع‌تر جلوه کردن فضا می‌شوند.
درست پشت راهروی ورودی که به فضاهای خصوصی منتهی می‌شود، در دفتر کار، بار دیگر با دکوری مینیمالیستی روبه‌رو می‌شوید، جایی که در آن آیکون‌هایی مانند صندلیهای کلاسیک ایمز در کنار یک میز با رویه‌ی شیشه‌ای و چارچوب آلومینیومیْ سبکبارانه جا خوش کرده‌اند. کونتسلی به نقل از وان در روهه می‌گوید: «با مینیمالیسم، کمْ زیاد است. سادگیِ آن ذهنتان را همیشه روشن و پاکیزه نگه می‌دارد.»
در اتاق خواب اصلی، کف‌پوشهایی از چوب افرا با چوبهای سخت جنگلی تیره تضادّ ایجاد کرده‌اند تا با خلق نوعی حساسیّت و ظرافت آسیایی با قرارگرفتن در کنار خطوط خشن و مورّبِ معاصر هماهنگی خلق کند. در اینجا کونتسلی حمّام اتاق خواب اصلی را از رختکن بیرونی جدا کرده. گنجه‌های این اتاق را خودش طرّاحی کرده که مشخّصه‌ی اصلی آنها درهایشان است که به‌زیبایی و ظرافت تمام پولیش خورده و سمباده‌کاری شده‌اند. چراغهای دیورای مجهّز به دیمر، حال و هوای خانه را در ساعات مختلف روز و شب تغییر می‌دهند.
سلیقه‌ی کونتسلی که مرز کشورها را در می‌نوردد، قطعات مبلمان کلکسیونی، به طرّاحی معماران پیشروی مدرن از آمریکا، ایتالیا، ژاپن و اسپانیا، که معمولاً در موزه‌ها باید به دنبالشان گشت، را در اینجا گرد هم آورده است. استفاده‌ی طرّاح از عناصری که امروز به «آیکون» تبدیل شده‌اند، باعث می‌شود این طرّاحی داخلی تا دهه‌ها زیبایی خود را حفظ کند و همچنان جذّاب باقی بماند.

بازسازی صندلی «زیگزاگ» 1924 گِریت ریتْوِلد مرکز توجه در حمّام اصلی است. در اینجا، شیشه‌های مات و درهای آلومینیمی پولیش خورده، در کنار چوبهای بسیار گران‌بها و باکیفیّت، بر تمیزی و طراوت تأکید می‌کنند.
رَلف کونْتْسلی، طرّاح/معمار و صاحب خانه، بعد از مدّتها جستجو و دیدن حدود 80 آپارتمان در مایامی، بالأخره ملک مورد نظرش را در طبقه‌ی 12 ساختمانی مشرف به خلیج بیسکِین در منطقه‌ی سرزنده و جذّاب بْریکِل پیدا کرد. اگرچه همسرش وِروشکا ابتدا شک داشت که آیا اصلاً می‌شود این محل را «خانه» نامید یا نه، امّا کونتسلی به او اطمینان خاطر داد. کونتسلی در مورد مرمر بنفش دهه‌ی 1980، سقف معلّق، آئینه‌ها و قالیچه‌ها می‌گوید: «واقعاً فاجعه بودند. امّا لی‌اؤت خانه حرف نداشت. توانایی بالقوّه‌ی آنرا در همان نگاه اوّل می‌شد دید.»