پاویون Sarbalé Ke، اثر فرانسیس کری، ترجمه‌ی لادن مصطفی‌زاده
پاویون Sarbalé Ke
ساربلک (Sarbalé Ke) که در زبان مور (Moore) به معنای خانه‌ی جشن است، ساختاری متحرک است که برای برنامه‌ی جشنواره موسیقی و هنرهای کوچیلا والی (Coachella Valley) در سال 2019 با الهام از درخت بائوباب بورکینابی (Burkinabè baobab tree) ایجاد شده که اجزای آن به عنوان دارو و غذا مورد استفاده است. این پروژه شامل دوازده برج بائوباب است كه مصالح، بافت و چيدمان فضاي معماری در زادگاه فرانسیس کری، گاندو، بوركينافاسو در آنها منعكس می‌شوند. ارتفاع بلندترین بائوباب به نوزده متر می‌رسد و دیگر برج‌ها هیجده و هفده متر هستند. این سه برج به هم متصل بوده و بزرگترین محل تجمع ساربلک را تشکیل می‌دهند. برج‌های بائوباب، مسیرهایی را ایجاد می‌کنند که به فضایی پر از نور، تهویه‌ی طبیعی و سایه‌دار می‌رسند که نیاز به سایه در آب و هوای متلاطم بهاری کوآچلا (Coachella) را پاسخ می‌دهد. این در حالی است که در پایه‌های مختلف برج، جنگلی با سایه‌های گرم و سرد برای کاوش بازدیدکنندگان ایجاد شده است. این سه برج بلند بائوباب توسط سه برج دیگر احاطه شده‌اند. مجموعه دیگری از برج‌های کوچک‌تر، فضاهای گردهمایی صمیمی‌تری را فراهم کرده است. طراحی شعاعی برج‌ها باعث شده است که در طول روز اشعه های نور وارد ساختار شوند. با غروب آفتاب، برج‌های بائوباب از داخل روشن می‌شوند و به عنوان منبع نور و نقطه‌ی عطفی که محوطه‌ی جشن را در طول شب روشن می‌کند، عمل می‌کنند. به طور معمول در آثار فرانسیس کری، مصالح با ملاحظاتی چون مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن محلی انتخاب می‌شوند. فولاد به عنوان عنصر ساختاری اولیه برای هر برج بائوباب عمل می‌کند. پنل‌های چوبی مثلثی در رنگ‌های آبی، نارنجی، قرمز و صورتی انتخاب شده‌اند که با برخورد نور خورشید به سطوح بیرونی برج‌ها، مجموعه‌ای جدید از سایه‌ها ایجاد می‌شود که با محیط اطراف خود ارتباط برقرار می‌کند، که اشاره‌ای به پالت رنگی همزیستی طلوع و غروب آفتاب کوآچلا با رشته‌کوه‌های مجاور دارد.
معماری معاصر جهان: مرکز فرهنگی-هنری
_______________________________________
نام پروژه-عملکرد: پاویون Sarbalé Ke
معمار:
مساحت: 200 مترمربع
سال ساخت: 2019
عکاس:
سازه:
مدیریت پروژه:
Goldenvoice, Kéré Architecture, Johanna Lehmann, Raffi Lehrer
مدارک فنی
مطالب مرتبط
