رویکردهای معمارانه در استفاده‌ی مجدد از معماری دست‌کنــــــــد، ساشا ریاحی مقدم
طرح مسابقه‌ی هتل پنج‌ستاره‌ی آرمیتاژ کیش، اثر بهروز منصوریساختمان سپینود، اثر محمدمهدی سعیدی
خلاصه‌ی مبانی نظری ساختمان مسکونی سِپینود
زمین پروژه‌ی «سِپینود» به چندین دلیل از موقعیت ویژه‌ای برخوردار است: (1) همجواری با کوه‌های شمال تهران و وسعت چشم‌انداز به آن‌ها؛ (2) شیب زیاد زمین در طول آن که امکان حذف رمپ پارکینگ‌ها را فراهم می‌آورد؛ همچنین از آنجاکه طبقات اول به بعد در سطح ارتفاعی بالاتری نسبت به ساختمان روبرو قرار می‌گیرند، از همین طبقه گستره‌ی وسیعی از چشم‌انداز را می‌توان دید؛ (3) موقعیت قرارگیری زمین در نبش تقاطع، نورگیری از دو جبهه‌ی جنوب و شرق را ممکن ساخته است.
کوه‌های شمال تهران میراث طبیعی و مناظر هویت‌بخش شهر تهران‌اند. در شرایطی که متاسفانه ضوابط ساخت‌وساز حامی حفظ تمامیت این میراث نیست و انواع دست‌اندازی‌ها را بر پیکره و منظر آن روا می‌‌دارد، مسئولیت طراحان و سازندگان در به حداقل رساندن این فرایند آسیب‌زا سنگین‌تر خواهد بود. لذا طراح در اینجا کوشیده است طرح خود را در کمال سادگی، وقار و ظرافت‌های اجرایی بیان نماید تا تصویر خلق شده توسط او در رابطه با پس‌زمینه‌ی کوهستانی‌اش متواضع باشد و با توجه به محدودیت‌های موجود کم‌ترین آسیب را به آن وارد کند. رنگ و جنس بنا (چوب و سنگ) نیز به گونه‌ای انتخاب شده که در زمستان به نوعی در پس‌زمینه ادغام گردد.
با توجه به قرارگیری زمین ساختمان در نبش تقاطع، کل حجم بنا قابل ادراک است. در طراحی فرم بنا هر طبقه به فرم یک جعبه است که پوسته‌ای بتنی با ضخامت 15 سانتی‌متر آن را در بر می‌گیرد. این پوسته در طبقات اول، سوم و پنجم به ارتفاع یک طبقه و در باقی طبقات با ارتفاع دو برابر، دو طبقه را در بر می‌گیرد. پوسته در طبقات یک و سه می‌چرخد. میزان چرخش با چرخش ضلع جنوبی زمین برابر است که علاوه بر تنوع و هماهنگی شکلی که در حجم پدید می‌آورد، تراس‌های بزرگ‌تر و دید‌های متفاوتی در دو طبقه از ساختمان به وجود می‌آورد. به منظور دیده‌شدن پوسته‌ی بتنی و در راستای سبک‌تر دیده‌شدن بنا، جان‌پناه شیشه‌ای انتخاب شده و عقب نشسته است.
در طراحی پلان‌ها به منظور بهره‌مندی حداکثری از نور روز کاربری‌هایی که نیازمند نور طبیعی نبوده‌اند در مرکز و قسمت غرب و شمال بنا قرار گرفته‌اند. ایده‌ی جعبه و صفحات سیال در فضای داخل نیز به کار رفته است. رویکرد طراحی در فضای داخلی نیز بر سادگی، ظرافت و مینیمال‌بودن استوار است. اتاق‌ها مملو از نور شرق‌اند و نشیمن، آشپزخانه و پذیرایی از نور جنوب و چشم‌انداز مطلوب بهره می‌گیرند. نورپردازی مصنوعی نیز عموما نورهایی خطی را شامل می‌شود که در هماهنگی با کارکرد بنا طراحی شده‌اند. در فضای داخلی تضاد رنگی تیره و روشن به‌کار رفته است. این تضاد به جدا کردن فضاها و القای حس حرکت از یک فضا به فضای دیگر کمک می‌کند. در فضاهایی همچون نشیمن و اتاق‌های خواب بدنه‌ها تا جای ممکن خنثی و خالی از تزیینات‌اند که اجازه‌ی استفاده از طیف وسیع مبلمان را به کاربر فضا می‌دهد.
در قسمت ورودی با توجه به فاصله‌ی کم میان در ورودی و آسانسور به منظور ایجاد احساس گشایش فضایی، دیواره‌ی مقابل ورودی کوتاه‌تر اجرا شده است. در اینجا تفاوت و تضاد مصالح و نحوه‌ی نورپردازی احساس فرو رفتن یک جعبه در جعبه‌ای دیگر را به‌خوبی نشان می‌دهد. در واقع می‌توان گفت در فضای داخل با صفحات سبکی مواجهیم که به‌آرامی و ظرافت از کنار هم می‌گذرند و آنجا که باید حس حرکت می‌آفرینند و در جاییکه نیازمند مکث و سکون هستیم مخاطب را با تداعی جعبه به مکث وا می‌دارند. در اینجا صفحه یک محدودیت یا مانع نیست بلکه یک فضای منعطف، یک مدیوم و یک ترکیب صیقل‌یافته است. در این حالت فضا در یک منظر صفحه‌ای رخ می‌دهد که دارای دسته‌بندی‌های مختلف است. لوورهای چوبی استفاده شده در نما دو عملکرد را ممکن می‌سازند: کنترل نور ورودی به اتاق‌خواب‌ها و حفظ محرمیت آن‌ها. لذا این امکان را به کاربر می‌دهند با توجه به نیاز و احساس خود به تنظیم نور و دید بپردازند.
