ساختمان تجاری- اداری پارمیدا

Parmida Commercial- Office Building

نخست باید خاطر نشان کرد، که شکل و هندسه‌ی زمین (مثلث قائم‌الزاویه) بنا را از اکثر ساختمان‌های شهری متمایز ساخته است. طبعاً این خصوصیت و چالش‌های موجود بر سر راه آن، بر طراحی اصلی پروژه‌ی پارمیدا تاثیر نهاده‌اند. عرض قابل توجه زمین، لزوم تاکید بر یک ورودی چشمگیر و نیز راه پله و آسانسورها، تیم طراحی را قادر ساخته که ساختمان اصلی را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کند. این رده‌بندی متوسط، تناسبات مطلوب‌تری از حجم، دینامیک و شکل‌پذیری را به ارمغان آورده است.

در مرحله‌ی دوم، استفاده‌ی دوگانه‌ی تجاری-اداری از پروژه، ضمن حفظ وحدت کلی، در حجم بیان شده است. به این ترتیب که ویترین‌های تجاری کاملاً از سطوح بالایی مختص فضای اداری متمایز شده‌اند. برای دستیابی به این هدف، از قوانین و مقررات شهری در مورد منطقه‌ی طُره‌ای در پاساژها استفاده به عمل آمد. این تفکیک کاربری‌ها، در عین‌ حال، با تاکیدی بر ویژگی‌های دوگانه‌ی شفاف-نیمه‌شفاف و تاریک-روشن حاصل شده است.

بر این اساس، بر خلاف پوسته‌ی تجاری کاملاً شفاف، پوسته‌ی متخلخل فضاهای اداری در حجم اصلی گنجانیده شده است. این پوسته نه تنها بر تفکیک کاربری‌های ساختمان تأکید می‌کند، بلکه عملکرد اقلیمی بسیار موثری در سمت جنوبی و آفتابگیر پروژه دارد، و در نتیجه شفافیت لازم در فضاهای اداری و نیز کنترل تابش خورشید را فراهم می‌کند

طراحان، در تلاش برای پرهیز از طراحی ایستا، برای طراحی پوسته‌ی بیرونی به صورت دینامیک از منطقه‌ی طُره‌ای استفاده و مثلث‌های نوک‌تیزی در بافتار بیرونی خلق کردند. از مهمترین فواید این کانسپت، ایجاد تنوع در برنامه‌ی دفاتر اداری و درعین‌حال برجسته ساختن آنها در نمای شهری است. علاوه بر این، لازم به ذکر است که استفاده از مثلث‌های بزرگ در سطح نما، پوسته را به بخش‌های یکنواختی تقسیم کرده، که این خود ناشی از هندسه‌ی متفاوت زمین پروژه بوده، که در خود چشم‌انداز پروژه به شکلی ملموس و متفاوت تجلی یافته است.

دینامیک پوسته‌ی بیرونی نیز به نوبه‌ی خود تأثیر ژرفی بر کیفیت فضای داخلی نهاده است. به این ترتیب که، در داخل می‌توان انواع پوسته‌های نوری گذرا را مشاهده کرد که هر کدام مختصات هندسی خود را دارند. به عبارت دیگر، این دیوارهای نورانی در عین حال عناصر اصلی طراحی داخلی نیز محسوب می‌شوند. به همین ترتیب، سایر عناصر داخلی مانند سقف کاذب، نورپردازی و کفپوش نیز با عطف توجه به همین ایده طراحی شدند.

در طراحی پلان، تمرکز اصلی طراحان بر روی به حداکثر رساندن استفاده از نور طبیعی و همچنین قرار دادن کوریدورهای دسترسی در سمت مخالف نورگیر است. در بخش تجاری، تنها مرز موجود بین داخل و خارج ساختمان، دیوار شیشه‌ای ویترین است، که باعث ارتقای کیفیت فضاهای فوق می‌شود. ورودی اصلی ساختمان، با یک عقب‌نشینی چشمگیر و مشخص، از ویترین‌های بخش تجاری کاملاً متمایز شده است.

