آپارتمان مسکونی ماهور (2) اثر عبداله نوری

آپارتمان مسکونی ماهور (2) اثر عبداله نوری

مسئله‌ی اصلی طراحی پروژه‌ی مسکونی ماهور (2)، معماری وام گرفته از طبیعت و برخورد هوشمندانه با قوانین و محدودیت‌های شهری بود که به پروژه حاکم می‌شد. همچنین پاسخ به نیازهای زیستی درون بنا و به رسمیت شناختن موضوعاتی بود که در جغرافیای بیرون پروژه در جریان بود. محدودیت‌های شهری و نبود فرصت‌هایی برای حجم‌پردازی، گروه معماری فام را مجبور به طراحی بافت، توسط چند مصالح محدود، به گونه‌ی جوهری می‌کرد؛ پوسته‌ای که با آن بتوان سایه‌ها را طراحی کرد و نور را به گونه‌ی هوشمندانه به درون فضا کشاند. اگر خیابان عمار را در مقیاس شهری، به ‌عنوان یک زمینه در نظر بگیریم، ساختمان ماهور قصد آن داشت که به شکل یک موضوع رفتار کند.
در مقیاس بنا نیز سطح عمود(نما)ی پروژه به عنوان یک زمینه، دارای موضوع (سطح) آجری شد، که طیف‌های مختلفی از سایه و روشن، بافت و رنگ آجر را پدید می‌آورد که در عین حال برای ایجاد محصوریت فضایی و مرز بین درون و بیرون بود. این سطح به گونه‌ی معاصر و امروزی‌سازی مفهوم فخر و مدین، وام گرفته از معماری رازی دوره‌ی همدان بود؛ موضوع زمینه و موضوع نیز در سکانس سوم این پروژه در مقیاس اجزای شکل‌دهنده‌ی سطح بنا بود که به ‌عنوان زمینه، به‌گونه‌ای شکل می‌گیرد که هرکدام از عناصر آجری، دارای موضوع (رنگ فیروزه‌ای) هستند. این پوسته یک نوع ادغام و برون‌سپاری مصالح یا در واقع همان موضوع و درون کشیدگی آن را به وجود آورد که وجه مرموز کار در برقراری دیالوگ معنادار با اتمسفر بیرونی است. این پوسته با پالایشی هدفمند، نور روز را به شکلی که ما می‌خواستیم به درون دعوت می‌کند و در طول شب، نور مصنوعی را به گونه‌ی خالص به بیرون نشت می‌دهد. نورهای تنظیم شده از بیرون به درون در معماری گذشته‌ی ایران، موضوعی محبوب بوده است که به عقیده‌ی ما دلایلی طبیعی، مانند محصولی که همنشینی زمین و درخت و نور خورشید ایجاد می‌کند را دارد. همچنین به ‌علت رسالتی که به پروژه قائل بودیم، وجه دیگری از بنا که در همسایگی این پروژه بود نیز نمی‌توانستیم به ‌حال خود رها کنیم. این جبهه از بنا به ‌عنوان یک زمینه‌ای تعریف شد که روی آن نقطه‌هایی قرار گرفت. با بعددهی به این عناصر نقطه‌ای توانستیم سایه‌هایی ایجاد کنیم که در عین پویایی سطح، تداعی‌کننده تیرهای چوبی بیرون زده در معماری گذشته بود که این اتفاق، برای حضورپذیری پرندگان در سطح بنا می‌شد. بام پروژه که امکان دید و منظر به رشته کوه الوند را می‌داد را با اعمال یک جان‌پناه برای ماسکه کردن ساختمان‌های دیگر شهر و همچنین با یک المان افقی در بالای این سکانس، به قاب کردن منظره کوه الوند اقدام کردیم. همچنین در مواجه با نمای قسمتی از دیاگرام ارتباط عمودی پروژه (پله و آسانسور) نیز که از بام بنا نمایان بود، با استفاده از اعمال عناصر توری بر‌ روی یک زمینه‌ی سفید سیمانی، رنگ طوسی را پدید آوردیم که یک برخورد اکسپرسیونسیتی یا ترکیب دو عنصر مستقل برای ایجاد یک همکاری و همنشینی دو عنصر برای تداعی رنگ طراحی شده از نمای دورتر بود.

