فرانک گه­ری
هتل مارکس دِ ریسکال، اِلتسیِگو (آلاوا)
Frank Gehry
Hotel Marqués de Riscal, Elciego (Álava)

موزه‌­­ی گوگنهایم در بیلبائو نقش کاتالیزوری را در زندگی بخشیدن به دره‌­­ی رود نِرویون و گنجانده شدن مرکز ایالت ویزکایا در نقشه‌­­ی فرهنگی اروپا بازی کرد. اینک فقط 125 کیلومتر آن طرف‌تر از موزه، آتشفشان دیگری از فولاد و تیتانیوم، افق‌های جدیدی برای آینده‌­­ی شهر التسیگو می‌­­گشاید. ارتفاع 35 متری ساختمان از برج ناقوس کلیسای ناحیه بلندتر نشد تا هویت این شهر کوچک کشاورزی حفظ شود، ولی با این حال، صدها توریست از هم اکنون سکوت این منطقه‌­­ی آرام را شکسته‌­­اند.
ساختمان جدید بر فراز تاکستان‌هایی برافراشته شده است و فرم و حالت‌های درختان مو و شاخه‌­­های درهم‌ پیچیده‌­­ی آنها را در ذهن تداعی می‌­­سازد. سازه‌­­ی آن، همانند ریشه‌­­ی درخت، هشت متر در زمین فـــرو می‌­­رود و از زیرزمینی آغاز می‌­­شود که تجهیزاتی برای به عمل آوردن انگور را در خود جای داده است. از آنجا سه تکیه‌­­گاه عظیم 5/16 متری پس از گذشتن از حجم تراز ورودی، به طبقه‌­­ی اول می‌­­رسند و آنجا به همراه ستون‌های اریبِ نگه‌­­دارنده‌­­ی سایبان‌ها، وزن یک تاوه‌­­ی بتنی ضخیم 5/1 متری را تحمل می‌­­کنند. از این سطح، یک رشته تیر فلزی با مقطع نازک که پشت دیوارهای پرپیچ‌­­وخمی پنهان شده‌­­اند، بقیه‌­­ی تاوه‌­­های طبقات را نگه می‌­­دارند. محیط بی‌­­قاعده‌­­ی طبقات (که هرچه بالاتر می‌­­روند، مســـاحتشان کمتر می‌­­شود) به حجم کلی ساختمان شکل و شمایل هرم‌­­واری می‌­­دهد. اسکلت فــــلزی در نمای خارجی نیز در قالب سایبان‌هایی رخ می‌­­نماید که علاوه بر ایجاد سایه و تنظیم و شکل دادن به دورنماها، به واسطه‌­­ی رنگ و پرداختشان (تیتانیوم صورتی، تیتانیوم طلایی، و فولاد ضدزنگ با پرداخت آینه‌­­وار) به نشانه و هویت بنا تبدیل می‌­­شوند. این عنــــاصر موّاج در ترکیب با خطوط راست و مستقیمی که با ماسه‌­­سنگ روشن طبیعی پوشیده شده‌­­اند، گفت‌­­وگو و ارتبــاط متقابلی میان ساختمان و محیط اطراف ایجاد می‌­­کنند.