سرانجام، سلسله‌ای به هم پیوسته از جزئیات، عناصر تکراری، و موتیف‌ها، از جمله موتیف‌های موجود در کفپوش و تجهیزات نورپردازی، بدنه‌های لابی ورودی، پله‌ها، باغچه‌های پشت بام و نیز کفپوش پیاده‌روی شهری، در سرتاسر پروژه برای تأکید بر هویت منحصر به فرد ساختمان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

It should be said at the outset that the shape and geometry of the land (the right triangle) make it distinct from most urban buildings. Naturally, this and its challenges have influenced the main design of the Parmida project. The considerable width of the land, the need to emphasize on an impressive entrance as well as the staircase and elevators, enabled the design team to divide the main building into two parts: east and west. This midrange has brought about better proportions of volume, dynamics and formability.

In the second step, the dual commercial- office use of the project, while maintaining overall unity, is expressed in volume. As such, commercial showcases have been completely differentiated from the upper levels of office. To achieve this goal, urban rules and regulations about the cantilevered area in the passage were used. This separation of uses is also achieved by emphasizing the transparent – semi-transparent and the dark – clear dual features.

Accordingly, unlike the fully transparent commercial shell, the porous shell of office spaces has been incorporated into the original volume. This shell not only emphasizes the separation of building uses but also has a very effective climate function on the south and sunny side of the project, thus providing the required transparency of office spaces, as well as effectively controlling the sun’s radiation.

In an attempt to avoid static design, designers applied cantilevered area to design the exterior shell dynamically creating vertex triangles in the outer fabric. One of the most important benefits of this concept is the diversification of plans of offices as well as the identification of offices in the urban facade. In addition, it is important to note that the use of large triangles in the facade divides the shell into even parts, which is itself derived from the different geometry of the project land, which is also manifested in a tangible and different way in the project view.

The dynamics of the outer shell also have a profound effect on the quality of the interiors. In this way, inside, one can come across a variety of transient light shells, each with its own geometrical features. In other words, these walls are also the main element of interior design. Hence, other interior elements such as false ceiling, lighting and flooring have been designed to address this idea.

In the design of the plan, the main focus of the designers is to maximize the use of natural light as well as to position the access corridors on the non-light side. In the commercial part, the only border between the inside and outside of the building is the glass wall of the showcase, which enhances the quality of the spaces above. The main entrance of the building, with a marked set back, is completely distinct from commercial showcases.

Finally, an interconnected chain of details, iterative elements, and motifs are applied throughout the project to emphasize the unique identity of the building, including motifs in flooring and lighting fixtures, entrance lobby bodies, stairs, roof gardens as well as urban walkway flooring.

معماری معاصر ایران: تجاری، اداری

________________________________________            

معماران: شهاب علیدوست، سونا افتخار اعظم

دستیار طراحی: امیر نیک‌نفس

تیم طراحی: امیر نیک‌نفس، خزر علیدوست، حمیده رئوف‌زاده، مهدی بهشتی، سهند مُحدث، محمود جافرمن، علی تقی‌بیگی، حامد بختیاری، پریسا پویافرد، رخساره پناهی‌نژاد، ایلیا سالک

کارفرما: حسین كشت‌پور

مدیران اجرایی: مهران توکلی، حسن باقری

سازه: آرش تدین

فنی و الکتریکی: علیرضا فرجی، آرش بابازاده

عکاس: فرشید نصرآبادی

پیمانکار نما: پارسا گستر سازه

مساحت کل: 6700 متر‌مربع

تاریخ تکمیل: 1397

مکان: کرج، استان البرز، ایران

Architects: Shahab Alidoost , Sona Eftekharazam

Design Assistant: Amir Niknafs

Design Team: Amir Niknafs, Khazar Alidoost, Hamideh Raoufzadeh, Mehdi Beheshti, Sahand Mohades, Mahmoud Jaferman, Ali Taghibeigi, Hamed Bakhtiari, Parisa Pouyafard, Rokhsare Panahinezhad, Ilia Salek

Client: Hossein Keshtpoor

Executive Managers: Mehran Tavakoli, Hasan Bagheri

Structural: Arash Tadayon

Mechanical and Electrical: Alireza Faraji, Arash Babazadeh

Photographer: Farshid Nasrabadi

Facade Contractor: Parsa Gostar Sazeh

Total area: 6700 square meters

Completed: 2018

Location: Karaj, Alborz Province, Iran