معمـــــــار
هنرمنــــــد
عطااللـــــه
امیــدوار…

آنهایی که آثار امیدوار را نمی‌خواهند بفهمند، درست همچون کسانی
هستند که در گذشته صنعت چاپ را نمی‌فهمیدند.
عباس کیارستمی

عطاالله امیدوار کسی است که می‌توان او را یک «هنرمند» واقعی نامید. فعالیت او تنها به رشته‌ی دانشگاهی‌اش یعنی معماری محدود نبوده و طراحی داخلی، عکاسی، ساخت فیلم، ارزیابی هنر، طراحی فرش و کاشی و… را نیز شامل می‌شد.
امیدوار در 2 فروردین 1325 در بافت، کرمان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و بخشی از تحصیلات متوسطه را در زادگاهش فراگرفت و برای ادامه‌ی دوره‌ی متوسطه به دارالفنون رفت. رشته‌ی تخصصی امیدوار معماری بود که آن را در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران آموخت و رساله‌ی خود را نیز زیر نظر پروفسور محسن هشترودی و پروفسور منصور فلامکی نگاشت و از دانش‌آموختگان ممتاز داشکده بود. وی در ادامه برای تکمیل تحصیلات به پاریس رفت و مدرک دکتری معماری خود را از دانشگاه هنرهای زیبای پاریس دریافت نمود.
موسیقی نیز حوزه‌ای بود که امیدوار در آن خوش درخشید. او که در دوران دبیرستان مقام نخست مسابقه‌ی آواز را در بین دبیرستان‌های کشور کسب نمود، در سال 1352 زیر نظر استاد حاج سعید میرزا هرمزی به یادگیری تار و سه‌تار پرداخت و از استاد سلیمان‌خان امیر قاسمی نیز فنون آواز آموخت. برخی معتقدند که دانش موسیقی او بر نقاشی و معماری او تاثیر داشته و قابل مشاهده است.
امیدوار به ساخت فیلم کوتاه نیز پرداخته و آثار او در موزه‌ی هنرهای معاصر، خانه‌ی هنرمندان و… به نمایش درآمده است. کیارستمی معتقد بود: «آنهایی که آثار امیدوار را نمی‌خواهند بفهمند، درست همچون کسانی هستند که در گذشته صنعت چاپ را نمی‌فهمیدند.»
از آثار وی در عرصه‌ی معماری می‌توان به سالن همایش‌های بین‌المللی صدا و سیما، سفارت امارات متحده عربی در تهران، مرکز تجاری عشق‌آباد و طراحی سالن‌های موسسه‌ی مطالعات بهره‌وری و منابع انسانی اشاره نمود. او همچنین نمایشگاه‌های هنری بسیاری در حیطه‌ی عکاسی و نقاشی در تهران و پاریس برگزار نمود.
عطاالله امیدوار در 13 دی‌ماه 1400 در سن 75 سالگی در تهران درگذشت.

•روحش شاد و یادش گرامی•