ویلای نطنز اثر فائزه عارف‌نظری و روح‌اله رسولی
ویلای نطنز
کارفرما زمین کوچکی را در یکی از مناطق باغ-مسکونی شهرستان نطنز خریداری کرده بود و تصمیم داشت با بودجه‌ای محدود ویلایی کوچک برای تعطیلات آخر هفته بنا کند. پتانسیل زمین مذکور مجموعه باغ‌های مسطح واقع در جنوب شرقی زمین-در دوردست-بود که در فصول مختلف چشم‌اندازهای بدیعی خلق می‌کردند.
مساله‌ی دیگر حفظ محرمیت فضاهای داخلی بود. هر چند که کاربری پروژه، جداره‌های شفاف وسیع به منظور بهره‌گیری حداکثر از چشم‌اندازهای پیرامونی را می‌طلبید، با توجه به فرهنگ منطقه، محدود کردن اشراف از بیرون به داخل اولویت دیگر کارفرما بود. نهایتا کارفرما ویلایی می‌خواست با بهره‌مندی حداکثر فضاهای داخلی از چشم‌اندازهای طبیعی باغات پیرامون در عین حفظ محرمیت این فضاها!
در نهایت با توجه به موقعیت سیاسی سایت پروژه، دسترسی به مصالح و نیروی کار متخصص به‌راحتی امکان‌پذیر نبود، در نتیجه کارفرما تمایل به استفاده از مصالح و نیروی کار بومی منطقه داشت.
طراحی را با جانمایی فضاها آغاز نمودیم. از آنجا که با توجه به قوانین منطقه تنها مجاز به ساخت یک طبقه بر روی پیلوت بودیم و تراز پیلوت به باغات جنوب شرقی دید نداشت تصمیم بر آن شد که فضای پیلوت تا حد امکان باز نگه داشته شده و کلیه‌ی کاربری‌ها به طبقه‌ی اول منتقل شوند. با جانمایی کلیه‌ی فضاها در یک طبقه، حفظ دید به مجموعه‌ی باغ‌ها برای تمامی فضاها (عمومی و خصوصی) چالش اصلی پروژه بود. چیدمان‌های مختلف فضایی آزموده شدند ولی با توجه به شکل زمین در تمامی چیدمان‌ها امکان حفظ دید تنها برای بخشی از فضاها-بخش عمومی (سالن پذیرایی، نشیمن و آشپزخانه) و یا خصوصی (اتاق خواب)-میسر بود.
نهایتا تفکیک فضایی عملکردهای عمومی و خصوصی به دو حجم مستقل و ترکیب این دو حجم به صورتیکه یکی از بطن دیگری بیرون آمده و در یک مفصل، مشترک‌اند-به جای دو حجم در کنار یکدیگر-امکان حفظ دید را برای تمامی فضاهای داخلی میسر می‌ساخت.
در ادامه، جداره‌ی غربی پروژه که تنها جداره‌ی مشترک با خیابان عمومی بود به منظور حفظ محرمیت و جلوگیری از نفوذ نور نامطلوب غرب با یک بافت آجری پوشانده شد و برای جداره‌های شرقی و جنوبی مشرف به باغات، در قسمت نشیمن، آشپزخانه و اتاق‌های خواب پنجره‌های سراسری در نظر گرفته شدند.
نطنز (باغ-شهر رها شده)
در پروسه‌ی طراحی و اجرای پروژه‌ی نطنز هیچگاه فکر نمی‌کردیم ساخت یک ویلای کوچک به دور از هر گونه خودنمایی بتواند بافت روستایی منطقه را متاثر کند. بالا رفتن قیمت زمین در شهرستان نطنز باعث شده باغات نطنز به طرز بی‌رحمانه‌ای دستخوش ساخت‌و‌سازهای محلی و بدون فکر شوند. ساخت‌وسازهایی که متاسفانه از کیفیت‌های بسیار نامطلوبی برخوردارند و تنها نتیجه‌ی ایجادشان از میان بردن بافت قدیم-خشت و گلی-و ایجاد یک سیمای ناهمگن است.
دلمان می‌سوخت ولی می‌دانستیم نمی‌توانیم مانع شویم. پس از اتمام پروژه و شروع ساخت پلاک مجاور توسط مالک آن، استفاده‌ی سازنده از متریال آجر! (در شهری که نماهای سنگی و سیمانی عاری از دیتیل، پوسته‌ی شهر را پوشانده) و سعی در محدود کردن متریال‌های مصرفی به مصالح بومی موجود در منطقه و همچنین نمونه‌برداری از دیتیل‌های استفاده شده در نمای پروژه‌ی ویلای نطنز در سطح شهر، ردی از امیدواری را در ذهنمان ایجاد کرد.
پروژه‌ی نطنز امروز دیگر یک ویلای کوچک در خیابانی گمنام نیست، بنایی است که با تغییر سلیقه‌ی عمومی تغییرات کوچکی را در سیمای شهری منطقه آغاز کرده و نقطه‌ی عطفی برای آدرس دادن‌های محلی شده است.
معماری معاصر ایران: مسکونی
_______________________________________
نام پروژه: ویلای نطنز
عملکرد: مسکونی- ویلایی
شرکت–دفتر طراحی: white on white studio
معماران اصلی: فائزه عارف نظری – روح‌اله رسولی
طراحی و معماری داخلی: فائزه عارف نظری، روح‌اله رسولی
مجری: عباس عارف نظری
کارفرما: پروانه صالح‌خو
نوع سازه: اسکلت فلزی- سقف تیرچه بلوک
نوع تاسیسات: پکیج (رادیاتور – گرمایش از کف)
آدرس پروژه : نطنز، خیابان شریف واقفی
مساحت-زیربنا: 420 مترمربع-220 مترمربع
تاریخ شروع و پایان ساخت: شهریور 1392- شهریور 1395
عکاس پروژه: آرش عاشوری نیا
ایمیل: info@whiteonwhitestudio.com
اینستاگرام: white.on.white_studio
مدارک فنی
مطالب مرتبط
