اقتصاد «برازندگی» موج‌های مهاجرت: برج مسکونی دوبی
خانهی پاوندریج، نیویورک، 1999 – 2002 دفتر معماری حریری - حریری عکس‌ها: هری زِرنیکهخانهی ساگاپوناک، 2001 – 2004
دفتر معماری حریری _ حریری
خانهی 4600 فوت مربعی ساگاپوناک در زمین پردرختی به مساحت 7/2 هکتار در وسط «مزارع سیب‌‌‌زمینی»، در بین دو منطقه‌‌‌ی ساوث همپتن و ایست همپتن در لانگ‌‌‌آیلند نیویورک واقع شده است. فضاهای آن به شکلی آرایش یافته‌‌‌اند که ساکنان خود را با شخصیت‌های گوناگون آنان، از فردگرایان منزوی تا زوج‌ها و گروه‌های معاشرتی، دعوت کنند تا در این خانه، «خودشان باشند» و راه و رسم مورد علاقه‌‌‌ی خود را برای زندگی در پیش گیرند.
برخلاف بیشتر عمارت‌های حومه‌‌‌ای و خانه‌‌‌های ویلایی نمایشی و پرزرق و برق، این خانه از دو حجم چهارگوش ساده تشکیل شده که نقشه‌‌‌ی Lشکلی را به وجود می‌‌‌آورند. محوطه‌‌‌سازی آن بر لذت‌های زندگی خارج از شهر تأکید دارد. مرکز خانه فضای عمومی اصلی آن است که از استخر، تراس‌هایی در سطوح مختلف و یک ایوان سرپوشیده با دوش تشکیل می‌‌‌شود.
این فضا به همه‌‌‌ی فضاهای دیگر خانه دسترسی و دید دارد و در برخی از اوقات از خیابان و املاک همسایگان نیز قابل مشاهده است و به صورت «صحنه»ای برای نمایش و فعالیت‌های گوناگون درمی‌‌‌آید. این محوطه‌‌‌ی خصوصی استخر عملکردی مشابه برخی از پلاژها دارد.
خانهی ساگاپوناک از مجسمه‌‌‌ی آلبرتو جاکومتی با عنوان «شکلی در جعبــه‌‌‌ای میان دو جعبه که خـانه هستند» الهام گرفته و ســـازه‌‌‌ای مینی‌‌‌مالیستی است که بر ســکویی درون مناظر بکر و دست‌‌‌نخورده‌‌‌ی طبیعت اطــراف واقع شده است.
در هریک از حجم‌های چارگوش، شکاف‌هایی بزرگ زندگی خصوصی درون خانه و استخر بیرون را همچون قابی در برمی‌‌‌گیرد. این دهانه‌‌‌ها با شبکه‌‌‌ای از کرکره‌‌‌های فلزی که در دیوارهای خارجی تعبیه شده‌‌‌اند، می‌‌‌توانند از چشم پنهان شوند و «فضای خانگی» را مطابق تعریف رایج آن در فرهنگ جامعه، به وجود آورند. این کرکره‌‌‌های فلزی نه تنها هنگامی که کسی در خانه نیست، سدی در برابر متجاوزان برپا می‌‌‌کنند، بلکه وظیفه‌‌‌ی «نهان» و «آشکار» ساختن تبادلات و تأثیرات اجتماعی و محرک‌های پنهان خصوصی و عمومی در درون و بیرون خانه را نیز بر عهده دارند.
گروه طراحی: گیسو حریری، مژگان حریری، تیه‌ری پفیستر، مارکوس رندلر
مهندسی سازه: رابرت سیلمن و همکاران
مهندسی مکانیک: مهندسان شِکِلی
نقشه: شرکت باریلسکی
عکس‌ها: پل وارکول
مدارک فنی
مطالب مرتبط
