اِیلین گرِی؛ معمار و طراح مبلمان

کاتلین اِیلین موری گرِی (Kathleen Eileen Moray Gray) در سال 1878 در اِنیسکُرتی (Enniscorthy)، وِکسفُرد (Wexford)، ایرلند (Ireland) به دنیا آمد. پدرش، جِیمز مَک لارن اِسمیت (James McLaren Smith) و مادرش، اِولین پاندِن (EveleenPounden) بود. پدر اِیلین نقاش بود و علایق هنری دخترش را تشویق می‌کرد.
اِیلین گرِی دوران کودکی خود را در لندن (London) گذراند و جزو اولین زنانی بود که در اِسلِید (Slade) پذیرفته شد؛ جایی که در سال 1898 قبل از گذراندن کارآموزی در ورکشاپ لَکوئیر (Lacquer)¹ در لندن، نقاشی را آغاز کرد. تجربه‌ای که او به دلیل کار در این ورکشاپ بسیار تخصصی به دست آورد، وقتی در سال 1902 به پاریس نقل مکان کرد، تاثیر عمیقی بر او گذاشت. او پس از گذراندن آموزش‌های بیشتر در زمینه‌ی لَکوئیر و کابینت‌سازی، به سرعت توانست خود را به عنوان یکی از طراحان برجسته‌ی صفحه‌های لَکوئیر و پانل‌های تزئینی که مورد علاقه‌ی طرفداران هنر دِکو (Deco) بود، تثبیت کند. او در سال 1922 گالری خود را به نام جین دِزِرت (Jean Désert) را در خیابان دو فاوبورگ سنت اونوره (du Fauborg Saint Honoré) تاسیس کرد تا بتواند طراحی‌های خود را در آنجا به نمایش بگذارد. اِیلین گرِی در طول دهه‌های 1920 و 1930 به یکی از نمایندگان برجسته‌ی نظریه‌های انقلابی جدید طراحی و ساخت تبدیل شد. او از نزدیک با بسیاری از چهره‌های برجسته‌ی جنبش مدرن، از جمله لوکوربوزیه (Le Corbusier) و جی.جی.پی.ئود (J.J.P Oud) همکاری داشت. او در در سال 1925 در مرحله‌ی اول، گروه کروم (Chrome)، لوله‌ی فولادی و مبلمان شیشه‌ای را به نمایش گذاشت؛ همزمان با میس‌ون‌دِرروهه (Mies van der Rohe) و مارسِل بروئِر (Marcel Breuer) و خیلی قبل‌تر از لوکوربوزیه (Le Corbusier). این مبلمان در دکوراسیون داخلی خود اِیلین گرِی مورد استفاده قرار گرفت، که مشهورترین آنها در سال 1922 برای مادام ماتیو-لوی (Madame Mathieu-Lévy) که یک سازنده‌ی کلاه زنانه‌ی معروف بود، تکمیل شد؛ البته بیشتر با نام سوزان تالبوت (Suzanne Talbot) شناخته می‌شود. طراحی‌های داخلی او، حتی امروز هم مدرن و شیک به نظر می‌رسند. سهم عمده‌ی بعدی اِیلین گرِی در طراحی در معماری بود. او با تشویق لوکوربوزیه و جی.جی.پی.ئود، دو خانه را در آلپزماریتیمز (Alpes Maritimes) طراحی کرد؛ یکی در روکبرون (Roquebrune) در فاصله‌ی سال‌های 1926-1929 و دیگری در کاستلار (Castellar) و در فاصله‌ی سال‌های 1932-1934 ساخته شد. هر دو خانه از ناب‌ترین نمونه‌های معماری دامِستیک (Domestic)² و طراحی داخلی آن دوره به شمار می‌روند. در سال‌های جنگ، پروژه‌ی سِنتِر‌دیس‌وَسکانِز‌ (Centre des Vacances’) اِیلین گرِی نیز دیده شدکه در سال 1937 در نمایشگاه بین‌المللی پاریس، غرفه‌ی لوکوربوزیه به نمایش گذاشته شد. اِیلین گرِی پس از جنگ و تا زمان مرگش در سال 1976 به عنوان طراح در پروژه‌های بزرگی مانند مرکز فرهنگی و اجتماعی کار کرد که او را از سال 1946 تا 1949 به خود مشغول کرد و همچنین در تعدادی از طرح‌های کوچکتر مبلمان نیز به کار ادامه داد. یکی از آخرین کارهای او همکاری با زیو آرام (Zeev Aram) برای معرفی طرح‌های او به بازار جهانی بود. نمونه‌هایی از کارهای اولیه‌ی او در مجموعه‌ی وی.اَند.اِی (V&A) و میز قابل تنظیم ای.1027 (E1027) او در مجموعه‌ی طراحی دایمی موزه‌ی هنر مدرن نیویورک است؛ اینها ادای احترام به نقش او در طراحی مدرن است. انجمن سلطنتی هنر در سال 1972 او را به عنوان طراح سلطنتی برای صنعت منصوب کرد. اِیلین گرِی در سال 1976 در پاریس درگذشت. آرام دیزاینز (Aram Designs) دارای مجوز جهانی برای طراحی‌های اِیلین‌ گرِی و تنها منبع بریتانیا برای محصولات معتبر است.

“طرح‌های اِیلین گرِی اکنون به اندازه‌ی طرح‌های معماران و طراحان مهم اوایل قرن بیستم مانند لوکوربوزیه، میس ون در روهه، مارسِل بروئر و دیگران، آشنا هستند.”  زیو آرام، رئيس هیئت مدیره، شرکت آرام دیزاینز.

پی‌نوشت
¹ لَکوئیر (Lacquer) نوعی پوشش سخت و معمولا براق است که روی موادی مانند چوب یا فلز اعمال می‌شود، اغلب از رزین استخراج شده از درختان و موم ساخته می‌شود و از دوران باستان مورد استفاده بوده است.
² معماری دامِستیک (Domestic Architecture) به معماری مساکن تکی (Single) و یا چندتایی (Multiple) اشاره دارد.
³میشلین (Michelin)، کاراکتر تبلیغاتی فروش لاستیک است.

 Kathleen Eileen Moray Gray: Architect & Furniture Design

نام و نام خانوادگی: کاتلین اِیلین موری گرِی
تاریخ تولد: 1878
شهر محل تولد: اِنیسکُرتی، وِکسفُرد، ایرلند