دفاتـــــر کار، ترجمه‌ی مینا حنیفی‌واحد
تکنولوژی و پایداری در شرکت چینی بهداشتـــــــی «چینی‌کُرد»، نوشته‌ی لادن مصطفیزادهمبلمان آرفلکس، نوشته‌ی آرین خانی‌زاد
آرفلکس
چهار عدد مقطع لاستیک اسفنجی به همراه مقداری تسمه‌ی کشسان کافی بود تا یکی از تاثیرگذارترین مبلمان پس از جنگ در ایتالیا کامل شود. صندلی لیدی (Lady) در سال 1951 توسط طراحی جوان به نام مارکو زانوسو (Marco Zanuso)، برای کارخانهی تولیدی آرفلکس (Arflex) که دو سال پیش از آن تاسیس شده بود، تولید شد. در رویداد سه سالانه‌ی میلان، اجزای صندلی از هم جدا شدند تا مراجعه‌کننده‌ها بتوانند خلاقیت در اجزای داخلی آن را ببینند. صندلی لیدی مدال طلای رویداد را برد و همچنین پیشگام سبک ارگانیک در دهه‌ی 1950 شد. از همه مهم‌تر، این صندلی به عنوان نماد دیدی تازه از طراحی مدرن ظهور کرد که از صنعت و تکنولوژی الهام گرفته بود. وقتی در سال 1949 کارخانهی آرفلکس تاسیس شد، بدون شک مدرن‌ترین تولیدی مبلمان در ایتالیا بود. برخلاف کارخانه‌های متعددی در ایتالیا که به صنعتگری سنتی می‌پرداختند، آرفلکس محصول صنعت مدرن بود. در ادامه کارخانهی تولیدی لاستیک پیرِلی (Pirelli) متریال جدیدی تولید کرد؛ لاستیکی اسفنجی با نام گوماپیوما (gommapiuma) که قرار بود با ترکیب شدن با تسمه‌ی کشسان در کارخانهی تولید مبلمان مورد استفاده قرار گیرد. آرفلکس با پیرلی شریک شد و با طراحان خلاقی همکاری کرد و این ریسک را پذیرفت که شرکت در زمینه‌ی جدیدی از طراحی مبلمان فعالیت داشته باشد. از همان ابتدا، تولید صنعتی به عنوان نیروی محرکه‌ی کمپانی بود. صندلی لیدی و طراحی‌های دیگر مارکو زانوسو، مانند وودلاین (Woodline)، مارتینگالا (Martingala)، صندلی آنتروپوس (Antropus) یا اسلیپ-او-ماتیک (Sleep-o-matic)، که یک مبل تختخواب‌شو کاربردی بود، همگی موفقیتی بزرگ به حساب می‌آمدند. آرفلکس همچنین با فرانکو آلبینی (Franco Albini) و اِربِرتو کاربونی (Erberto Carboni) نیز کار کرد. که اولی صندلی مدرن و راحت فیورنزا (Fiorenza) و دومی صندلی ارگانیک دِلفینو (Delfino) را خلق کرد. همکاری با معماری با نام چینی بوئِری (Cini Boeri) در دهه‌ی 1960 مورد قابل توجه و ویژه‌ای بود؛ برای اولین بار صندلی اسفنجی پلی‌اورتانی با نام بوبو (Bobo) تولید شد که مطلقا هیچ قاب نگه‌دارنده‌ای نداشت و از سال 1971 مبلمان سرپنتونه (Serpentone) بوئری راه خود را به اتاق پذیرایی‌های معاصر خانه‌ها پیدا کرد. هر دو اینها نقطه عطفی در تاریخ مبلمان بود. در این حین، بورکهارت فوگتر (Burkhard Vogtherr) و هَنِس وتشتاین (Hannes Wettstein) به جمع همکاران معمار و طراح شرکت پیوستند. وتشتاین برای این برند مجموعه‌ای از مبلمان هندسی با نام مودز (Moods)، مجموعه‌ی مستر (Master) که شامل یک میز با ظرافتی فوق‌العاده می‌شد و همچنین مجموعه‌ای از صندلی‌های متمایز اسپلاین (Spline) را طراحی کرد.
Bernd polster, Claudia Neumann, Markus Schuler, Frederick Leven. The AZ of Modern Design. Marrell Publisher, 2006 www.arflex.it : منابع
مطالب مرتبط
