تجاری ـ اداری مصانیک 

محمد علی آبادی

ساختمان مصانیک پروژه‌ی دوم جهت‌مندی است که با هدف تمرکز بر کنترل موارد انرژی و با رویکرد دستیابی به معماری پایدار طراحی و اجرا گردیده است. از همین رو سعی گردید که ساختمان یاد شده در سه حوزه اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی پاسخگو باشد. لذا راهکارها و خلاقیت‌های مربوط در هر سه حوزه مدنظر قرار گرفت و نهایتاً آن را در بافت شهری خود منحصر به فرد نمود.
در فرآیند طراحی برخی از چالش‌ها وجود داشت که طی فرآیند حل مسئله برای پرداختن به آن موضوعات سعی شد از نگاه دیگری به آن پرداخته شود. در وهله‌ی اول محدودیت‌های ارتفاع، از سوی دیگر، قیمت بالای زمین در این منطقه و همچنین درخواست مالک مبنی بر ایجاد فضای حداکثری مسئله را پیچیده‌تر کرد. بنابراین این عوامل تأثیر زیادی در ایده‌های معماری داشتند. برای برطرف کردن این مشکلات در این شرایط، مصالح به گونه‌ای انتخاب شدند تا حداکثر استفاده از فضاهای داخلی صورت گیرد. ترکیب فضاهای مختلف در ساختمان باید به شکلی می‌بود که راهروها را کاهش داده و نواحی عملکردی را افزایش دهد. همچنین از سیستم‌های داخلی قابل تنظیم برای افزایش انعطاف‌پذیری فضایی و ایجاد فضاهایی با قابلیت چند عملکردی استفاده گردید.
هنگامی که تلاش شد تا از تکنیک‌های جدید برای ساخت ساختمان استفاده شود، چالش دیگری به وجود آمد. سایه‌بان‌های پارچه‌ای سایه‌دار باید اجازه دهند که نور آفتاب در موقعیت‌های مختلف وارد ساختمان شود در آب و هوای گرم و آفتابی افزایش بیش از حد نور خورشید، ممکن است منجر به مصرف زیاد انرژی خنک‌کننده شود، اما سایه کامل قابل قبول نبود. بنابراین سایه‌بان‌هایی هوشمند متحرکی طراحی گردید که پنجره‌ها را به صورت کامل پوشش ندهد و در مواقع نیاز قابل تنظیم باشد. وجود این سایه‌بان‌های متحرک پارچه‌ای این امکان را فراهم کرد که نمای ساختمان از نماهای دیگر متمایز شود.
از نظر اجتماعی، فضای دنج و راحتی مقابل ساختمان فراهم شد که می‌تواند به‌عنوان یک فضای شهری مورد استفاده قرار گیرد. در اطراف این فضا بر روی سطح دیوارها، باغ‌های عمودی (دیوارهای سبز) پیشنهاد شده است که تاریخ این مکان را یادآوری می‌کند (این منطقه از شهر حدود 30 سال پیش یک باغ بوده است).
این بنا، ساختمانی با کاربری های مختلط است و فضای انعطاف‌پذیر شرایط را برای کارکردهای مختلف مانند فعالیت‌های رسمی و جزئی فراهم می‌کند. از همین رو ویژگی‌های کاربر اداری و رفتار ویژه آن‌ها در فرآیند طراحی مورد توجه قرار گرفته است. رنگ و مواد، کمتر استفاده شده و شرایط و صلاحیت‌های سلامت چیزی است که باعث می‌شود این پروژه نمادین، در یکی از خیابان‌های مهم و به نوعی برتر شهر شیراز باشد. از آنجا که ترکیب مصالح به کار رفته در یک ساختمان عامل اصلی تأثیر محیطی در چرخه عمر آن است، کلیه مصالحی که در این ساختمان به کار رفته است قابل استفاده مجدد یا بازیافت مجدد است. لازم به ذکر است که در نمای هوشمند پروژه به صورت خلاقانه از ضایعات پارچه استفاده گردید. همچنین در فضاهای داخلی نیز به جای تزئینات کلاسیک از دیوار سبز استفاده شده است حتی در سقف‌های کاذب از MDF بدون روکش چسب‌دار جهت سلامت افراد به کار رفته است، طرح چراغ‌های سقفی و تزئینات آن نیز از ضایعات لوله‌های استیل قابل ساخت گردید.

نام پروژه ـ عملکرد: ساختمان مصانیک، تجاری ـ اداری
شرکت ـ دفتر طراحی: مهندسین مشاور فربوم
معمار اصلی: محمد علی آبادی
همکاران طراحی: محدثه غدیری‌نیا، شیوا شیخی،
مهشید رحیمی
طراحی و دکوراسیون داخلی: محمد علی آبادی
نوع تأسیسات ـ نوع سازه: رادیاتور، پکیج، اسپیلت،
پیش تنیده
آدرس پروژه: شیراز، خیابان قدوسی غربی بعد از تقاطع محلاتی، نبش کوچه 21
مساحت کل ـ زیربنا: 700 متر مربع، 3414 متر مربع
کارفرما: شرکت ساختمانی مصانیک
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1397 - 1395
عکاسی پروژه: محمدامین عابدینی،
محمدطاها علی‌آبادی