فرانک لوید رایت
خانهی سترجس، ۱۹۳۹
ارتفاعات برنت وود، لوس آنجلس، کالیفرنیا
Frank Lloyd Wright / Sturges House, 1939 Brentwood Heights Los Angeles, California

خانهی سترجس همانند خانهی ملکم وایلی سال ۱۹۳۲ پلان L شکل یوسونین را فشرده میسازد تا از آن یک بلوک با تراسهای افقی مخصوص درست کند. رایت اصطلاح يوسونيا (ترکیبی از یوتوپیا و یو.اس.ای را از دههی ۱۹۳۰ در مورد استاندارد خانههای طبقه متوسط رو به رشد آمریکا به کار میگرفت که خود تنها نمایندهاش به شمار میآمد رایت یک هنجار فارغ از طبقه را در مورد این خانهها مد نظر داشت که بتوان از آن برای خانههای حومه شهرهای آمریکایی که در حال رشد و شکوفایی بسیار بودند، استفاده کرد. طرح عمومی یوسونین رایت مبنای مدولهای دو و چهار فوتی مبتنی بود که برش معمول و استاندارد به شمار میآمد و به این ترتیب از هدر رفتن مواد و مصالح جلوگیری میکرد هزینهی ناچیز خانهی، سترجس به رغم ابر ساختار پیچیدهاش ناشی از کاربرد این مدول است و با وجود زیربنای کلی ۸۷۰ فوت مربعی اش متراکم تر از همهی پلانهای یوسونین به نظر میآید.



خانه ی سترجس با همان حال و هوای خانه ی آبشار ساخته شده و همان نوع تراسهای بتنی را در خود به کار گرفته است اما در شیب یک تپه هم خانه و هم تراس از طریق یک دیوار ضخیم در وضعیت تعادل قرار گرفته اند و به دیرکهایی ضخیم چوبی قلاویز شدهاند کل ابرسازه نمایی آجری دارد، و دیرکهای افقی آن از چوب هستند. جان سارجنت مینویسد:
مدل اصلی یوسونین در اینجا هم دستخوش تغییر و تحولاتی اساسی شد. هسته ی اصلی خانه که چوب است، حذف شد و دیرکهای شیبدار چنان جایگزین یافتند که هر تختهی رویی همپوشانی مناسبی با تخته ی زیرین پیدا میکرد. در ساخت خانه از چوب تازهی سرخدار استفاده شد و رنگ قرمز بر آن نشست… این خانه زبان نهایی معماری رایت است که در دهه ی ۱۹۲۰ آغاز شد و سرانجام در خانه ای صورت تکمیل شدهی خود را یافت و در لوس آنجلس ساخته شد.
رویکرد اصلی ورودی خانه از سمت شرق از مسیر یک برآمدگی کوهانی شکل در خیابان اصلی است که از یک پیاده روی جنگلی مستقیما به در اصلی منتهی میشود، و در ادامهی مسیر به جنوب و شرق خانه میپیچد. در سمت شمال فرد با ورود به خانه مستقیما به فضای نشیمن وارد میشود، در حالی که درب دیگر خانه به آشپزخانه منتهی میگردد. این پلان تک طبقه از یک اتاق نشیمن اصلی ساخته شده که فضای نهارخوری هم در درون آن تعبیه گردیده است. یک راهرو از اتاق نشیمن به آشپزخانه میرود و سپس به دو اتاق خواب کوچک و یک حمام میرسد همچون بسیاری از خانه های یوسونین ،رایت نمای جنوبی که فضاهای نشیمن و خواب را تحت پوشش قرار میدهد، از طریق درهای بزرگ با ارتفاع کامل از تراس سرباز جدا شده اند. این تراس به یک نمای پانورامیک، مشرف و درون خانه بسیار فشرده و دنج است.

درخت سرخدار کالیفرنیایی عمده ترین مصالحی است که در سرتاسر خانه به کار رفته است. این چوب نه فقط برای پوشش داخلی که به عنوان برآمدگیهای تزئینی درآمدهاند و برای دیرکهای ضخیم سقف به کار رفتهاند. بخش سرویسهای خانه که در پشت ساختمان واقع، است با این دیرکهای ضخیم در وضعیت تعادل به سر میبرد. یک دودکش و یک پلکان کوتاه مستقیماً به سمت زیرزمین و تا بالا تا پشت بام کشیده میشوند.
صرف نظر از پیوند میان چینههای آجری با استفاده از ملات و لینولئوم به رنگ چروکی، تند کار اصلی رایت در اینجا استفاده از خرده فضاهایی بوده که یکی پس از دیگری از فضایی به فضای دیگر گذر میکنند و تک تک شان مؤید نبوغ منحصر به فرد رایت در طراحی فضای داخلی هستند. این خصیصه در عین حال ورودی اتاق نشیمن را نیز شامل میشود که از مجرای یک در دولنگه به یک مبل تمام چرم L راه میبرد و در برابر درهایی قرار گرفته که به تراس مشرف هستند.
درخت سرخدار کالیفرنیایی عمده ترین مصالحی است که در سرتاسر خانه به کار رفته است. این چوب نه فقط برای پوشش داخلی که به عنوان برآمدگیهای تزئینی درآمدهاند و برای دیرکهای ضخیم سقف به کار رفتهاند بخش سرویسهای خانه که در پشت ساختمان واقع است با این دیرکهای ضخیم در وضعیت تعادل به سر میبرد. یک دودکش و یک پلکان کوتاه مستقیماً به سمت زیرزمین و تا بالا تا پشت بام کشیده میشوند.صرف نظر از پیوند میان چینههای آجری با استفاده از ملات و لینولئوم به رنگ چروکی، تند کار اصلی رایت در اینجا استفاده از خرده فضاهایی بوده که یکی پس از دیگری از فضایی به فضای دیگر گذر میکنند و تک تک شان مؤید نبوغ منحصر به فرد رایت در طراحی فضای داخلی هستند این خصیصه در عین حال ورودی اتاق نشیمن را نیز شامل میشود که از مجرای یک در دولنگه به یک مبل تمام چرم L راه میبرد و در برابر درهایی قرار گرفته که به تراس مشرف هستند.