چنانچه حیاط خانه را به‌عنوان عنصری حیات‌بخش بدانیم که ضمن فراهم‌آوری سبزینگی و امکان معاشرت، تعامل و دمی آسایش یافتن در فضای باز را ممکن می‌سازد، آنچه امروز به عنوان حیاط مجتمع‌های مسکونی از گزند ساخت‌وساز بر جای می‌ماند عملا قادر به برآورده کردن این نیاز نیست. از این رو در ساختمان «سِپینود»، پشت‌بام با تامین فضای سبز و باز مطلوب نقش حیاط (حیات) را ایفا می‌نماید. در پشت‌بام نیز از ایده‌ی جعبه‌ی چرخیده و برش‌خورده استفاده شده است که اوج آن را می‌توان در صفحه‌ی تاخورده‌ی سایبان دید. سایه‌بان بام چون مجسمه‌ای ظریف، حسن ختام بنا است و خط آسمان آن را تکمیل می‌کند. در حقیقت در این ساختمان پشت‌بام به‌عنوان منظر پنجم طراحی شده است و کل حجم را یکپارچه می‌سازد. لذا از هر ارتفاعی که به مجموعه بنگریم، منظری طراحی‌شده خواهیم دید.
کتاب سال معماری معاصر ایران، 1400
____________________________
عملکرد: مسکونی
_______________________________________
نام پروژه: سِپینود
عملکرد: مسکونی
شرکت، مهندسین مشاور / دفتر طراحی: استودیو سِدروس
معماران اصلی: محمدمهدی سعیدی
همکاران طراحی: دنیا فرقانی ، مهسا معصوم زاده، میلاد یزدآبادی
طراحی و معماری: داخلی استودیو سِدروس
مجری: استودیو سِدروس
سرپرست کارگاه: محمدحسن سعیدی
کارفرما: بخش خصوصی
نوع سازه: بتنی
نوع تاسیسات: چیلیر، فن‌کوئل و موتورخانه مرکزی
نورپردازی: استودیو سِدروس
آدرس پروژه: تهران، نیاوران، سه‌راه یاسر، نبش فرخ و موسوی پلاک 2
مساحت زمین: 453 مترمربع
زیربنا: 25150 مترمربع
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1397-1399
عکاس پروژه: دید استودیو
وبسایت عکاس: www.deedstudio.com
اینستاگرام عکاس: @deedstudio
وبسایت دفتر: www.cedrus-architects.com
ایمیل دفتر: info@cedrus-architects.com
اینستاگرام دفتر: @cedrus.architecture.studi
Sepinoud, Mohammad Mehdi Saeidi
Project Name: Sepinoud Residential Building / Function: Residential / Office: Cedrus Architecture Studio / Lead Architect: Mohammad Mehdi Saeidi / Design Team: Donya Forghani, Mahsa Masoumzadeh, Milad Yazdabadi / Interior Design: Cedrus Architecture Studio / Graphics: Sanaz Shabani / Client: Private Sector / Executive Engineer: Cedrus Architecture Studio / Construction Manager: Mohammad Hasan Saeidi / Lighting: Cedrus Architecture Studio /Mechanical Installations Engineer: Masoud Serajian / Mechanical Structure: Chiller and Central HVAC System / Structural Engineer: Hamed Nouri / Structure: Concrete Structure / Location: Niavaran, Tehran, Iran / Total Land Area: 453m2 / Area of Construction: 2515m2 / Date: 2018-2020
Photographer: Deed Studio
Website: www.deedstudio.com
Email: info@deedstudio.com
Instagram: @deedstudio
Website: www.cedrus-architects.com
Email: info@cedrus-architects.com
Instagram: @cedrus.architecture.studio
The northern mountains of Tehran are the natural heritage and identifying landscapes of Tehran city. In a situation where, unfortunately, the rules of construction do not support the preservation of the integrity of this heritage and allow all kinds of manipulations on its body and landscape, the responsibility of designers and builders in minimizing this harmful process will be heavier. Therefore, we tried to express our design in complete simplicity, dignity, and executive delicacy. So that, the created image is modest concerning its background mountainous and does the minimum damage to it due to the current limitations.
Each floor is in the form of a box, which is surrounded by concrete shells with a thickness of 15 cm. This shell rotates on the first and third floors. The glass balustrade is selected and setback to make the concrete shell more visible and the building mass lighter look. The idea of boxes and fluid surfaces is used indoors, too. The approach of interior design is also based on simplicity, elegance, and minimalism. In the interior, we employed the contrast between light and dark colors. This contrast helps to separate spaces and create a sense of movement through the building. The contrast of the materials and the lighting design express sinking one box into another. In interior space, we encounter lightweight surfaces that slide slowly and delicately. Somewhere they create a sense of movement, and where we need inertia and stillness, make the audience pause with the identification of a box. Here the surface is not a constraint or a barrier but a flexible space, a medium, and a polished composition.
The yard of a residential apartment is a life-giving space, which provides greenery and opportunities to socialize and to enjoy the fresh air. Today, what remains as a yard through the construction process of residential apartments due to the lack of strict rules, is unable to meet the mentioned needs. Therefore, in “Sepinoud” the roof plays the role of a yard by providing the desired green and open space. On the roof, the idea of a cut-rotated box was also used, and the folded canopy is its summit.
مدارک فنی
مطالب مرتبط
