معماری معاصر، خانه جونز اثر گروه طراحی شهری کاویلاریس(Kavellaris Urban Design)
گروه طراحی شهری کاویلاریس (Kavellaris) یا KUD در زمینه‌های معماری، معماری داخلی، برنامه‌ریزی، طراحی شهری و هنر در شهر ملبورن استرالیا در حال فعالیت هستند. از جمله طراحی‌های این گروه می‌توان به خانه جونز (Jones House) در برانزویک (Brunswick) اشاره کرد.
سایت خانه جونز در خیابان‌های پشتی برانزویک قرار دارد که از جهت‌گیری شمالی برخوردار است. طراحی این خانه، نقد و پاسخی به زبان بومی مسکن حومه شهر، قوانین برنامه‌ریزی موثر بر آن و تلاشی برای ارائه مسکن مقرون به صرفه (به عنوان جایگزینی برای نسخه‌های متداول) است. هدف گروه طراحی شهری کاویلاریس در طراحی خانه جونز، ارئه مجدد مانیفست در مورد موضوعات و ایده‌های منطقه‌گرایانه معماری و فرهنگی نبوده است بلکه هدف آنها، نشان دادن گزینه‌ها و امکانات با استفاده از روش‌های ساختمانی استاندارد و مقرون به صرفه همچون روکش آجر، ورق فشرده رنگ‌شده، سقف و روکش کالرباند (Colorbond)، گچ تخته و غیره بوده است. در واقع گروه طراحی شهری کاویلاریس به دنبال حذف این ایده بوده که “پروژه‌های معماری تنها با بودجه‌های کلان و روش‌های ساخت و ساز پرهزینه قابل دستیابی هستند” و در تلاش برای ایجاد یک معماری جایگزین و ارائه زبان دیگری برای طراحی یک خانه متوسط بوده است. با اینکه خانه جونز به عنوان یک خانه مناسب خانواده متوسط، بسیار کوچک است اما تمام فضاهای مورد نیاز برای یک خانه معمولی حومه‌شهری چون اتاق خواب، حمام، اتاق نشیمن، حیاط، گاراژ و غیره برای آن در نظر گرفته شده است. در طراحی خانه جونز، مداخله‌ای در سقف شیبدار سنتی انجام شده که منجر به خوانش چند بعدی ساختمان و ابهام در مقیاس و مرزبندی بین طبقه همکف و اول شده است (طبقه همکف به کجا ختم می‌شود و طبقه اول از کجا شروع می‌شود؟) اما نورگیر در نظر گرفته شده برای آن، این معمای فضایی را روشن کرده است. این خانه، محدودیت‌های فیزیکی و فضایی ساختمان‌های حومه شهری را نه به عنوان یک محدودیت بلکه به عنوان یک نقطه قوت بررسی می‌کند و محدودیت‌ها را در هر شکلی که ممکن است تجلی یابد، می‌پذیرد. جهت‌گیری شمالی خانه جونز امکان طراحی پایدار محیطی را از طریق روش غیر فعال امکان‌پذیر ساخت و در طراحی این خانه از سقف شیبدار به عنوان روشی برای تهویه متقابل از طریق نور آسمان و درهای دو تاشو (bi fold doors) استفاده شده است.
این خانه یکی از نمونه‌های برجسته معماری معاصر است که در آن ترکیبی از نوآوری و احترام به بستر محیطی و فرهنگی به چشم می‌خورد. این پروژه که در یکی از محله‌های خاص و بافت شهری ویژه طراحی شده است، نه‌تنها به‌عنوان یک اثر معماری برجسته شناخته می‌شود، بلکه به‌واسطه‌ی تفکر شهری مبتنی بر تحلیل و احترام به موقعیت اجتماعی و فرهنگی آن نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی ویژگی‌های معماری، مفاهیم طراحی و اهمیت فرهنگی و محیطی این پروژه خواهیم پرداخت. این پروژه مسکونی در یکی از محله‌های شهری با ویژگی‌های خاص طراحی شده است که در آن تقاطع میان فضای شهری و نیازهای مسکونی فردی بررسی شده است. هدف این پروژه، خلق فضایی است که هم از لحاظ عملکردی و هم از لحاظ زیبایی‌شناسی نیازهای ساکنان را پاسخ دهد، در عین حال که با محیط اطراف خود تعامل موثر و مثبتی داشته باشد. این پروژه در جایی طراحی شده که ترکیب بافت‌های تاریخی و مدرن به یکدیگر برخورد کرده و منجر به خلق یک فضای شهری متمایز شده است. یکی