مشخصات پروژه :
گرگان مرکز استان نسبتا کوچکی درشمال غربی ایرن است . شهری زنده که مردمانش به خوش گذرانی هایشان اهمیت زیادی میدهند . با مطالعه تاریخ معماری گرگان درمی یابیم گرگان شهریست که در هر دوره تاریخی از گذشته دور تا معماری معاصر بسیار مدرن عمل کرده است . اگر بپذیریم که فضاهای تجاری و عمومی تاثیر مستقیمی بر طراوت و شکل ظاهری شهر میگذارد خیلی وقت است که اتفاقی در این راه نیوفتاده است و همواره با معماری هایی متوسط و معمولی روبه رو هستیم .

جا انداختن مفهوم معماری و طراحی داخلی برای کارفرمایانی که با پروژه های با کیفیت و نو رو به رو نشده اند کار بسیار مشکلی است . و به همین نسبت در بخش بودجه و سرمایه گذاری همواره با چالش رو به رو هستیم .

پروژه روزمزه هم از این اتفاق مستسنی نبود ، بعد از جلسات زیادی که با کارفرما گذاشته شد نام مناسب برای پروژه انتخاب شد و به نسبت خواسته های کارفرما ، تیم به جمع اوری اطلاعات پرداخت .

بودجه ای که در اختیار تیم معماری قرار گرفت فقط 90 میلیون تومان بود، و ما با مساحتی نزدیک به 400 متر فضای کهنه مواجه بودیم.
ساختمان روزمزه ساختمانی ویلایی و متروکه در محله گرگانپارس بود که سال ها در اجاره مدرسه ای قرار گرفته و تقریبا نقطه ای سالم در ساختمان وجود نداشت .
اتاق ایده پردازی شکل گرفت ، تیم گرافیک و طراحی صنعتی در کنار کاما قرار گرفت .

نام پروژه : روزمزه انتخاب شد : فضایی به دور از روزمره گی ها

هدف پروژه ، طراحی فضایی بود که ادم ها را از روزمرگی هایی که هر روز با ان سر و کار دارند دور کند و فضایی متفاوت از بقیه رستوران ها داشته باشد . اما نه از جنس تشریفات و خدمات خاص ، از جنس خاطرات و ارامش … خاطراتی که در گذشته بوده و زنده میشود و یا خاطراتی نو که در روزمزه ساخته میشود.
فضایی گرم و ارام برای فکر کردن و دور هم جمع شدن و طعم غذایی سالم و خانگی را تجربه کردن .

پروژه باید به صورتی طراحی میشد که به چشم مخاطب خانه غریبی نباشد ، خانه ای گرم و ایرانی ولی با رویکردی مدرن که از طریق طرح و نقش به مخاطب القا شود.
خانه های قدیمی در بافت گرگان ، خانه هایی حیاط دار ، با طراوت ، صدای اب ، بوی خاک و رنگ هایی از جنس شعمدانی … رنگ هایی روشن و متریال های قابل درک که درب این خانه ها همیشه به روی مهمان باز بود. فضایی که زمان در ان بی مفهوم میشود .

از انجایی که با محدودیت بودجه مواجه بودیم بافت جایگزین مناسبی برای پوسته های خارجی بود . ترکیب سنگ و اجر و سیمان سفید … رنگ هایی گرم با کنتراست بالا .
بعد از بودجه بندی بخش های مختلف پروژه عدد قابل توجه ای بابت تخریب و اماده سازی بستر مناسب برای اجرا از کل پروژه کسر شد.
و هنوز تقسیم بندی فضاها ، تاسیسات ، برق کشی ، اکسسوری ، مبلمان ، ساخت محوطه و نما پروژه باقی مانده بود.

تصمیم گرفته شد فضایی طزاحی شود که دور از تشریفات و حیاهو باشد .
با توجه به بودجه باقی مانده ، الباقی پروژه باید بسیار هوشمندانه انجام میشد

نقش و رنگ جایگزین فرم های پیچیده شد و تمامی مبلمان و روشنایی ها طراحی و ساخته شد.
سعی کردیم تغییرات را هوشمندانه انجام دهیم و تخریب را به حداقل برسانیم

حیاط :
حیاط پروژه حیاط بزرگی نبود و کار را کمی سخت میکرد. برای عرض دادن به حیاط دیوار های سلب محیطی را برداشتیم اما حس امنیت افرادی که از حیاط استفاده می کردند هم مهم بود ، با ایجاد طاق های نیمه باز و بسته به ساده ترین شکل هم ارتباط مخاطب با فضای بیرون حفظ شد و هم پوسته خارجی پروژه برای افرادی که از بیرون رستوران را میدیدند جذاب شد.
ایوان را کمی بزرگتر کردیم و حوض فیروزه ایی و فواره ها را در کنار گلباغچه هایی در دو طرف ورودی قرار دادیم که مخاطب را به راحتی به داخل هدایت کند.
با عریض کردن ایوان فضای نشیمن سرسبزی هم ایجاد شد .

بدنه تمام سفید و کف سازی با سنگ فرش مالون تیره ، کنتراست به وجود امده در بافت ظریف و خشن و رنگ روشن و تیره به جذابیت پروژه کمک کرد .
پنجره های مشبک فلزی هم بین فضای داخلی و خارجی ارتباط مثبتی را به وجود اورد .

