گفتگوی هنرمعماری با مهرداد یزدانی

مهرداد یزدانی، 1338، کرمان
لیسانس معماری از دانشگاه تگزاس، ایالت آستِن، آمریکا، و اخذ مدرک هنری آدامز 1984.
فوق‌لیسانس از دانشکده‌ی عالی طراحی هاروارد، آمریکا، 1987.
فعالیت به‌عنوان طراح پروژه در شرکت ایلبرِه بکِت در لس آنجلس.
معرفی به‌عنوان چهره‌ی ممتاز معماری آینده از سوی مجله‌ی پراگرسیو آرکیتکچر، 1990.
فعالیت به‌عنوان مدیر طراحی در انجمن دورسکی، 1994.
تدریس در دانشگاه تگزاس.
توفیق در طرح ایستگاه متروی لس آنجلس و معرفی شدن آن به‌عنوان یکی از 250 طرح کلیدی در معماری قرن بیستم آمریکا، 1999.
انتشار طرح‌هایش در دو نشریه‌ی جی.دی.اِس نیوز (1986) و استودِنت وُرکس (1986 و 1987).
انتشار آثار و دستاوردهایش در نشریات معتبری همچون نیویورک تایمز، آرکیتکچورال رکورد، آرکیتکچر، پراگرسیو آرکیتکچر و لس آنجلس تایمز.

برخی از پروژه‌های برنده‌ی جایزه
مؤسسه‌ی گلوبال وَسکیولار/ مدال برنز از انجمن معماران ثبت‌شده‌ی آمریکا (2013)؛ جایزه‌ی افتخاری برای معماری داخلی از انجمن معماران آمریکا (AIA)؛ برنده‌ی جایزه‌ی معماری داخلی برای طراحی فضایی بالغ بر 280 متر مربع از سوی اِی.اس.آی.دی نیویورک آپ‌اِستِیت و کانادا ایست (2012)؛ بهترین جوایز 2012 از سوی مجله‌ی اینتریور دیزاین؛ جایزه‌ی مریت برای پروژه‌ی محقق‌نشده از سوی انجمن AIA.
تالار علوم سی.اس.یو.اِن. چاپارال/ جایزه‌ی بهترین طراحی ساختمان سازمانی از انجمن توسعه‌ی کالیفرنیای جنوبی (2012)؛ جایزه‌ی سَن فرناندو مِریت از سوی انجمن AIA (2012)؛ جایزه‌ی افتخاری نِکست ال.اِی از انجمن AIA در لس آنجلس (2007).
باشگاه گلف جک نیکلاس در کره‌ی جنوبی/ جایزه‌ی معماری لس آنجلس به خاطر بهترین استراحتگاه از سوی انجمن بازرگانی لس آنجلس (2013).
مرکز فرهنگی و تولیدی کافه بنه/ جایزه‌ی مریت از انجمن AIA در لس آنجلس و جایزه‌ی نکست ال.اِی (هردو در سال 2012).
دادگستری فدرال تولِدو/ دریافت تقدیر از انجمن AIA در لس آنجلس و جایزه‌ی افتخاری برای پروژه‌ی محقق‌نشده از انجمن AIA در کلیولَند (هردو در سال 2009).
مرکز یو.سی.اس.دی پرایس/ جایزه‌ی طراحی ساختمان سازمانی از انجمن توسعه‌ی کالیفرنیای جنوبی جایزه‌ی مریت از انجمن AIA در کالیفرنیا (هردو در سال 2010)؛ جایزه‌ی افتخاری از انجمن AIA در سن دیه‌گو (2009)؛ مدال نقره در دوسالانه‌ی میامی (2007).
جی.سی.آر.تی.اِی سِدار، ایستگاه حمل‌ونقل در خیابان دانشگاه/ جایزه‌ی مریت برای پروژه‌ی محقق‌نشده از انجمن AIA در کلیولند ( 2009).
موزه‌ی تالِرَنس/ جایزه‌ی سی‌وششمین دوره‌ی مسابقات سالانه‌ی طراحی از سوی انجمن طراحان داخلی بین‌المللی (2009)؛ دریافت تقدیر ویژه در ششمین سالانه‌ی نورپردازی اِی.ال (2009)؛ جایزه‌ی لومِن وست از انجمن مهندسین نورپردازی لس آنجلس (2009).
