بوستان سه کنج اثر صدیقه اسکندرپور، مهسا سعیدی‌زاده، پریسا شرافتی
رتبه‌ی دوم بخش شهرســـازی، پنجمین دو سالانه‌ی ملی معماری و شهرسازی ایران، 1401
محور خیابان شهید کسایی در گذشته باغاتی به هم پیوسته بود. اضافه کردن محور سواره باعث ویرانی بخش عمده‌ای از باغات شد. این قطعه قسمتی کوچک ازباغی بود که هنوز محورهای اصلی و درختان کهنسال خود را داشت. در این طرح و همچنین به طور کلی در طرح این خیابان که شامل فضاهای مکث و حرکت می‌باشد، هدف حفظ محور اصلی باغ و درختان موجود در جهت احیای باغ است. فضای پارک به صورت ترکیبی از نشیمنگاه‌های متفاوت با تنوع فضایی گوناگون برای تمام کاربران فضا طراحی شده است. دور تا دور فضای بازی بچه‌ها، نشیمنگاه‌هایی طراحی شده که کاربری فضای نشستن و انتظار را برای کودکان و والدین فراهم می‌آورد. هدف از این گونه طراحی، به هم پیوستگی فضایی میان تمام عناصر می‌باشد. به گونه‌ای که جز به جز فضا نمایان‌گر یک کلیت واحد است. دیوارهای پارک با شعاع ۶۰ سانتی در نقطه اتصال به کف با یک فرم سیال بر روی زمین می‌نشیند و با همین سیالیت به نشیمنگاه تبدیل می‌شود.
استفاده از مصالح بومی در این اقلیم مورد توجه قرار گرفت و به همین منظور سعی شد در این فضا از متریال آجر خشتی، که با یک تعریف خاص، بخش عمده‌ای از این فضا را در بر می‌گیرد استفاده شود. انتخاب رنگ قرمز آجر در کنار سنگ گرانیت مشکی به هدف ایجاد تضاد رنگی برای تاکید بیشتر بر حرکت سیال آجر بود.که با چیدمان و ابعاد متفاوت و خاص ،کنار یکدیگر می‌نشیند و باعث ایجاد ظرفیت‌های فضایی متنوعی می‌شوند. مسیرهای اصلی و فرعی این بوستان با محور آب، نشیمن‌های تعاملی و فضاهای مکث متنوع تعریف شده است. در کنج این بوستان یک فضای تعاملی دایره‌ای شکل با ترکیبی از فضای سبز، فضای نشستن و پلکان طراحی شد که از لحاظ مکانی بیشترین سایه را در طول روز دارد و فضای مناسبی را برای جمع شدن افراد در این مکان فراهم می‌آورد. پیوستگی مسیر آب در باغ ایرانی در این بوستان به تصویر کشیده شده است و تک درخت انتهایی که نماد جاودانگی‌ست در این فضای دایره‌ای شکل به چشم می‌خورد و در این بوستان به‌عنوان مرکزیت فضایی در نظر گرفته شده است که تمامی مسیرهای اصلی و فرعی به آن ختم می‌شود.
توجه به نیاز کاربران فضا چیزیست که می‌تواند موفقیت یک پروژه را رقم بزند. همچنین بهترین کارکرد یک فضا وقتی است که بتواند بر ادراک و روابط استفاده‌کنندگان فضا تأثیر بگذارد. و افراد بتوانند ارتباطی عمیق با آن برقرار کنند. این هدف زمانی به نتیجه دست می‌یابد که افراد را با یک خاطره جمعی درگیر کند و آنها بتوانند حس تعلق خاطر به آن پروژه داشته باشند. واکنش اجتماع به تغییر معماری خانه‌ها و ظهور آپارتمان‌های بلند‌مرتبه، موجب ترک بام شد. بام‌ها به فضاهای متروکه، محل نگهداری اشیاء اضافی و نصب تأسیسات بنا بدل شدند. سیمای بام‌ها، مغشوش و حاکی از بی‌توجهی انسان‌ها به آن بود. در این پروژه فضای بازی بچه‌ها برگرفته از بام‌هایی ست که دیگر زندگی در آنها جریان ندارد. بام‌ها بر روی زمین در کنار کودکان معنای تازه‌ای یافتند. و در یک بافت جدید با یک رویکرد جدید مورد استفاده کاربران فضا قرار گرفتند.
معماری معاصر ایران: شهرسازی
_______________________________________
نام پروژه: بوستان سه کنج
عملکرد: پارک
معمار: صدیقه اسکندرپور
تیم طراحی: مهسا سعیدی‌زاده، پریسا شرافتی
مجری: آرتا صراحی، امیرحسین فروردین، اشکان حدائق
کارفرما: شهرداری شیراز
نورپردازی: چراغ‌های پایه بلند و پایه کوتاه و چراغ توکار دیواری (ساخت کارگاهی)
آدرس پروژه: شیراز، خیابان شهید کسایی، بین دوستان و خلبانان / مساحت زمین: ۳۵۰۰ مترمربع
تاریخ شروع و پایان ساخت: ۱۳۹۸-۱۴۰۰
عکاس پروژه: صدیقه اسکندرپور
ایمیل: avaesk12@gmail.com
اینستاگرام: sedighe_eskandarpour – Mahsa_saeidi_archi_landscape – Parisa_sherafati
مدارک فنی
مطالب مرتبط
