طراحی داخلی ادارهی مرکزی شرکت بیمهی آکمهآ، اثر مسعود آزیدهاک، مهدی نیتی

ادارهی مرکزی بیمهی هلند، آکمهآ (Achmea) در یک ساختمان دهطبقه واقع شده است. شهر زْوُله (Zwolle) در شمال هلند، محلّ اجرای این پروژه است. تاریخچهی شهر به بیش از 777 سال پیش باز میگردد: شهر بهلحاظ فرهنگ، سُـنن و پیشینه، غنی بوده و در برخی موارد مانند جزئیّات اجرایی ابنیه، اُلگوهایی منحصر به فرد دارد. همچنین مانند بسیاری از شهرهای بزرگِ هلند، با پیشرفتِ روزافزونِ تکنولوژی و پدید آمدن اُلگوهای جدید توسعهی شهری و سبکهای نوین معماری، چشماندازی جدید از سیمایِ آتیِ شهر قابل ترسیم است.
ساختمان بیمهی آکمهآ
ساختمان بیمهی آکمهآ از بناهای نوسازِ شهر و از جمله ابنیهی مُدرنِ شکل گرفته در ساختار جدید شهر است. نکتهی قابل تأمّل در رابطه با این طراحی، انتقال بنای بیمهی مرکزی هلند از شهرهای دیگر به شهر زْوُله است که سبب شده کارمندان از شهرهای محلِّ زندگیِ خود بهدلیل جابهجایی ساختمان، در ساعات کاری به این شهر نقل مکان کنند.
طراحی فضای داخلیِ بنایی
طراحی فضای داخلیِ بنایی مدرن در ساختگاهی با پیشینهی تاریخی و همچنین طرّاحی برای کارکنان و مشتریانی که عمدتاً مراجعین از شهرهای دیگر میباشند، دو موضوع اصلی مورد تأمّل دربارهی شکلدهی فضای داخلی بنا گردید، تا با استفاده از ابزارهای معماریِ داخلی (همچون مبلمان، رنگ، فضاسازی و غیره) مسائل مربوط به هر یک، مورد توجّه قرار گیرد. بنای مورد نظر شامل طبقات اداری، بخشِ مشتریان، بخشِ ریاست، اتاقهایِ جلسات، رستوران، ورودی، سالنِ انتظار و بخشهای جانبی شامل پارکینگ و غیره میباشد، که در حدود 1600 نفر کارمند دارد. بخشهای اصلی این بنای اداری که مورد طراحی داخلی قرار گرفتهاند شامل ورودی بنا، بخش رسیدگی به امور مشتریان، رستوران و اتاقهای جلسات مجموعه است که در طبقات همکف، 9 ، 8 ، 7 و 6 شکل گرفته.
ایدههای اصلی طراحی
موارد زیر «ایدههای اصلی طراحی» هستند که ترکیبی از آنها، در طراحی هر یک از فضاهای مذکور مورد استفاده قرار گرفته است:
• به دست آوردن ترکیبی مناسب بین گذشته و حال؛ برقراری ارتباطی مناسب بین قدیم و مدرن
• فرهنگ و شاخصههای موجود در شهر، امروزی کردن آنها و بهکارگیری آنها در طرّاحی داخلیِ بنا جهت ایجاد ارتباط بین بنا و شهر، بهگونهای که کارکـنان و مراجعین با ورود به آن و حرکت در آن حسّی آشنا نسبت به بنا داشته باشند؛ رؤیت تاریخچهی شهر در ساختمان
• ایجاد فضایی راحت و خودمانی به گونهای که کاربـر در بنا احساس غریبه بودن نداشته، فضا برای او گرم و آشنا به نظر آید، گویی در شهر و یا خانهی خود قرار دارد؛ حس بودن در خانهی خود
• بهرهگیری مناسب از مبلمان ــ به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای معماری داخلی ــ متناسب با عملکرد و حس مورد نیاز؛ مبلمان مناسب
• ایجاد انعطاف عملکردی در فضاهای مورد طراحی، متناسب با فعالیت های گوناگون در طبقاتی چون رستوران و بخش جلسات؛ عملکرد متنوع
روند کلی اجرا:
پس از خاتمهی ساخت بنای این ساختمان در اوایل 1387، اجرای طرح معماری داخلی این بنا که در رقابت با 5 طرح شرکت داده شدهی دیگر انتخاب شده بود در مرداد ماهِ همان سال آغاز گردید. طراحی پروژهی مورد نظر نیز که در مدّتی نزدیک به 2 ماه انجام شد، پس از شروع اجرا، فضاهای ورودی، رستوران، اتاقهای جلسات و بخش کارکنان مطابق با طرح اجرا شد. ابتدا کارهای مربوط به دیوارها انجام شد و رنگآمیزی آنها تکمیل گردید؛ سپس نورپردازی فضاها اجرا شده و در مرحلهی بعد نصب موکتهای کف صورت پذیرفت. چیدمان مبلمان در فضا نیز به عنوان آخرین مرحلهی اجرا، مرحلهی معماری داخلی ساختمان را تکمیل نمود. این روند که بازهی زمانی 4 ماهه را به خود اختصاص داد، تکمیل شد و در دیِ 1387 مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
ورودی بنا:
ورودی بنا در طبقهی همکف ساختمان شکل گرفته که شامل فضایی مسطح با دید به بیرون با مساحتی در حدود 80 متر مربع است. پیشنهادات فضایی جهت شکلگیری در این بخش، شامل بخش پذیرش و طراحی فضایی جهت انتظار مراجعین میباشد. از آنجا که ورودی بنا، اولین محلّ حضور مراجعین از فضای شهر در داخل بنا میباشد و همچون فیلتری مابین شهر و بنا عمل مینماید، سعی شد از جنبههای شناخته شدهی شهر و بنا در طراحی فضای ورودی استفاده گردد.
پذیرش:
بخش پذیرش موجود، شامل یک میز بلند دایرهای بوده که به لحاظ ابعاد و فُـرم کارآیی مناسبی نداشت. در نتیجه در بخش جانبی ورودی، فضایی مناسب برای طراحی میز پذیرش انتخاب شد که از طریق طراحی میزهای چوبی بهصورت قطاعی از دایره فضای محلّ پذیرش را تعریف مینمود. میز مورد نظر امکان استقرار 2 کارمند برای پاسخگویی به مراجعین را پدید میآورد، که طی 2 آلترناتیو فرمی ارائه گردید. در طراحی بدنهی میز جهت ایجاد هماهنگی و ارتباط مابین بنا و این بخش از ورودی فرم ستونهای بنا که بهصورت مورب و متقاطع طراحی شدهاند، اُلگو قرار گرفته که بهصورت ورقهای چوبی مورب بدنهی میز را میپوشانند.
بخش انتظار (آلترناتیو اوّل):
در طراحی فضای انتظار مراجعین سعی بر آن بود تا از اُلگوهای شناخته شده و آشنای موجود در شهر، در طراحی فضا استفاده گردد؛ به گونهای که این اُلگوها در دیگر فضاهای بنا نیز تسری یافته و ساختاری یکپارچه و هماهنگ در فضاهای داخلی بنا پدید آورد. در نتیجه، معروفترین اشیاء، اتفاقها و رویدادهای شهر مطالعه شد و دو موضوع مورد توجه قرار گرفت:
پرچم شهر:
شهر زْوُله پرچمی ویژه دارد که مُعرف این شهر و برای تمامی ساکنان شهر شناخته شده است. 5 رنگ اصلی به کار رفته در این پرچم قرمز، آبی، نارنجی، بنفش و زرد میباشند. بنابراین سعی شد تا از این 5 رنگ بهشکل مناسبی در عناصر اصلی بنا استفاده شود.
کلیسای شهر و ناقوسهای آن:
شاخصترین بنای شهر زْوُله، کلیسای پِپِربوس (Peperbus) است که همراه با برج خود از نقاط مختلف شهر دید دارد. کلیسای مذکور 6 ناقوس بزرگ دارد، که در جنگ جهانی دوم توسط آلمانها مصادره شدند. فرم، تعداد ناقوسها و داستان آن از آشناترین شاخصههای شهر است.
