مکعب شیشه‌­ای لئوناردو
گروه طراحی آلمانیِ 3deluxe یک پاویون یکپارچه با شخصیّت
دوگانه‌­ی تکنولوژیک و هایپرناتورالیستی خلق کرده است.

طرّاحی از 3deluxe transparency design
متن از لاؤرا بوسّی
عکس‌ها از فلوریان کْرِزه، امانوئِل راب
ترجمه­‌ی حمید خُداپناهی

Leonardo Glass Cube
German design team 3deluxe creates a
corporate pavilion with a dual personality: technological and hyper-naturalist
Architectural Design by 3deluxe transparency design

شرکت­‌ها گاهی از معماری به عنوان ابزار ارتباطی استفاده می‌­کنند. اگر معماری به­‌خوبی برنامه‌­ریزی و اجرا شود، می­‌تواند چهره­‌ی کمپانی‌­ها را تغییر داده و به آنها منزلتی شبیه به «حامیان هنر» ببخشد. برای شرکت گلاسکوخ دقیقاً همین اتفاق افتاده. این شرکت طراحی یک پاویون نمایشگاهی چندمنظوره را که به ارائه‌­ی محصولات شیشه‌ای، با عنوان Leonardo ، اختصاص داده شده، به 3deluxe transdicdiplinary design (این ترجمه‌­ی نام کامل این شرکت آلمانی به انگلیسی است) سپرد. 3deluxe متشکل از سی نفر طراح است که همگی در عصر دیجیتال رشد کرده‌­اند.
مجموعه فعالیت­‌هایی که 3deluxe انجام می­‌دهد، بی­‌اینکه زحمت زیادی به خود بدهد، طیفی بسیار وسیع را شامل می‌­شود: من­جمله معماری، طراحی صنعتی، طراحی ؤِب، هدایت و طراحی و سازماندهی رویدادهای رسانه‌­ای در مقیاس کلان، مانند مراسم اختتامیه­‌ی بازی‌­های جام جهانی فوتبال 2006 که در استادیوم المپیک برلین برگزار شد.
در باد دریبورگ (Bad Driburg)، معماران تمام تلاششان را صرف این کردند که ساختمانی با «شخصیت دوگانه» بیافرینند. ساختمان در یک ضلع با «هندسه» تعریف و تقریباً به شکلی مدرنیستی از چشم‌­انداز اطرافش متمایز می‌شود: یک جعبه­‌ی سفید که علی­‌الظّاهر با پوسته‌­ای شیشه­‌ای پوشیده شده. در ضلع دیگر، فضایی جذّاب قرار گرفته، که در واقع جریان سیّالی است از تسلسل پرسپکتیوهای اکسپرسیونیستی، که گویی در تعقیب یکدیگرند. طرز ایستادن خانه هم خود نشان‌­دهنده‌­ی نوعی اکسپرسیونیسم است: به‌­عوض ستون­‌های واقعی و قابل­‌تشخیص، عناصری که ظاهری اُرگانیک دارند، از دل زمین «روئیده‌­اند». البته، این دو جهان در نقطه‌­ای با یکدیگر تلاقی می­‌کنند، و این نقطه درست مانند آئین‌ه­ای است که «آلیس» از طریق آن پا به «سرزمین عجایب» گذاشت. بیرون جعبه عمداً طوری طراحی شده که تأثیری «سراب­‌مانند» ایجاد کند. نمای ساختمان، یک سلسله­‌ی ادامه­‌دار از پانل­‌های لمینِیت شده­ (هر کدام به ابعاد 2 در 6 متر) است که تصاویری ترنسپرنت درون آنها گذاشته شده؛ با استفاده از تکنیک چاپ دیجیتال، عکس‌­های آنالوگ از مناظر طبیعت خارج شهر درون لایه­‌های شیشه‌­ای قرار داده شده است: شاخسار پربرگ و باریکه‌­ی ابرهای در حال پرواز، که بسته به فصل، متفاوت به نظر می­‌رسند. بنابراین، اگر چه ساختمان با طبیعت پیرامونش تعریف می­‌شود، ظاهر و رنگ­‌ها و سایه­‌های آن، با توجه به موضع دید ناظر و کیفیت نوری که بر بنا می­‌تابد، تغییر می­‌کند.
در ورای هایپررئالیسمِ تصاویر دیجیتالی، کنترل سازه‌­ای سفت و سختی در حال وقوع است؛ در اتصالات پانل‌­های شیشه‌­ای، که نشکن و بدون چارچوب هستند، کابل­‌های نازک فولادی از سقف به زمین متصل شده، و همچنین فنرهای دیسکی برای ایجاد موازنه و بالابردن مقاومت ساختمان در برابر فشار باد و جلوگیری از دِفُرمه‌­شدن آن نصب شده است.

مکعب شیشه‌­ای لئوناردو
باد دریبورگ، آلمان
معمار: 3deluxe transparency design
عمران پروژه: System Modern GmbH
مهندس سازه: J. Steinkemper GmbH
پلان نما: Schlaich Bergermann und Partner GmbH
سازه­‌ی نما: Metalbau Renneke
چاپ دیجیتال نما: Dupoint
پروسه­‌ی طراحی و اجرا: 2007-2004
هزینه: 8,000,000 یورو