مؤسسه‌ی هاپتمن وودوارد/ جایزه‌ی طراحی از سوی انجمن معماران ثبت‌شده‌ی آمریکا (2008)؛ جایزه‌ی افتخاری از انجمن AIA در نیویورک (2005).
تالار کنسرت اردس/ جایزه‌ی نکست ال.اِی مریت از انجمن AIA در لس آنجلس (2008).
مدرسه‌ی متوسطه‌ی لانگ بیچ/ جایزه‌ی طراحی از انجمن AIA در لانگ بیچ (2008).دانشگاه ملی تکنولوژی سئول در پارک نانو تکنولوژی/ جایزه‌ی نکست ال.اِی مریت از انجمن AIA در لس آنجلس (2007).
برج تلویزیونی و سکوی نظاره‌ی گوانگ‌ژو/ جایزه‌ی معماری آمریکایی از سوی آتنیوم شیکاگو (2005)؛ جایزه‌ی نکست ال.اِی از انجمن AIA در لس آنجلس (2004).
تسهیلات امنیتی عمومی سانتا مونیکا/ جایزه‌ی طراحی پایدار از سوی انجمن بازرگانی لس آنجلس (2005).
مسابقه‌ی خانه‌سازی در داکستِن/ جایزه‌ی معماری آمریکایی از سوی انجمن آتنیوم شیکاگو (2004).
میعادگاه کلارک کانتی/ جایزه‌ی افتخاری از سوی سازه‌های بتنی کالیفرنیا و نوادا و جایزه‌ی مریت از انجمن AIA در کالیفرنیا (هردو در سال 2004)؛ جایزه‌ی افتخاری از انجمن AIA در نوادا (1998).
ساختمان دادگستری لوید دی.جورج در آمریکا/ تقدیر برای طراحی ممتاز از انجمن AIA (2003)؛ جایزه‌ی افتخاری از انجمن AIA در نوادا و جایزه‌ی مریت از انجمن AIA در کالیفرنیا (هردو در سال 2001)؛ جایزه‌ی افتخاری برای معماری از سوی مدیریت خدمات عمومی (2000).
ایستگاه متروی ورمانت در سانتا مونیکا/ جایزه‌ی افتخاری از سوی انجمن AIA در کالیفرنیا (2001)؛ جایزه‌ی مریت از انجمن AIA در لس آنجلس (2001)؛ جایزه‌ی معماری آمریکایی از سوی آتنیوم شیکاگو (2000)؛ جایزه‌ی مریت از دپارتمان حمل‌ونقل آمریکا (2000)؛ جایزه‌ی پی.اِی برای طراحی از سوی مجله‌ی پراگرسیو آرکیتکچر (1992).
استراحتگاه و استخر ال.سرِنو / جایزه‌ی افتخاری از انجمن AIA در کالیفرنیا (2000)؛ تقدیر از سوی انجمن AIA در لس آنجلس و جایزه‌ی زیباسازی شهری از سوی انجمن بازرگانی لس آنجلس (هردو در سال 1999)؛ جایزه‌ی طراحی ممتاز از سوی کمیسیون امور فرهنگی لس آنجلس (1997).
معبد سینای در طرح توسعه‌ی آکادمی آکیبا/ جایزه‌ی زیباسازی شهری از سوی انجمن بازرگانی لس آنجلس (1999).