ششمین کتاب سال معماری معاصر ایران 1402

_______________________________________

نام پروژه: آپارتمان مسکونی ماهور (2)
عملکرد: مسکونی
دفتر طراحی: دفتر طراحی فام
معمار: عبداله نوری
همکاران طراحی: محمدجواد مهدوی‌نژاد، حمید گلزاری موقر، اباذر حیدری جوان، علی رمضانی واحد و مسعود ملکی اسفستانی
طراحی و معماری داخلی: اعضای دفتر
کارفرما: عباس بیگ‌محمدی
مجری: عبداله نوری، عباس بیگ‌محمدی، حمید گلزاری موقر، اباذر حیدری جوان، علی رمضانی واحد و مسعود ملکی اسفستانی
مهندس تاسیسات الکتریکی: مهندس سپیده حیدری
مهندس تاسیسات مکانیکی: حسین کامرانی قهرمان
مهندس سازه: حسین غیاثوند
نوع سازه: بتنی
آدرس پروژه: همدان، خیابان عمار، نبش کوچه‌ی صداقت
مساحت زمین: 194.55 مترمربع
زیربنا: 1417 مترمربع
تاریخ شروع-پایان ساخت: 1400-1397
عکاس پروژه: اباذر حیدری جوان
وبسایت دفتر طراحی: faamarchitecturalfirm.com
ایمیل سرپرست طراحی و اجرا: abdolah.nouri@faamarchitecturalfirm.com
ایمیل عکاس: A.javan1362@gmail.com
اینستاگرام سرپرست طراحی: a_nouri1
اینستاگرام عکاس: abazar_heidari_javan

The main challenge in designing the Mahoor residential project was the architecture influenced by nature and smart compliance with urban laws and constraints that restricted the project. Additionally, responding to the biological needs within the building and acknowledging the issues present in the project’s external geography was important. Urban constraints and lack of opportunities for volumetric studies compelled the Fam Architecture Group to design a structure, constrained by several limited materials, in an essential manner; a skin that could shape shadows and cleverly draw light into the space. If we consider Ammar Street on an urban scale as a “background”, the Mahoor building intended to behave as a “subject”. At the building scale, the vertical surface (facade) of the project was clay-themed, with various shades and textures of clay bringing forth different spectrums of light and color, simultaneously creating spatial confinement and a boundary between the interior and the exterior.
This surface contemporarily and modernly encapsulated the concept of Fakhr-o-Madin, derived from the architecture of the Razi period in Hamedan; the background and subject were also present in the third sequence of this project on the scale of the building’s constituent elements, which take shape as a background in a way that each of the clay elements has a theme (turquoise color). This skin, through purposeful refinement, invites daylight in the desired manner and leaks artificial light out in a pure way during the night. Controlled exterior-to-interior lights have been a popular theme in past Iranian architecture, believed to have natural reasons, such as a product accompanying the earth, trees, and sunlight.
Additionally, due to the mission we set for the project, we couldn’t leave another aspect of the building, which was in the vicinity of this project, alone. This façade of the building was defined as a background with points placed on it.
By dimensioning these points, we were able to create shadows that, while dynamic on the surface, evoked the wooden beams protruding from past architecture, an event that facilitated the presence of birds on the building’s surface. We masked the project’s roof, which provided a view of the Alvand mountain range, with a shelter to hide other city buildings and framed the Alvand mountain vista with a horizontal element at the top of this sequence. Furthermore, facing a part of the vertical communication diagram of the project (staircase and elevator) visible from the building’s roof, we created a sepia color by applying wire mesh elements on a white cement background, which was an expressive collision or combination of two independent elements to create a collaboration and coexistence of two elements to evoke the designed color from a distant view.

Project Name: Mahoor residential apartment (2)
Function: Residential
Office: Faam design office
Lead Architect: Abdolah Nouri
Design Team: Mohammad Javad Mahdavi Nejad, Hamid Golzari Movaqar, Abazar Heydari Javan, Ali Ramezani Vahed and Mas’oud Maleki Asfestani
Client: Abbas Beyg-Mohammadi
Construction Manager: Abdolah Nouri, Abbas Beyg Mohammadi, Hamid Golzari Movaqar, Abazar Heydari Javan, Ali Ramezani Vahed and Mas’oud Maleki Asfestani
construction: Concrete
Mechanical Installations Engineer: Hossein Kamrani Qahreman
Structural Engineer: Hossein Ghiathund
Location: Hamadan, Ammar St., corner of Sadaqat Alley
Total Land Area: 194.55 m2
Area of Construction: 1417 m2
Date: 2018-2021
Photographer: Abazar Heydari Javan
Website: faamarchitecturalfirm.com
Email: A.javan1362@gmail.com
Instagran: abazar_heidari_javan