سالن کنفرانس شرکت نفت و گاز پارس، اثر ندا مظاهری
از سه طرح برتر در بخش طراحی داخلی
با توجّه به اجرای سازهی ساختمان مذکور پیش از طرّاحی داخلی و عدم امکان تغییر مساحت آن، سعی شد تا با استفاده از ایدههایی در طرّاحی، وسعت فضا بیشتر به نظر برسد. بهطور کلّی طرّاحی این فضا دو هدف اصلی را دنبال مینمود که به شرح آن میپردازیم:
هدف اوّل:
در طرّاحی سالن کنفرانس، گسترش فضایی و تغییر مقیاس فضاست. استفاده از سطوح، فرمها، رنگها و ترکیب آنها به ترتیبی که فضا گستردهتر به نظر رسیده و بسته بودن آن کمتر احساس گردد و نیز علاوه بر گسترش سالن در جهت طول و عرض ارتفاع سقف سالن نیز بلندتر دیده شود.
گسترش طولی فضا:
تکرار خطّیِ فـرمهای متشابه در طول سالن و استفاده از سطوح عمودی که به موازات یکدیگر قرار دارند، محوری در طول سالن ایجاد میکند که باعث گستردگی فضا در طول میشود.
گسترش عرضی فضا:
پایین آوردن سقف کاذب به شکل سطوح محدّب که به سمت داخل فضا نیرو وارد میکنند، بر محور عرضی تأکید کرده و تناسب افقی سالن را شاخصتر میکند. استفاده از سطوح عمودی با فواصل باز و منظّم و زمینهی تیرهی دیوار پشتی که باعث درک کامل این فواصل میشود، و همچنین عبور سطح تیره رنگ کف از زیر این سطوح عمودی از میزان بسته بودن فضا میکاهد. سطوح مقعّر حالت دعوت کننده دارند، و جهت نیرو از سمت فضای داخل سطوح مقعّر به سمت خارج آنها است. این سطوح، فضا را بازتر نشان میدهد.
ترکیب رنگ فضا:
ارزش فرم در تضاد با زمینهی بصری آن مشخّص میگردد. تضادّ موجود بین زمینه و فرمِ منحنی باعث درک کامل آن شده و به فرمْ کیفیّتی دوبُعدی میدهد. فُـرم منحنی با رنگِ روشن از زمینه جدا شده و سبُک به نظر میرسد، همینطور سقف روشنْ بُلنـدتر دیده میشود.
هدف دوّم:
در طرّاحی سالن کنفرانس، جلوگیری از خشکی، سنگینی و ملالآور بودن فضاست. نظم ساده دارای پیام صریح و روشن بوده و در اثر تکرار دیدن باعث اشباع ذهن بیننده میگردد، ولی استفاده از یک نظم پیچیده باعث تحرّک و پویایی فضا میشود، و بدعت و تازگی ایجاد میکند.
نظم ساده فضا:
محورِ عرضیِ سالنْ محورِ تقارن است، و این تقارن به همراه هندسهی تکرار شوندهی فُـرمها در فضا که سادهترین نوع تکرار است، ایجاد ریتم، نظم و انسجام میکند. شبکهی منظّم نقاط نورانی در کف سالن تعادل و سکون را القا میکند. در اثر تکرار خطّی نورهای موضعی در محدودهی میز کنفرانس، محورهای طولی ایجاد میشود.
نظم پیچیدهی فضا:
استفاده از منحنیهای محدّب و مقعّر در تقابل با یکدیگر و تکرار این سطوح، که بیانگر تداوم و تداعی کنندهی حرکت هستند، فضا را پویاتر نشان میدهد. ایجاد محورهای متعدّد در سالن کنفرانسْ تحرّک فضا را به دنبال دارد. این محورها که دارای طول و جهت هستند موجب حرکت و دید انسان در طول مسیرشان میشوند. عدم تقارن فرم منحنیها با حفظ تعادل و امتداد فرم منحنیها در سقف پویایی و تازگی فضا را به دنبال دارد.
موارد دیگری که در طرّاحی لحاظ گردید، عبارتند از:
نور مخفی و خطّی:
در دو طرف سطوح منحنی برای تأمین روشنایی در هنگام استفاده از پردهی نمایش در نظر گرفته شده است. این نور ملایم بوده، روشنایی لازم جهت یادداشت برداری را تأمین کرده و مزاحم دیدن تصاویر نمیشود.
نور موضعی:
نور موضعی در محدودهی میز کنفرانس، روشنایی اصلی سالن را تأمین کرده و تکرار آنها دو محور موازی در طول سالن را ایجاد میکند.
شبکهی نقاط نورانی: شبکهی نقاط نورانی در کفِ سالن با ایجاد یک بافتِ متفاوتْ فضای حرکت را از فضای ایستا جدا میکند. در حالیکه دسترسی فیزیکی را از بین نبرده و مقیاس فضا را کاهش نمیدهد. ایجاد کیفیّت آکوستیک
فضا:
برای ایجاد کیفیّت آکوستیک، با توجّه به کاربری فضا در کنار استفاده از فُـرمهای منحنی که به عنوان عناصر آکوستیک شناخته میشوند، از صفحات روکشدار گچی چندلایه، کفپوش متخلخل و پوششِ چرم برای میز و دربها، که در جذب صدا مؤثّر هستند، استفاده شده است.
ورودیهای فضا:
ورودیهای سالن به طور متقارن در دو سمت دیوار قرار گرفتهاند. یکی از ورودیها با اتاق انتظار در ارتباط است. این ورودی به سمت خارجِ سالن باز شده و با توجّه به اینکه نباید در مقایسه با عناصر اطراف خود دیده شود، همرنگ با دیوارهای سالن و به رنگ روشن هستند.
مسیرهای فضا:
محلّ ورودیها در دو سمت دیوار، مسیرهای خطّی حرکت را تعریف میکنند و باعث تفکیک این قسمت از فضای بین میز که دارای بافت متفاوتی نیز هست، میشود.
معماری معاصر ایران : اداری و دولتی، طراحی داخلی
_________________________________________
نام پروژه: سالن کنفرانس شرکت نفت و گاز پارس
طرّاح پروژه: ندا مظاهری
مکان: خیابان فاطمی، ساختمان مرکزی شرکت نفت
مساحت: 60 متر مربّع
تاریخ تکمیل پروژه: آذر 1388
مدارک فنی