ساختمان اداری آرامــــش اثر مسعود نعمتی، علی نعمتی، نسترن تهرانی

ساختمان اداری آرامش اثر مسعود نعمتی، علی نعمتی، نسترن تهرانی

در میان انبوهی از مجموعه‌‌های آپارتمانی در مجاورت یکی از خیابان‌های قدیمی شهر، بنایی مسکونی، متروک و ۲ طبقه با عمری در حدود ۴۵ سال یافت می‌شود که سطح اشغال کم و به تبع آن حیاط وسیع، آن را به‌خوبی از سایرین متمایز می‌کند. عدم تخریب بنای قدیمی در کنار وجود درختان کهنسال پتانسیل مطلوبی برای پروژه محسوب و حفظ درختان در اولویت برنامه فضایی طرح تعریف گردیده است تا با بهره‌مندی از این مهم، نقشی موثر در تداعی کردن خاطرات فضایی مالکین پروژه ایفا گردد.
عدم وجود هر‌گونه نورگیر در ساختار پلان پروژه و عدم امکان ایجاد گشودگی در میانه‌ی بنا موجب سنگینی فضایی و عدم نفوذ نور طبیعی به لایه‌ی درونی گردیده که برای جبران این نقیصه ۲ لایه از بدنه‌ی پروژه شامل نمای خارجی و جداره‌ی داخلی بعدی، تا حد ممکن از شیشه به عنوان متریال شفاف بهره جسته تا فضای محبوس مرکزی تا حد توان با روشنای نور، احیا گردد. در بدنه‌ی نمای پروژه با استفاده از سطح وسیع شیشه‌‌ای امکان بهره‌مندی از دید و منظر درختان کهنسال و سر به فلک کشیده فراهم شده و تلاش گردیده تا حد امکان، نوعی سیالیت فضایی میان “برون و درون” ایجاد شود و طراوت فضای سبز به داخل بنا گسیل شود. “خاطره‌ی ذهنی” حیاطی سرسبز و رویایی به عنوان مهم‌ترین “بازمانده‌ی” بنای پیشین حفظ گردیده چرا که ماهیت فیزیکی بنای اولیه در مقایسه با هویت معنوی آن، از ارزش معمارانه و فضایی قابل ملاحظه‌ای برخوردار نبوده است.
برای ایجاد نوعی حس تعلیق، از خصلت‌های ماهیتی و باطنی استیل که همانا انعکاس، اعوجاج و ایجاد فضای معلق بصری در بازتاب و بازنشر تصاویر در یکدیگر است استفاده شده که فضاهای شگفت‌انگیز آیینه‌کاری‌های سنتی ایرانی را به ذهن متبادر می‌کند. در این فضاهاست که تعلیقی بصری با عمقی نامتناهی بیننده را در عالم خیال وارد می‌کند تا آنچه نیست را به بی‌نهایتِ بودن، تبدیل و خاطره‌ای ازلی را به ذهن انسان بازنمایی ‌کند. حال کوشش گردیده در عرصه‌های ممکن چه به صورت فضایی یا حجمی، بصری یا استعاری، این حس تعلیق و رها شدگی در بی‌نهایت القا شود. بر این اساس در پوسته‌ی بیرونی نمای پروژه از بیرون‌زدگی در طبقه‌ی میانی، به جهت ایجاد حس تعلیق فرمی بهره‌گرفته شده که این پیش‌آمدگی به قاب سازه‌ای مجزا از بنا، از یک طرف آویز شده تا احساس تعلیق کنسول مذکور را تشدید نماید. محل این پیش‌آمدگی بر اساس عدم تداخل با درختان کهنسال موجود در جهت جلوگیری از هرگونه آسیب به آنها انتخاب گردیده.
پوشش آینه مانند زیر کنسول به انعکاس وارونه تصاویر در آن کمک می‌کند که اقدامی مشابه،‌ در راستای ایجاد تعلیق بصری به حساب می‌آید تا وجود خود را معلق، در میانه‌ی جهان واقعیت و خیال احساس کند. چنانکه تصویر بیرون‌زدگی حجمی در کنار هاله‌ای از عکس درختان موجود در بدنه‌ی نما منعکس گردیده و اتمسفری مشابه از تعلیق میان زمین و آسمان، یا این جهان و آن جهان را القا می‌کند. ماهیت معلق گونه‌ی پروژه در داخل بنا همانند فضاهای ارتباطی افقی و عمودی به عنوان محل گذر و نه مکث؛ نیز تکرار گردیده و تلاش شده از پتانسیل انعکاس نورپردازی خطی در بدنه‌های شفاف و مات استیل در راستای انعکاس‌های مبهم و تو در تو بهره گرفته شود تا احساس تعلیق و حضور در بی‌نهایت را در مخاطب تشدید نماید.

