ارو ســـارینن
فنلاند معمــــار و طرّاح مبلمـــان ترجمه­‌ی حمید خداپناهی

امکانات بالقوّه­ و به­شدّت بهبود یافته­‌ی موادّی که «جدید» نامیده می­شدند ــ فولاد و بتُن در معماری، تخته چندلا و پلاستیک در مبلمان ــ در شکل­گیری و ارائه­ی آثار ارو سارینن نقش اصلی را ایفاء می­کنند. سارینن به همراه دوست صمیمی­اش چارلز ایمز، صندلی‌های مدولار تخته چندلایی برای مسابقه‌­ی طرّاحی اُرگانیک برای مبله‌­کردن خانه (Organic Design in Home Furnishing) ، که توسّط موزه­‌ی هُنرهای معاصر (MoMA) در نیوریورک، به سال 1940 برگزار شد، را طرّاحی کرد. طرّاحی مبتکرانه و حیرت­‌انگیز آنها برنده­‌ی جایزه­‌ی اوّل شد.
سارینن، وقتی 13 سال داشت، به اتّفاق خانواده­‌اش از فنلاند به ایالات متّحد مهاجرت کرد. او در ابتدا مجسّمه‌­سازی خواند، ولی بعد، در ادامه­‌ی راه پدرش، الیِل، به معماری روی آورد. آثار سارینن به بهترین شکلی مبیّن دیدگاه­‌های سبک بین­المللی فنلاند هستند. با اینکه آثار مبلمان او نسبتاً اندک هستند، امّا تقریباً همیشه طرح‌های «آیکونیک» محسوب شده‌­اند. این مهم را بیش از هر چیزی در صندلیِ رحِمی (Womb) می­توان دید؛ این اوّلین صندلی ساخته شده از پوسته­‌ی فایبرگلاس (و با روکش فوم) است که به تولید انبوه رسید. صندلی لاله­ای (Tulip) شاید حتّا انقلابی‌­تر هم بود. این قطعه مبلمان تک­پایه، اوّلین صندلی­ای بود که در آن پایه و مسند یک کلِّ واحد و منسجم را تشکیل داده‌­اند. سارینن، با حمایت کمپانی کْنول (Knoll)، بیش از پنج سال روی طرّاحی و ساخت مبلمانی از جنس آلومینیوم با پوشش پلاستیک و فایبرگلاس کار کرد.

1910 در کیرک­کُنومّی متولّد می­شود
1923 به ایالات متحّد آمریکا مهاجرت می­کند
1930 در پاریس مجسّمه­سازی می­خوانَد
1934 در رشته­ی هُنرهای زیبا، دانشگاه یِیل، کانِتیکات، فارغ­التّحصیل می­شود
1935 با نُرمن بِل گِدِس همکاری می­کند
1936 فعّالیّت پدرش، معماری، را ادامه می­دهد
1940 برای مسابقه­ی طرّاحی اُرگانیک برای مبله­کردن خانه، که توسّط موزه­ی هُنرهای معاصر (MoMA) در نیوریورک، به سال 1940 برگزار شد، با چارلز ایمز همکاری می­کند
1942 اوّلین طرّاحی­اش را برای کْنول انجام می­دهد
1948 طرّاحی مرکز فنّی جنرال موتورز، ؤارن، میشیگان (تا 1956)
1950 دفتر معماری خود را در اَن آربور، میشیگان، پایه­گذاری می­کند
1956 طرّاحی سفارتخانه­ی ایالات متّحد، لندن
1961 ترمینال خطوط هوایی TWA، (اکنون، فرودگاه بین­المللی جان اف. کِنِدی)، نیویورک؛ وفات در اَن آربور
محصولات
1946 صندلی ملخ (Grasshopper)
1948 صندلی رحِمی
1956 سری صندلی‌های لاله­ای
1957 مجموعه­‌ی مبلمان اداری (شامل صندلی Visitor)
همه­‌ی طرحها برای کْنول