مرکز خرید نورثپارک، 1965
دالاس، تکزاس، ایـالات متّحـد، گـروه طرّاحی آمْنیپْلَـن

در اوایل دههی 1960، ساختمانسازی به نام رِیمِند نَشِر یک مزرعهی 97 هکتاری پنبه در حومهی دالاس را خرید و ارو سارینن به همراه مؤسسهی معماری دالاس، «هَرِل و هَمیلتن» که امروزه به «آمْنیپْلَن» مشهور است، را برای طرّاحی مرکز خرید نورثپارک استخدام کرد. پس از مرگ سارینن در 1961، کِوین رُش (Roche) به همراه هَرِل و همیلتن پروژه را تکمیل کردند. مرکز نورثپارک در 1965 افتتاح شد که در آن زمان اولین و بزرگترین مؤسسه و مرکز تجاریِ اقلیمی و زیستمحیطی جهان محسوب میشد. وقتی مرکز نورثپارک افتتاح شد، از موقعیت استراتژیکی خاصی برخوردار بود چون این مجتمع تجاری درست زمانی آغاز به کار کرد که صنعت مراکز خرید سیر تکاملی و تحولی بزرگی را تجربه میکرد و این مجموعه نیز بر اساس همین جریانهایِ مُدرن طرّاحی و ساخته شد. چهار دهه پس از افتتاح پروژهی اصلی، برنامهی توسعهای در این مجموعه آغاز شد که ابعاد پروژه را به دو برابر افزایش میداد. در جریان این نوسازیها پلان L شکل مجموعه به فُرمی کاملاً مربّعی و بسته تبدیل شده که در هر گوشهی آن یک فروشگاه دپارتمانی جانمایی شده است. طرح مربّعی مجموعه یک فضای چمنکاریشدهی 4/1 هکتاری را احاطه کرده است که به پارک مرکزی مشهور است و عرصهای فراهم نموده برای فعالیتهای مختلف در طول سال. این پارک مرکزی که از چمنکاریها و درختان چهل و چندسالهی تنومند بلوط و بلوطهای سرخ و یک مجموعهی هُنری کوچک تشکیل شده است به فضایی جذاب برای استفادهی بازدیدکنندگان و کاربران تبدیل شده و این تنها مرکز خرید کشور است که پیرامون یک پارک و لنداسکیپ مرکزی شکل گرفته. طرح توسعهی پروژه، بر اساس همان اصول مُدرن ساختمان اولیه و استفاده از متریالهای ساختمان اصلی ادامه یافته، اما مقیاس گذرگاه داخلیِ بخش جدید در تضاد با تناسبات قدیمی ساختمان قرار دارد و جزئیات به کار رفته در فضاهای داخلی کمی حسابشدهتر و پالودهتر بهنظر میرسند. نورثپارک در سال 2009 اسپانسر فستیوال بینالمللی فیلم دالاس شد که وابسته به انجمن فیلم آمریکا بود. سالنهای نمایش نورثپارک با 15 مرکز نمایش فیلم و تئاتر در دو سالِ اول فستیوال میزبان این مراسم بودند. شیوه و سبک معماری این مرکز تجاری بارها مورد تحسین قرار گرفته است، چراکه طرح معماری آن بهگونهایست که حداکثر نور طبیعی به فضاهای داخلی هدایت شده و پرتوهای نور که با ملایمت و نرمی وارد فضا میشوند با طرح مُدرن و شفّاف مرکز خرید اصلی بسیار تناسب دارد. در داخل این مجموعه یک موزهی هنری طرّاحی شدهاست و همین ایدهی طرّاحیِ یک مرکز فرهنگیهُنری در دل یک مجتمع تجاری سبب شد که این مرکز خرید در سال 2007 به عنوان یکی از هفت مرکز تجاری شگفتانگیز و برجستهی دنیا شناخته شود. شش مرکز تجاری دیگر این گروه عبارتند از فروشگاه نیمن مارکِس در نَتیک کالِکْشِن در ماساچوسِتس، فروشگاه میکیموتو در جینْـزای چین، مرکز خرید بولرینگ در برمینگمِ انگلستان، فروشگاه زْؤُت تاراسی در ورشوی لهستان، فروشگاه اَپِل در نیویورک سیتی و گالّریا ویتّوریو اِمانوئله II در ایتالیا هستند. اخیراً بازسازیها و گسترشهایی نیز در سایت مجموعه انجام گرفته است و همین بازسازیهای جدید سبب جذب تعداد زیادی از برندهای مشهور دنیا در این مرکز خرید شده است. این مرکز از آغاز فعالیتش طرّاحی هنرمندانهی لنداسکیپ داخلی را به عنوان جزء جداییناپذیر مجموعه در نظر داشته و از آنجایی که اولین ساختمان تجاری آمریکا است که فضایی را به نمایش هنرهای زیبا اختصاص داده، برندهی جایزهی طرّاحی انجمن معماران در دههی 1960 شده، همچنین در سال 1992 جایزهی بیستوپنجمین دورهی بهترین طرّاحیِ انجمن معماران آمریکا (AIA) را به خود اختصاص داده است. مرکز خرید نورثپارک در سن چهل سالگی به سرنوشت سایر مراکز هم سن و سال خود دچار نشده و یک مجموعهی متروک و مرده نیست و بعد از توسعههای گسترده با مساحت218,000 متر مربّعی، اکنون دومین مرکز خرید تکزاس و بزرگترین مرکز خرید قرن 21 ایالات متحد بر اساس زیربنای کل محسوب میشود.
نام پروژه: مرکز خرید نورثپارک معماران
ساختمان اولیه: آمنیپلن، گروه معماران هَرِل و همیلتن (1965)
آدرس: دالاس، تکزاس، ایالات متّحد تاریخ افتتاح: 1965 تاریخ بازسازی مجدّد و بهرهبرداری: 2006 میانگین بازدیدکننده: 85,900 نفر در روز کاربریهای جانبی: تئاتر، موزه، پارک و فضای سبز مرکزی مجموعه زیربنای کُل: 172,000 متر مربّع

مدارک فنی
طراحی فضاهای تجاری (اصول و مبانی معماری)، انتشارات هنرمعماری، 1391
نویسنده: الناز رحیمی