ششمین کتاب سال معماری معاصر ایران 1402

_______________________________________

نام پروژه: ساختمان اداری آرامش
عملکرد: اداری (بازسازی)
مهندسین مشاور: مهندسین مشاور ایده و اجرا
معماران: مسعود نعمتی، علی نعمتی، نسترن تهرانی
همکاران طراحی: نگین امیری، نسترن نامور، محمد صالحی
مهندس سازه: پدرام زرپاک
مجری: شرکت آبانگاه‌راه
مهندس برق: کامران نراقی‌پور
مهندس تاسیسات: پدرام احمدی
نوع سازه: فلزی
آدرس پروژه: ایران، تهران
زیربنا: 1200 مترمربع
تاریخ شروع- پایان ساخت: 1397 – 1396
عکاس پروژه: دید استودیو
وبسایت: Eadevaejra.com
ایمیل: international@eadevaejra.com
اینستاگرام: Alinematiii – Masoudnematiii – Nastaran.n.t

1. Within the cluster of apartment complexes near one of the historic streets in the city, there stands an abandoned two-story residential building that has endured for approximately 45 years. What sets this building apart from the others is its notably low occupancy rate and expansive yard. The preservation of this old structure, coupled with the presence of ancient trees, presents a promising opportunity for a project that aims to evoke spatial memories. The project’s spatial program places utmost importance on the preservation of these trees, recognizing their potential to play a significant role in creating a sense of nostalgia for the project owners.
2. The absence of skylights in the project’s design and the inability to create an opening in the center of the building have resulted in a lack of natural light penetration and a sense of spatial heaviness. To address this, the project proposes the use of glass as a transparent material to infuse the central enclosed space with as much light as possible. By incorporating a generous expanse of glass on the facade, the project offers a captivating view of the majestic old trees, fostering a seamless connection between the interior and the exterior. This design approach aims to bring the freshness of the surrounding greenery into the building, preserving the cherished “mental memory” of a verdant and dreamy yard that holds greater significance than the physical attributes of the original structure.
3. To create an atmosphere of intrigue, the project draws inspiration from the enchanting spaces found in traditional Iranian mirror works. By harnessing the inherent and mystical qualities of steel, such as reflections, distortions, and the creation of visually suspended spaces through the reproduction of images, the project seeks to captivate the senses. This design element adds a touch of wonder and evokes a sense of suspended reality, reminiscent of the mesmerizing allure of traditional Iranian mirror works.
4. The spaces within the project are designed to evoke a sense of visual suspense and infinite depth for the viewer, transporting them into a world of imagination where the boundaries of reality and infinity blur. Various techniques have been employed to create this feeling of suspension and abandonment, whether through spatial or volumetric elements, visual or metaphorical representations. In the exterior structure of the project, a projection on the middle floor has been utilized to enhance the sense of suspension, hanging from a separate frame to intensify the effect. The location of this installation was carefully chosen to avoid any interference with existing trees, ensuring their preservation.
5. To further enhance the visual suspense, a mirror-like coating has been applied underneath the console, reflecting images upside down. This creates a similar action to the projection, immersing the viewer in a world where reality and fantasy intertwine. The facade of the building features images of trees alongside a volumetric protrusion, inducing a suspended atmosphere between the earthly and ethereal realms. Inside the building, communication spaces are designed to facilitate passage rather than pause, emphasizing the suspended nature of the project. Linear lighting in transparent and matte steel bodies is strategically placed to reflect and create vague and nested reflections, intensifying the feeling of suspense and infinite presence for the audience.

Project Name: Aramesh office building
Function: Office Building (Renovation)
Office: Eade Va Ejra
Lead Architects: Masoud Nemati, Ali Nemati, Nastaran Tehrani
Design Team: Negin Amiri, Nastaran Namvar, Mohammad Salehi
Structural Engineer: Pedram Zarpak
Executive Engineer: Abangahrah Co.
Electrical engineer: Kamran Naraghipour
Mechanical Structure: Pedram Ahmadi
Structure: steel structure
Location: Tehran, Iran
Area of Construction: 1200 sqm
Date: 2017 – 2018
Photographer: Deed Studio
Website: Eadevaejra.com
Email: international@eadevaejra.com
Instagram: Alinematiii – Masoudnematiii – Nastaran.n.t