سایت: www.yazdanistudio.com

brarewala@yazdanistudio.com

گفتگوی هنرمعماری با مـهرداد یـزدانی

مهرداد یزدانی در دوره‌ی تحول معماری لس آنجلس در میان معماران فعال و پیشرو جای داشت و به دلیل پی‌ریزی نسل جدیدی از ساختمان‌های عمومی که احساس‌ و کاربری را در یک‌جا فراهم می‌آورد، توجه بسیاری از متخصصان حوزه‌ی طراحی و معماری را به خود جلب کرد و مجله‌ی لس‌ آنجلس تایمز در سال 1994 از او به‌عنوان یکی از ده استعداد هدایت‌گر معماری در کالیفرنیای جنوبی نام برد. کارهای مهرداد یزدانی نمود بیش از ده‌ سال خلاقیت و نوآوری در تجربه‌های معماری اوست. شیوه‌ی شخصی او در پیشبرد معماری، به شکل اجرای آزمون و اکتشاف در فضای استودیو، توجه به جزئیات و تلاش برای تطابق با نظر کارفرماها و جلب رضایت آنهاست. یزدانی به همراه تیم همکاران خود در شهر لس آنجلسِ آمریکا مستقر است و پروژه‌های قابل‌توجهی در کارنامه‌ی سوابق خود دارد که از آن جمله می‌توان ساختمان دادگستری ایالات متحده در لاس‌ وگاس، معبد سینای و طرح توسعه‌ی دانشکده‌ای در دانشگاه کالیفرنیا در لس ‌آنجلس، استراحتگاه و استخر سرپوشیده‌ی اِل سرِنو در لس آنجلس و ایستگاه مترو رِدلاین در خیابان سزار چاوز و سوتو را نام برد. او با تجربه‌ی 25 ساله‌ی حرفه‌ای خود و مدیریت هم‌زمان دو تیم طراحی با فعالیت‌های بین‌المللی به چهره‌ای جهانی و عضوی افتخاری در جمع طراحان بین‌المللی بدل گشته است.
مهرداد یزدانی در سال 1984 مدرک لیسانس خود را با نمرات عالی از دانشگاه تگزاس در ایالت آستِن دریافت کرد و علاوه بر آن، مؤسسه‌ی معماران آمریکا نیز مدرک هِنری آدامز را در ازای بورسیه و تعهد خدمت حرفه‌ای به او اهدا نمود. گام بعدی، تحصیلات در دانشکده‌ی عالی طراحی هاروارد بود که به اخذ مدرک فوق‌لیسانس در سال 1987 انجامید. در همان دوران طرح‌های او در دو نشریه‌ی جی.دی.اِس نیوز (1986) و استودِنت وُرکس (1986 و 1987) به چاپ رسیده­اند.
مهرداد یزدانی در ادامه­ی فعالیت حرفه­ای خود در سِمت طراح پروژه به “ایلبرِه بکِت” در لس آنجلس ملحق شد: یکی از بزرگ‌ترین و باسابقه‌ترین شرکت‌های معماری، مهندسی و ساخت در ایالات متحده که در تمام ایالت‌های این کشور و 20 کشور خارجی فعالیت موفق داشته و شاخصه‌هایی بدیع مانند ساختمان کاپیتال رکوردز در فرودگاه بین‌المللی لس آنجلس را در کارنامه‌ی خود دارد. پروژه‌های یزدانی در این دوره عبارت بودند از ایستگاه مترو ردلاین، ساختمان اصلی مدیریت و ذخیره‌سازی و همچنین ساختمان خدماتی فلیت (هر دو در لس آنجلس) و ساختمان اصلی مدیریت ولِی دیستریبیوشن برای دپارتمان آب و نیروی لس آنجلس؛ نتیجه آنکه همه‌ی این پروژه‌ها برای طراح و معمار چیره‌دست خود جوایز متعددی به ارمغان آوردند و مجله‌ی پروگرِسیو آرکیتکچِر در سال 1990 او را به به‌عنوان چهره‌ی ممتاز معماری چنین معرفی کرد: «جوانی مستعد با بصیرتی بالا و دیدی وسیع رو به آینده که قادر است در چهارچوب محدودیت‌ها، نوآوری‌های خودخواسته‌اش را محقق سازد.» او در جایگاه سرپرست تیم طراحی پروژه و با همکاری شرکت دورسکی، طراحی و ساخت ایستگاه راه‌آهن سوتو مترو را بر عهده گرفت و او در سال 1994 به‌عنوان مدیر طراحی به انجمن دورسکی پیوست.
مهرداد یزدانی ریاست مؤسسه‌ی برنامه‌ی عالی اهدای جوایز طراحی در مدیریت خدمات عمومی آمریکا (GSA) در معماری فدرال را نیز بر عهده داشت. مؤسسه‌ی GSA در دوسالانه‌ی اهدای جوایز که در سال 2012 و در ساختمان رُنالد رِیگان در واشینگتن دی.سی برگزار شد، 18 پروژه‌ی برتر را معرفی کرد. در این مراسم، یزدانی جزو قضات بخش طراحی، هنر و ساخت بود که به داوری بیش از 80 پروژه در 13 حوزه‌ی مختلف، از جمله معماری، حفاظت، مهندسی، پایداری، طراحی داخلی،هنر، طراحی شهری و ساخت پرداختند.