از چالش‌های عمده‌ای که طراحان با آن روبرو بودند، احترام به این بافت و ترکیب آن با نیازهای مدرن ساکنان بود. طراحی خانه جونز به گونه‌ای است که به طور هم‌زمان با بافت اطراف خود در ارتباط است و در عین حال هویت خاص خود را به نمایش می‌گذارد. در طراحی این خانه، یک سری اصول و مفاهیم اساسی رعایت شده است که به ایجاد هویتی ویژه برای این پروژه کمک کرده است. یکی از این مفاهیم، توجه به جریان‌های فضایی است که به صورت یکپارچه به طراحی کل خانه پاسخ می‌دهند. طراحی خانه به گونه‌ای است که فضاهای داخلی به‌طور کارآمد از یکدیگر جدا شده‌اند، اما همچنان تعامل مناسبی با یکدیگر دارند. همچنین، نور طبیعی و تهویه مطلوب یکی از اصول کلیدی در طراحی این خانه به شمار می‌آید که به‌طور قابل توجهی باعث ایجاد فضای راحت و دلپذیر برای ساکنان شده است. استفاده از مصالح طبیعی و محلی نیز یکی دیگر از اصول مهم بوده است. این امر نه‌تنها به کاهش تاثیرات محیطی کمک کرده، بلکه ارتباط بین معماری و طبیعت را تقویت می‌کند. مصالح استفاده‌شده به گونه‌ای انتخاب شده‌اند که علاوه بر زیبایی‌شناسی، ویژگی‌های پایداری و کارآمدی را نیز تضمین کنند. خانه جونز از جمله پروژه‌هایی است که در آن ترکیب عناصر معماری مدرن و کلاسیک به‌طور ماهرانه‌ای انجام شده است. طراحان این پروژه به‌خوبی توانسته‌اند تعادل مناسبی میان فضای باز و بسته ایجاد کنند. استفاده از پنجره‌های بزرگ و نمای شیشه‌ای که به فضاهای داخلی خانه نور طبیعی می‌دهند، از ویژگی‌های برجسته این طراحی به شمار می‌رود. این پنجره‌ها علاوه بر فراهم کردن نور و تهویه مناسب، به ساکنان امکان ارتباط بیشتر با فضای بیرون و طبیعت را نیز می‌دهند.
از دیگر ویژگی‌های معماری می‌توان به طراحی پلان باز (open plan) آن اشاره کرد. این طراحی باعث شده است که فضاهای داخلی خانه با هم ترکیب شوند و احساس آزادی بیشتری به ساکنان بدهند. در این طراحی، همچنین توجه ویژه‌ای به ایجاد فضاهای خصوصی و عمومی در داخل خانه شده است، به‌طوری که هر بخش از خانه برای فعالیت‌های مختلف (مانند استراحت، کار، و پذیرایی) به‌طور مناسبی تجهیز و طراحی شده است. یکی از ویژگی‌های برجسته، توجه ویژه‌ای است که به اصول معماری پایدار و محیط‌زیستی شده است. در طراحی این خانه از مصالح طبیعی و انرژی‌کارآمد استفاده شده است تا علاوه بر زیبایی، تاثیرات زیست‌محیطی کاهش یابد. همچنین، سیستم‌های تهویه و گرمایش خانه به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کمترین انرژی را مصرف کنند و به‌طور موثری از منابع طبیعی استفاده کنند. طراحی این خانه به‌گونه‌ای است که در فصول مختلف سال، ساکنان از تهویه طبیعی بهره‌مند شوند و نیاز به سیستم‌های تهویه مصنوعی کاهش یابد. استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی نیز در طراحی مدنظر قرار گرفته است. پنل‌های خورشیدی نصب‌شده بر سقف خانه می‌توانند بخش عمده‌ای از نیازهای انرژی خانه را تامین کنند و این خانه را به یک نمونه موفق از طراحی پایدار تبدیل کنند. فضای داخلی به‌گونه‌ای طراحی شده است که از هر نظر به نیازهای ساکنان پاسخ دهد. هر قسمت از خانه با دقت و توجه به جزئیات طراحی شده است تا هم از نظر کارکردی و هم از نظر زیبایی‌شناسی بهینه باشد. فضاهای مشترک مانند سالن نشیمن و ناهارخوری با یکدیگر ارتباط دارند و به‌صورت یکپارچه در نظر گرفته شده‌اند، در حالی که فضاهای خصوصی مانند اتاق‌های خواب با دقت از این فضاها جدا شده‌اند تا حریم خصوصی ساکنان حفظ شود.
