منشور رنگ­ها در طراحی نما طراحی از محسن دادخواه، میلاد علی­ حق­ نژاد و کاوه عاکف از دفتر معماری رای استودیو پارک فناوری پردیس، تابستان 91

پارک فناوری پردیس مکانی است که نسبت به سایر نقاط کلانشهرها، می‌توان در آنجا آسوده­تر به خلق اثر هنری و معمارانه پرداخت، چرا که با وجود قطعات بزرگ و هم‌جواری‌های مناسب، امکان طراحی آزادانه­تر برای معماران و طراحان فراهم است. از طرفی مالکین قطعات این مجموعه، شرکت­های بزرگ و معتبری هستند که طراحی ساختمان‌های دفاتر خود را به گروه­های معماری برجسته­ای می­سپارند، ناگفته نماد که تنها عده­ی معدودی از معماران متبحر کشور اجازه­ی طراحی و ساخت‌وساز در این مجموعه را دارند. این پارک در 30 کیلومتری شرق تهران با متراژی بالغ بر 10 هکتار واقع شده است و در حال حاضر دارای حدود 100 بلوک مورد بهره‌برداری یا در دست احداث می‌باشد.
شرکت “آرا پژوهش” مالک یکی از قطعات این پارک، پس از اجرای نیمه‌کاره­ی بنای ساختمان دفتر خود، تصمیم گرفت که نما و سیمایی متفاوت از طراحی اولیه­ی بنا برای پروژه­ی خود در نظر بگیرد، چرا که با وجود ساخت‌وسازهای نسبتاً موفقی که توسط گروه­های معماری مختلف به‌عنوان شاخصه­ی هریک از شرکت‌ها طراحی و اجرا شده­اند، در بافت کنونی پارک فناوری، نما و شخصیت ساختمان­ها می­تواند بسیار تأثیرگذار بوده و حتا به نماد و نشانه­ی آن شرکت در این مجموعه­ی علمی تحقیقاتی تبدیل شوند.
نکته­ی قابل توجه در این پروژه، نیمه‌کاره بودن بناست، به آن معنا که معمار طراح برای اجرای ایده­های خود با محدودیت­هایی روبه‌روست و صرفاً­ شانس طراحی پوسته‌ی نما را داشته است، به عبارتی پس از شکل­گیری استخوان­بندی بنا توسط معماری دیگر، کار طراحی خلاقانه و متفاوت برای یک ساختمان بسیار دشوار می­شود. به هر حال پس از مطالعات اولیه، آنالیز انرژی‌های سایت و محدودیت­های این بنای نیمه‌کاره و نیز ایده­ی جداسازی ساختمان از محیط اطراف، گروه طراحی رای استودیو تصمیم گرفتند تا به وسیله­ی اجرای پوسته­ای از طیف رنگ­ها به این مهم دست یابند. با وجود محدودیت‌های طراحی پس از اجرای اسکلت ساختمان ایده­ی جداسازی و شاخص کردن بنا با استفاده از طیفی رنگین­کمانی در تضاد با خشکی و سردی ساختمان‌های نسبتاً صنعتی و نیز بک­گراند سفید رنگ بنا، راهکار خلاقانه­ای بوده که به بهترین نحو توسط طراح عملی شده است، اتفاقی که حداقل تا کنون در هیچ‌یک از ساختمان‌های این سایت ۱۰ هکتاری مشاهده نشده است. از جمله برنامه­های تعریف‌شده‌ی دیگر برای پروژه، سبک‌سازی بنا و جدا کردن آن از زمین بود به طوری که بتوان هم‌زمان نما را نیز از قید ستون­های ثقیل حاکم بر آن رها ساخت. برای پنهان شدن ستون­ها و یکپارچه شدن نما در تمام جهات، پنل­هایی عمودی با ابعاد و فواصل ثابت در نما تکرار شد تا ستون­های اصلی به طور کامل از دیدرس ناظر خارج شود. جهت تأکید بیشتر بر این پنل­های عمودی مکرر، چیدمان هر طبقه بر اساس تونالیته‌ی رنگی خاصی در نظر گرفته شد تا هر رنگ خاص دریک ستون، مستقیم به زمین متصل نشود و به طور هم‌زمان شگفتی افقی و عمودی پدید آید.