ویلای کبوترخان معماری از علیرضا قزل ایاغ کرمان، 1392

ویلای کبوترخان در 60 کیلومتری جاده کرمان- رفسنجان در قطعه زمینی به مساحت 10,600 متر مربع که باغ میوه‌ای است در وسط اراضی وسیع پسته، در منطقه‌ای با اقلیم گرم‌و‌خشک واقع شده و اقتصاد این شهرستان بر پایه‌ی پسته استوار است. ایده‌ی اصلی، دستیابی به طرحی برگرفته از پسته بود که با بازی با صفحات و پوسته‌هایی اطراف حجم‌های ساده، طراحی این ساختمان میسر شد.
این ویلای دو طبقه از عناصر و پوسته‌هایی شکل گرفته که به طور مکرر پس‌روی و پیش‌روی دارند. وجود تراس‌های بزرگ در طبقه‌ی اول و ایجاد دید پانوراما به همه‌ی باغ‌های اطراف، نه تنها به ایجاد چشم‌انداز خوب برای کاربر کمک کرده بلکه با ایجاد فضاهای پر و خالی، به زیبایی حجم ویلا نیز افزوده. قاب‌های سیمانی اطراف پنجره‌های بزرگ، منظره‌ی باغ و کوه را قاب می‌گیرند. نما ترکیبی از سیمان صاف و یکدست سفید‌رنگ است که در قالب خطوطی برجسته و خاکستری کم‌رنگ شکل گرفته. در طرف استخر، یک عقب‌نشینی در حجم ساختمان ایجاد شده تا استخر به درون فضا کشیده شود و با باز شدن پنجره‌های بزرگ به سمت استخر، حرکتی حسی بین بیرون و درون برقرار شود.
پلان به شکلی باز و شفاف تعریف شده و طرح، محدودیت فضایی القا نمی‌کند؛ اتاق‌ها به شکل سوییت‌هایی مستقل برای پاسخگویی به نیازهای کارفرما در فصل‌هایی که همه‌ی فرزندان در محل حضور دارند، طراحی شده‌اند و الگوی حرکتی به گونه‌ای سازماندهی شده که شخص بتواند ضمن حرکت در خانه، چشم‌اندازهای مختلف را تجربه کند.
سازه به شکلی با معماری هماهنگ شده که با وجود فضا و سالن‌های بزرگ، ستونی در فضا دیده نشده و تأثیر بصری منفی ایجاد نشود.
در طراحی داخلی سعی شده با فرم سقف‌های کاذب، رنگ‌های گرم و استفاده ازسنگ‌های دکوراتیو با بافت‌های مختلف، از یکنواختی و سردی نمای بیرون کاسته شود و با بهره‌گیری از عناصر طبیعی سنگ و چوب در ترکیب با فرم‌های مدرن و خالص، زیبایی فضا افزون گردد. در طراحی عناصر داخلی همچون پلکان معلق، شومینه، استند تلویزیون و کابینت‌ها، در عین سادگی به جزئیات اجرایی نیز تأکید شده است.