در این خانه از ترکیب متریال‌های مختلف استفاده شده است تا تنوع و هماهنگی در فضا ایجاد شود. استفاده از چوب، سنگ و فلزات به‌طور متعادل باعث شده که فضایی آرام و دلنشین برای ساکنان فراهم شود. در طراحی داخلی، نورپردازی نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. استفاده از نور طبیعی در کنار نورپردازی مصنوعی که با دقت در فضاهای مختلف تعبیه شده، باعث شده که فضای خانه همیشه روشن و دلپذیر باشد. در طراحی نمای بیرونی خانه، سعی شده است تا نمای ساختمان به‌گونه‌ای باشد که با محله و محیط اطراف هماهنگ باشد. استفاده از مواد محلی و متناسب با اقلیم و فرهنگ منطقه، باعث شده که خانه به بخشی از هویت محله تبدیل شود. در عین حال، طراحی نمای بیرونی خانه به‌گونه‌ای است که فضای خصوصی ساکنان را حفظ کرده و از چشم‌های بیرونی محافظت کند. در کنار طراحی نمای ساختمان، فضای بیرونی خانه نیز به‌طور کامل طراحی شده است. حیاط خانه به‌گونه‌ای است که برای ساکنان فضایی آرام و دلپذیر فراهم می‌کند. فضای سبز، استخر و سایر عناصر طبیعی به‌خوبی در این حیاط گنجانده شده‌اند و به‌طور کلی خانه جونز را به یک پناهگاه شهری تبدیل کرده است که در آن ساکنان می‌توانند از زندگی شهری پرهیاهو فاصله گرفته و آرامش پیدا کنند. از جنبه فرهنگی، خانه جونز به‌عنوان یک نمونه موفق از تلفیق معماری مدرن و احترام به سنت‌ها و بافت‌های فرهنگی مورد توجه قرار گرفته است. طراحان این پروژه توانسته‌اند با استفاده از عناصر بومی و محلی، فضایی ایجاد کنند که به‌طور هم‌زمان با نیازهای مدرن ساکنان و ویژگی‌های فرهنگی منطقه همخوانی داشته باشد.
خانه جونز توسط طراحی شهری کاولاریس یک نمونه برجسته از معماری مدرن است که توانسته است ضمن حفظ ارتباط با بافت فرهنگی و تاریخی خود، به نیازهای ساکنان پاسخ دهد. این پروژه با استفاده از اصول معماری پایدار، طراحی فضای باز و بسته، و توجه به جزئیات، به یک الگوی موفق در زمینه طراحی مسکونی تبدیل شده است. طراحی این خانه نشان‌دهنده‌ی توجه به محیط‌زیست، نیازهای انسانی و فرهنگ محلی است و به‌عنوان یک اثر معماری با تاثیرات اجتماعی و فرهنگی مهم شناخته می‌شود.
Jones House , Kavellaris Urban Design
The subject site is nestled on a corner in the back streets of Brunswick that enjoys a northern orientation which we chose to exploit. This house is a critique and a response to the suburban housing vernacular and the planning laws that influence them. An endeavour to provide an alternative affordable housing to conventional European influenced copies of copies that proliferate throughout our sub-urban landscape. An area much discussed and debated in the last decade within our profession. The aim of the project was not to re-engage and profess our manifesto on architectural and cultural regionalist issues and ideas; but mealy to demonstrate alternatives and possibilities using cost effective and generic standardised building methodologies. In this case, brick veneer, painted compressed sheet, Colorbond roofing and cladding, plasterboard etc. A make do with what you’ve have approach were critical architectural ideas are the platform for the design process. This project was an ongoing case study within our office and we seek to eliminate the idea that architectural ideas can only be achieved with big budgets and costly construction methods. Our response is an endeavour to establish an alternative architecture; another language for the average home! Another rhetoric critical of the arrangement and order of space, material, colour, scale, environmentally sustainability and urban engagement. The outcome seeks to raise questions rather than to dictate answers about the generic Australian House. This is a big house on a small block. Yet it is very small in comparison to an average family house. Although the site is just over 200m2, it consists of all the programs found in a conventional sub-urban housing on a ¼ acre block; 3 bed rooms, 2 ensuites and a bath room, a study, 2 separate living zones, a court yard, a double garage and a ‘back yard’. The plan is both open and closed, solid and void. The design intent was to compartmentalise the space with the flexibility of joining independent space such as the living with the court yard the dining with the back yard or as one big open continuos space. The design response was informed by the formal manipulation of a traditional ‘hipped roof’; stretched from the first to ground floor on 1 continues plane thereby relinquishing 2 separate building elements and roof lines for each level. The intervention also enabled the building to engage with the prominent corner highlighting the converging perspective to the entry and floating down pipe, or water feature and resulting in a multi-dimensional reading of the building at pedestrian level. The result, an ambiguity between scale and the demarcation between the ground and first floor. Where does the ground floor end and the first floor begin? The peeled back pop-up skylight sheds some light on the spatial conundrum. Bigness competes with the compressing warped roof to negotiate access from ground to first floor. The house explores the physical and spatial constraints of suburban building as a discourse rather than a limitation with the roof being the predominate element sculptured by the mandatory ‘set back diagram’ dictated by local planning policies. A set back diagram literarily constructed, translated into the roof form. Our practice adopts the philosophy that constraints in what ever form they may be manifested; budgets, planning policies, contextual are part of the design process and can be used as part of the discourse and we seek for the critical architectural ideas as resolutions. The space is as much about section as it is about plan as the two compete, whilst form dictates function. The northern orientation enabled us to integrate environmental sustainability through passive design and utilized the sloping roof as a method cross ventilating through the sky light and bi fold doors. The house incorporates important classical ideas as architectonic techniques instead of replicating the aesthetic by empathizing the point of entry with the converging roof ad fence lines. A double heighten entry, a dramatic staircase highlight the entry foyer.
مدارک فنی
مطالب مرتبط
