ویلای گلخانه، اثر شبنم حسینی
رتبه‌ی نخست بخش ویلایی در اولین جایزه‌ی ملی آجر در معماری معاصر ایران
ساختمان سال 1398
[گُلـ]خانه در حومه‌ی شهر کرج، در حدود 60 کیلومتری غرب تهران قرار دارد. این پروژه به عنوان یک ویلای آخر هفته برای یک خانواده‌ی شش نفره طراحی و ساخته شده است.
دو قطعه ی مجاور ولی مجزا -که هر کدام نزدیک به 5000 متر‌مربع مساحت دارند- زمین این پروژه را تشکیل داده اند. قطعه‌ی الف با درختان میوه‌ی کهنسال پوشیده شده است، در حالی که قطعه ی ب در کنار یک خیابان پر سر و صدا با ساختمانهای کوتاه و بلند بدون نظم قرار گرفته و به جز چند درخت باقیمانده، تقریباً همه ی پوشش گیاهی اش را در یک آتش سوزی از دست داده است. از این رو قطعه‌ی ب به عنوان محل ساخت پروژه انتخاب شده و ساختن مانعی برای افزایش حریم خصوصی و کاهش دید و صدا از سمت خیابان مجاور به عنوان اولویت در طراحی این پروژه مد نظر قرار گرفته است.
حجم این ویلا در پاسخ به موقعیت زمین، به صورت خطی و کشیده- همانند یک دیوار ضخیم- شکل گرفته است تا سدی برای صدا و هرج و مرج کوچه ی مجاور باشد و دید به داخل زمین را محدود کند. این حجم همچنین برای ایجاد محیط خصوصیتری برای استخر و فضای اطراف آن تغییر شکل داده است. مداخله‌ی استخر و مسیر ماشین در حجم طبقه‌ی همکف، فضاهایی سایهدار برای توقف ماشین و فضای نشستن در فضای باز به وجود آورده است.
حجم مدرن و دینامیک ساختمان در پوستهای آجری پیچیده شده است. آجرها از کوره ی حیدری در حاشیه‌ی جنوب غربی تهران انتخاب شدند، که از شیوهی سنتی برای پخت آجر استفاده میکند. از استراتژی سادهی به اصطلاح کله-راسته در چیدن آجرها استفاده شده تا سه نوع بافت متفاوت آجری به دست دهد. این سه بافت برای تعریف طبقه‌ی همکف و اول به عنوان دو لایه‌ی مجزا، ایجاد یک پوسته‌ی متخلخل برای دستاندازهای تراس و همچنین پوشاندن پنجرههای نمای غربی استفاده شدهاند.
خطی از پنجره های قدی در طبقه‌ی همکف، نما را برای متمرکز کردن چشمانداز به سوی استخر باز می کنند و در طبقه‌ی اول یک تراس خطی طولانی که اتاق ها را به هم متصل می کند، به سوی استخر و باقی زمین نظر می کند. پشت ساختمان هم بسته و صلب باقی می ماند. سیستم سازه ای این ساختمان ستون و دال بتنی است، که ستون ها به عقب رانده شده اند و از حرکت فرم تبعیت کرده اند. طراحی محوطه ی این پروژه در راستای معماری آن به طور جدی انجام شده است. خطوط مسیرها از انحنای ساختمان تبعیت می کنند و پالت متریال آن بتن درجا و سنگ ریزه است. گیاهان از یک پالت غیراهلی و از انواع چمن ها انتخاب شده اند تا حسی طبیعی ایجاد کنند.
کتاب سال معماری معاصر ایران، 1398
____________________________
عملکرد: مسکونی، ویلایی
____________________________________
نام پروژه ـ عملکرد: ویلای [گُلـ ] خانه، مسکونی تک واحدی
شرکت ـ دفتر طراحی: دفتر شب
معمار اصلی: شبنم حسینی
همکاران طراحی: حمیش رودز، سمیه درخشان، سروناز دادگر
طراحی و دکوراسیون داخلی: شبنم حسینی
نوع تأسیسات ـ نوع سازه: فـن کویـل و مینـی چـیـلـر،
ستـون و دال بتونی
آدرس پروژه: استان البرز، محمدشهر
مساحت کل ـ زیربنا: 5000 + 5000 متر‌مربع، 798 متر‌مربع
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1396 - 1393
عکاسی پروژه: پرهام تقی اف، دید استودیو، مهراد ریحانى،
حسین مرجوى
وب سایت: shaboffice.com
ایمیل: shab.hosseini@gmail.com
GOL KHANEH, Shabnam Hosseini
Project’s Name ـ Function: [GOL] Khaneh, Single-Family Residential
Office ـ Company: SHABOFFICE
Lead Architect: Shabnam Hosseini
Design Team: Hamish Rhodes, Somayeh Derakhshan, Sarvenaz Dadgar
Interior Design: Shabnam Hosseini
Mechanical Structure ـ Structure: Fan Coil & Mini Chiller,
Concrete Columns & Slab
Location: Mohammadshahr, Alborz
Total Land Area ـ Area Of Construction: 5000 + 5000 m2, 798 m2
Date: 2014 - 2017
Photographer: ParhamTaghiof, Deed Studio, Mahrad Reyhani,
Hossein Marjovi
Website: shaboffice.com
Email: shab.hosseini@gmail.com
[GOL]KHANEH is located on the outskirts of the city of Karaj, about 60km west of Tehran. It is a home designed and built for a (growing) family of 6.
Massing of this project is a direct response to site conditions as it aims to form a long and linear volume – similar to a thick wall – and act as a barrier against the noise and chaos of the adjacent street and to limit views into the site. The volume is further deformed to embrace the swimming pool and create a private pocket around it. Insertion of the driveway and the swimming pool affects the volume on the ground level and results in shaded areas for drop-off and outdoor seating. The resulting dynamic form is wrapped with a brick skin – a long-standing element in Iranian architecture. The bricks are hand-made and are produced in a local kiln using traditional methods.
A line of full-height windows on the ground floor opens the façade to focus all views on the swimming pool and the garden. On Level 1 a long shaded terrace connecting the bedrooms overlooks the pool and the rest of the site. The north facade remains closed and solid.
Landscape design remains integral to the project. Path lines are following building lines and the palette is cast-concrete and gravel. Plants are chosen from a wild and grass-type palette to create a natural and accidental feel. An array of local herbs, including lavender, rosemary, chive, mint, and thyme, surround the building.
مدارک فنی
بازدید ساختمان سال 1398
عکاس: شهریار خانی‌زاد
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
مطالب مرتبط
