طراحی کارخانه‌ها معمولاً از قرارگرفتن دو عملکرد اصلی “خط تولید و ساختمان اداری” در کنار یکدیگر تعریف می‌شود. در ایران عمدتاً ساختمان خط تولید از قبل طراحی شده و از طراح انتظار می‌رود که ساختمان اداری فاخری به سوله‌های قبلاً ساخته‌شده اضافه کند. در این پروژه نیز، که بنای یک کارخانه‌ی تولید رنگ ورقه‌ای مجتمع فولاد در مجاورت جاده‌ی اصفهان-شهرضا است، قبلاً سه دهنه سوله به‌عنوان خط تولید کارخانه پیش‌بینی شده بود، بنابراین سعی شد تا با تعریف احجام اداری و خدماتی در کنار آن‌ها و ترکیب دو عملکرد اداری و صنعتی از لحاظ فرم، عملکرد و سازه، گونه‌ای متفاوت از ساختمان‌های اداری-صنعتی ارائه شود. طراحی پروژه در سال 1386 انجام شد و ساخت آن با وقفه‌های فراوان، اخیراً به اتمام رسید.
“هویت سازمانی” از مؤلفه‌های اصلی مجموعه‌های تولیدی است و طراحی بنای کارخانه، نقش بسیار مهمی در ایجاد این هویت بر عهده دارد. با الهام از محصول این کارخانه، ورقه‌ای صنعتی و استفاده از تنها سه رنگ تولیدی این کارخانه –یعنی زرد، آبی و سفید- احجام سنگین بنا شکل گرفتند و توسط یک ورق تاخورده به یکدیگر دوخته شدند. ورق تاشده، در ضلع غرب و در مجاورت خیابان، بدون هیچ گشودگی و نمادی از هویت مجموعه است که حیاط‌های شفاف و پرسایه‌ی داخلی را در برمی‌گیرد و از این رو تهویه‌ی طبیعی و استفاده‌ی حداکثری از سایه را در اقلیم گرم‌وخشک منطقه مهیا می‌سازد. زیربنای تقریبی پروژه 6000 مترمربع بوده و سیستم سازه از اسکلت فلزی، سرمایش از چیلر و گرمایش از موتورخانه‌ی مرکزی تأمین می‌شود.

معماری معاصر ایران : صنعتی و تولیدی

__________________________________________            

نام پروژه: کارخانه­‌ی رنگ توکارنگ
طراحی و نظارت: الهام گرامی‌زاده، احسان حسینی
(دفتر فرایند منطقی در طراحی معماری)
کارفرما: شرکت توکارنگ اصفهان
سازه: محمود نجفی
اجرا: کمال صالحی
زیربنا: 6,000 مترمربع
محل پروژه: اصفهان، شهرک صنعتی رازی
تاریخ طراحی و ساخت: 1393-1386