اکنون مهرداد یزدانی یکی از اعضای اصلی هیئت مدیران کانن دیزاین و سرپرست استودیوی طراحی یزدانی (با نام یزدانی استودیو) است و در این جایگاه توانسته ظرافت‌های طراحی خود را در قالب پروژه‌هایی حائز اهمیت، به دنیا نشان دهد؛ آثاری که از آسیا و هند گرفته تا خاورمیانه و آمریکا را در بر می‌گیرند و نشریات معتبری به ذکر نام و توصیف ویژگی‌های خاص آنها پرداخته ­اند. جسیکا یی، فیلیپ را، پاؤل گنزالس و کرِیگ بوث از دیگر همکاران یزدانی استودیو و متخصصانی ایده‌پرداز و خلاق هستند که تعهدشان بر گشوده‌تر کردن مرزهای طراحی و معماری با رعایت بالاترین استانداردهای ممکن است؛ چه به وسیله‌ی بهتر کردن ضابطه‌ها و کانسپت‌های پایداری و چه از موضع تکنولوژی و ضروریات شهری.
فلسفه‌ی مهرداد یزدانی در طراحی بر پایه‌ی کاوش‌ها و تجربیات او در استودیوست که همراه با مطالعات دقیق و به‌روز و در اولویت نگه داشتن نیازهای کارفرماها و الزامات جانبی از قبیل بودجه و زمان انطباق می‌یابند. او در پروژه‌های بزرگ خود هم‌زمان با سرپرستی دو تیم کانن دیزاین و یزدانی استودیو به کار می‌پردازد. طراحی، جزئی تفکیک‌ناپذیر از فعالیت‌های اوست و همانطور که در مصاحبه ­اش اشاره شده تعدادی از آثار هنری‌ او بخشی از مجموعه‌ی دائمی کتابخانه‌ی کنگره­ ی ایالات متحده، موزه‌ی هنرهای مدرن و گالری هنر آلبرایت-ناکس در نیویورک و موزه‌ی هنرهای مدرن سان‌فرانسیسکو است، ضمن آنکه مهرداد یزدانی سخنرانی برجسته در کنفرانس‌های داخل آمریکا و بین‌المللی نیز هست.
در ادامه به مصاحبه ­ای که دفتر هنر معماری با مهرداد یزدانی داشته و سپس معرفی تعدادی از پروژه­ های طراحی و یا اجرا شده توسط او و همکارانش خواهیم پرداخت.

لطفاً از بیوگرافی خود برای ما بگویید: تحصیلات مقدماتی و پیشرفته را چگونه و در کجا گذراندید؟ دلیل گرایش شما به رشته‌ی معماری چه بود؟ و در صورتی که تحصیل در معماری برای شما محقق نمی‌شد، چه رشته‌ای را برمی‌گزیدید؟
من تحصیلات دوران ابتدایی و دبیرستان خود را در تهران تکمیل کردم و از دبیرستان دکتر هشترودی سابق فارغ‌التحصیل شدم. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، در کنکور ورودی رشته‌ی معماری در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شرکت کرده و رتبه‌ی چهارم را کسب کردم. پس از پایان سال اول رشته‌ی معماری در دانشگاه تهران، به آمریکا آمدم و واحدهای درسی خود را به دانشگاه معماری تگزاس در آستین منتقل کردم و لیسانس معماری خود را در سال 1984 با بالاترین رتبه‌ی ممتاز از این دانشگاه دریافت کردم. پس از یک سال کارآموزی در شرکت مایکل گریوز، دوره‌ی فوق لیسانس معماری رادر دانشگاه هاروارد شروع کردم و در سال 1987 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم.
