شیندلر همانند مورد خانه‌ی کینگز رود از یک مدول افقی و عمودی برای تشکیل فواصل ،چهار شش و هشت فوتی به عنوان ابزاری برای ایجاد پنجره‌هایی که از ابرسازه ی بتنی اش بیرون زده باشند استفاده کرده است.
این شبکه‌ی توری مانند که سرمنشأ ابداع آن به رایت بازمی‌گردد ریتم مشخصی به خانه بخشیده است، به خصوص در نقاط اتصال با مبلمان تعبیه شده در داخل بنا که در مجموع با انعکاس‌هایی که برای نور طراحی شده و بخش فوقانی خانه را واجد ظاهری نئوپلاستیک. کرده شاید این جنبه‌ی عجیب و منحصر به فرد خانه است که باعث حذف کارهای شیندلر از نمایشگاه بین‌المللی سبک‌های هنر مدرن در سال ۱۹۳۲ شد.
یک جنبه‌ی فعال خانه‌ی لاول باعث می‌شود که آن را دائما با خانه‌ی ریت ولد شرودر سال ۱۹۲۴ قیاس کنند. این جنبه عبارت است از اینکه شیندلر سعی کرده در نمای خانه تعادلی از حرکت دوّار پدید آورد این نکته به ویژه خود را در نمای بالکن‌ها که در طبقات دوم و سوم به سمت اقیانوس مشرف هستند عیان می‌سازد.
خانه‌ی لاول با یک باغ کوچک ساحلی در پایین که توسط هموطن شیندلر ریشارد نویترا طراحی و ساخته شد شکلی از زندگی زیبا را که مد نظر لاول و شیندلر بوده است را تأمین میکند در این مرحله از فعالیت این دو نفر جنبه‌های تکمیلی از زندگی را بیشتر مد نظر قرار میدادند و این را می‌توان با یک سری از جستارهای تحقیقی و نظری که شیندلر برای بخش مراقبت از بدن دکتر لاول در لوس آنجلس تایمز مینوشت ردیابی کرد در این جستارها شیندلر سعی کرده تا در قالب الفاظ و کلمات چیزی را بیان کند که پیشتر در خانه‌ی ساحلی نیوپورت با استفاده از مواد و مصالح در سه بعد آشکار ساخته بود این نکته را به ویژه میتوان از آخرین مقاله‌ی این سری از مقالات استنباط، کرد، آنجایی که شیندلر دست به انتقاد از شیوه‌ی مرسوم نورپردازی میزند نباید برای نورگیری یک سوراخ در سقف ایجاد و اتاق‌ها را به این روش نفرین ابدی. کرد استفاده از لامپ‌های متحرک را باید در هر شرایطی مورد تشویق قرار داد. اما استفاده از جفت نورافکن در دو طرف سربخاری شومینه محکوم است. کسی که مقابل آتش مینشیند از نور آنها اذیت می‌شود به جای این نورافکن‌های سربخاری باید از چراغ مطالعه بالای شانه استفاده کرد. کسی که روی تخت دراز کشیده طبیعتا نور پایین را به نور سقفی ترجیح میدهد. در کل لامپ‌های حبابی نیازمند آباژورهای نیمه مات هستند تا نورشان را تلطیف و توزیع. کند البته در اتاق نهارخوری گاه استفاده از نور مستقیم باعث افزایش درخشش ظروف نقره و شفافیت لیوان‌ها می‌شود که به خودی خود امری مطلوب به شمار می‌آید.”
چنین حساسیت فزایندهای نسبت به محیط اطراف دستاورد شیندلر است در سنت معماری جنوب کالیفورنیا در تاریخ معماری قرن بیستم آمریکا.