ورودی :
در بدو ورود به مجموعه با راه رو نسبتا طولانی مواجه میشویم که شاید حس نا اشنایی را در مخاطب ایجاد کند ، با باز کردن پنجره ای متفاوت به همراه طاقچه ای سبز در قسمت میانی راه رو ارتباط با فضای نشیمن به وجود امد و حس امنیت بیشتری در فضا شکل گرفت.

در همن ابتدا فضا به 2 بخش خدماتی و سالن تقسیم میشود .
فضای خدماتی شامل : کفی شاپ گرم و سرد ، پذیرش ، مدیریت ، سرویس بهداشتی و فضای انتظار

سالن اصلی :
در سالن اصلی با قرار گرفتن صندلی ها در کنار پنجره های رو به خیابان بسیار پهن در کنار دیوار های گلبهی رنگ ارام و سایه های سبز در پرده ها بسیار جذاب تر شد .
نقاشی دیواری ها ، نشانه ها و علاییم نقش به سزایی در شکل گیری اهداف پروژه داشت .

پروسه ساخت مبلمان و منابع نورپردازی بسیار دقیق شکل گرفت که هزینه خیلی منطقی برای پروژه رقم زد.

در انتها،
پروژه روزمزه برای ما بسیار جذاب بود و چالشی بزرگ از نظر بودجه که توانستیم سربلند از ان بیرون بیاییم و فیدبک های خوبی از مخاطب دریافت کنیم
.

کتاب سال معماری معاصر ایران، 1398
___________________________
عملکرد: تجاری، طراحی داخلی

__________________________________________

نام پروژه کافه: رستوران روزمزه
عملکرد: تجاری
معماران اصلی: بهنام ممشتی، کیانا کاویانی
کارفرما: جناب اقای حمید زنگانه، جناب اقای امید ارمند
همکاران طراحی: سحر عجمی، حمید اسلام، نازیلا
تهیه نقشه های فاز 2: سحر عجمی
آدرس پروژه: گلستان، گرگان، گرگان پارس، خیابان دی، نبش کوچه ارکیده
مساحت/زیربنا: 400 متر مربع / 310 متر مربع
جزئیات طبقات و کاربری آنها: طبقه همکف: سالن اصلی. پذیرش. کافی‌شاپ. سرویس بهداشتی. اتاق مدیریت. اتاق استراحت و رختکن پرسنل. آشپزخانه. انبار. پارکینگ پیک.
طراحی و دکوراسیون داخلی: کاما دیزاین
مشاوران و اجرای نورپردازی: کاما دیزاین؛ سمیه عباسی
اجرای پروژه: کاما دیزاین
نظارت پروژه: بهنام ممشتی
تاریخ طراحی: 05/02/1397
تاریخ شروع ساخت: 05/03/1397
تاریخ پایان ساخت: 15/12/1397
عکاسی پروژه: معین مطلق، علی بهرام نژاد
مشاور گرافیک: آژانس طراحی آسمان، کاما دیزاین
بودجه‌ی کل: 90.000.000 تومان

ROOZMAZZE CAFE RESTAURANT, Behnam Mamashti, Kiana Kaviani

Project’s Name ـ Function: Roozmazze, Commercial
Office ـ Company: KaMa Design Studio
Lead Architect: Behnam Mamashti, Kiana Kaviani
Design Team: Sahar Ajami, Hamid Eslam, Nazila Hosseini
Interior Design: Behnam Mamashti
Mechanical Structure ـ Structure: Radiator Packaging, Concrete Structure
Location: Orkideh Alley., Dey St., Gorganpars ـ Gorgan city, Golestan State
Total Land Area ـ Area Of Construction: 400 m2, 310 m2
Client: Hamid Zanganeh, Omid Armand
Date: May 2018  -  March 2019
Photographer: Moin Motlagh, Ali Bahramnejad
Email: kamadesignstudio@gmail.com

It is very difficult to put the concept of architecture and interior design for employers who have not come up with quality of new projects. That is why we are always challenged in the budget and investment sector with employer in our small town. Roozmazzeh project also have the same challenge.
The budget allocated to the architectural team was only 900 million Rial and we had an area of about 400 meters of old space.
The idea room was formed, the graphics and industrial design team was on our side. The purpose of this project was to design a space that Keep people away from the repetitive events they experience every day and have a different atmosphere from the rest of the restaurants.
Old houses in Gorgan texture had Courtyard houses, with freshness, water, the smell of soil and colors of geranium flower… bright colors and understandable materials the door to these houses was always open to the guest. Due to budget constraints, we found the texture to be a good alternative to the exterior. Composition of stone and brick and cement and warm colors with high contrast.
It was decided to design a space that was far from formal and the role and color replaced the complex forms and all the furniture and lighting are handmade.
Yard Design: The yard was not a big yard and made it a little difficult. To show off yard bigger, we removed the heavy walls around the yard But the sense of security of those using the yard was also important By creating semi-open and closed arches in the simplest form, the audience was kept in touch with the outdoors and the exterior of the project was also appealing to people who could see from outside the restaurant.
Entrance: As we enter the restaurant, we face a relatively long road that may create a sense of insecurity in the audience. With the opening of a different window with a green niche in the middle of the road, a connection to the living space was created and a greater sense of security was created. Initially, the space is divided into two service areas and main halls.
Main hall: In the main lounge, the chairs were lively with tranquil windows and green walls and green shades in the curtains. Graffiti, and signs played a major role in shaping the project’s goals. The furniture and lighting were made very precise, which was a very reasonable cost for the project.
At the end, The project was exciting for us, and it was a big challenge in terms of funding and we got good feedback from the audience.