علاقه‌ی من به رشته‌ی معماری از علاقه‌ی کلی من به هنر، از جمله طراحی و نقاشی سرچشمه گرفت. من طراحی و نقاشی را از سال‌های اول دبیرستان شروع کردم، اما از همان زمان هیچ‌گاه حس نمی­کردم که هنر نقاشی بتواند به‌عنوان یک حرفه مرا ارضا کند. من به روابط بین انسان‌ها بسیار علاقه ­مند بودم و اینکه یک اثر خلاقانه چگونه عده‌ی زیادی از مردم و محیط اطراف خود را مخاطب قرار می‌دهد، بسیار برایم جالب بود. در دو سال پایانی دبیرستان، برای آمادگی کنکور ورودی دانشگاه معماری در کلاس‌های تابستانی “آتلیه تربتی” شرکت کردم و پس از آن شدیداً به این رشته علاقه‌مند شدم.
اگر معماری را انتخاب نمی­کردم، در رشته­ ی کارگردانی فیلم تحصیل می­کردم. من تشابه بسیار زیادی بین کار معماری و کارگردانی احساس می‌کنم و فکر می‌کنم این حرفه بتواند لذت زیادی برایم داشته باشد؛ البته نه به اندازه‌ی معماری!
آیا پیرو سبک و شیوه‌ی طراحی و اجرایی خاصی از معماری (یا هنر) هستید؟
من متعلق به هیچ سبک خاص و یا تفکر خاصی از معماری نیستم، بلکه من به اصول بنیادی معماری نوین معتقدم. تفکر و باور من در معماری، پاسخگویی به موضوعات خاص یک پروژه، اعم از کاربری، محیط و فرهنگ است. کاری که ما انجام می‌دهیم همواره با تک‌تک این موضوعات ارتباط برقرار می‌کند و ما تفکرات جدید و تکنولوژی‌هایی که در دسترس داریم را نیز در این پروسه به خدمت می‌گیریم.
آیا به غیر از معماری علاقه به پیگیری پیوسته‌ی موضوع دیگری در امور حرفه‌ای و روزانه‌ی خود دارید؟ (اعم از موسیقی، ادبیات، مجسمه‌سازی …)
گذشته از معماری، طراحی و نقاشی همواره هنر مورد علاقه‌ی من بوده است. دفتر اسکیس‌هایم که مجموعه‌ای از ایده‌ها و تفکرات من هستند، همواره همراه من است؛ هر از چند گاهی نقاشی می‌کنم و آثار طراحی­ها و نقاشی‌هایم جزو کلکسیون‌های دائمی موزه‌های هنرهای مدرن نیویورک، هنرهای مدرن سانفرانسیسکو و همچنین کتابخانه‌ی کنگره می‌باشد.
تحلیل و ارزیابی شخصی شما از معماری امروز ایران چگونه است؟
متأسفانه آنطور که باید در مورد معماری کنونی ایران، مطلع نیستم، اما بسیاری از آثار جدید معماری که در مجلات به چاپ رسیده‌اند، امید زیادی به من می­دهند و باعث تأسف است که بسیاری از این آثار خلاقانه به اجرا نمی‌رسند. در سفرم به ایران و عبور از خیابان‌های تهران، حجم انبوه ساخت‌وساز در این شهر توجهم را بسیار به خود جلب کرد، اما اینطور که به نظر می‌رسد، این ساخت‌وسازها اساساً جنبه‌ی اقتصادی دارند و چندان برگرفته از ایده‌های نوین معماری نیستند.
به نظر شما معماری بین‌الملل به چه سمت و سویی میل می‌کند و برای همراهی با این جریان چه پیشنهادی برای معماران جوان کشورمان دارید؟
ما امروزه تحت تأثیر تغییر و تحولات سریعی در محیط پیرامونمان و کلاً در دنیا هستیم و عوامل زیادی از قبیل جهانی­شدن (Globalization)، پیشرفت سریع تکنولوژی، شرایط اقتصادی و محیط اطراف در این تغییرات سهم بسزایی دارند. به نظر من نقش ما طراحان از محدوده‌ی طراحان شکل و فرم و یا ساختمان‌ساز به مفهوم کلی‌تر دیگری به نام “تعبیرکنندگان یک واقعیت پرتغییر و تحول” عوض شده است. پیام من به معماران جوان امروز، شناخت و درک این تغییر و تحولات و سپس گسترش دیدگاهشان نسبت به این تغییرات است، به طوری که بتوانند در جهت مثبت بر آن تأثیر بگذارند، در مسیر طراحی قدم بردارند و در پاسخگویی به مسائل بحرانی جهان امروز ایفای نقش کنند.