در آلترناتیو نخست، جهت تأمین ملزومات فضا، میزی چوبی و مستطیلشکل به طول 10 متر به سبک کلاسیک طراحی گردید و در فضای لابی تعبیه شد، بهگونهای که با ترکیب صندلیهای رنگین (با استفاده از 5 رنگ)، ارتباط مناسب بین فرمهای کلاسیک و مدرن پدید آید. روی میز نیز ظرفهای بزرگ میوه قرار گرفت که با توجّه به ماهیت بنا (مرکز بیمه) مراجعین برای تأمین سلامتی، در هنگام انتظار از آنها استفاده نمایند.
• با الهام از 6 ناقوس کلیسا، 6 منبع نور بهصورت 6 لوستر ناقوسیشکل در امتداد بالای میز طراحی و تعبیه گردید.
• شایان ذکر است طرح مذکور پس از اجرا، با نظر کارفرما، به اتاق بزرگ دیگری در طبقهی همکف انتقال یافته و تبدیل به میز جلسات برخی کارکنان گردیده است.
• ویژگی صندلیهای مذکور، فرمی مدرن، رنگهای گوناگون، استاندارد متناسب با میز طراحی شده و پایههای متحرّک ولی پنهان میباشد.
بخش انتظار (آلترناتیو دوم):
• در این آلترناتیو که هم اکنون در بنا اجرا گردیده است، جهت ایجاد فضایی با نشیمن راحتتر، 6 مبل بزرگ 2 و 3 نفره جایگزین آلترناتیو اوّل گردید. همچنان از رنگهای انتخاب شده، بهگونهای تازه و شفاف در رنگبندی استفاده گردید و روشنایی فضا نیز به وسیلهی 2 لامپ بزرگ با الهام از چراغهای مطالعه تأمین شده است.
• برخی بازشوها و دیوارهای فضا با عکسهایی که مراجعین را به عوامل نشاط آور و تأمینکنندهی سلامتی مانند میوهها و پیادهروی ترغیب کنند پوشیده شده است.
رستوران:
رستوران مجموعه، در طبقهی ششم بین بخش اداری و طبقهی جلسات طراحی شده است. در طراحی این فضا بیش از هر چیز سعی بر آن بود که کاربر احساس حضور در فضای خانهی خود را داشته باشد، فضایی با چیدمانها و انواع مبلمان متنوع بهگونهای که کاربران با سلیقههای گوناگون (به لحاظ انتخاب غذا، مواجه شدن با رستوران و نوع نشستن در آن) هر یک فضای مناسب خود را در آن یافته و به طور تک نفره و یا گروه با تعداد مختلف امکان استفاده از آن را داشته باشند. در نتیجه طبقهی رستوران به 4 بخش متفاوت در کنار یکدیگر تقسیم گردید. بدین ترتیب فرهنگ شهر و اُلگوهای متناسب موجود در آن نیز به داخل رستوران کشیده شده تا فضایی آشنا و در عین حال متنوّع و زنده به آن بخشیده شود.
بخش اوّل (Informeel Zitten):
• این بخش از رستوران مختص گروههای 6 تا 8 نفره طراحی گردیده است. مراجعینی که وقت بیشتری را در رستوران خواهند گذراند و حجم غذای بیشتری را سفارش میدهند.
• مبلمان انتخاب شده شامل میزهای 8 نفره است. به دلیل اینکه فضای طراحی شده، رستوران بوده و نیازمند انعطافی خاص در جابجایی مبلمان است، نوعی از میز انتخاب گردید که بهراحتی بر روی یکدیگر سوار شده و وزن مناسبی دارند. همچنین صفحهی میز دارای تنوع رنگی بوده، بهراحتی از پایهی میز جدا شده و با جابهجایی صفحات، گویی این بخش از رستوران چیدمانی جدید به خود میگیرد.
• صندلیهای پیشنهادی نشیمنی راحت و تنوعِ رنگیِ مفیدی داشتند که بهدلیل هزینهی بالا با نوعی دیگر از صندلی جایگزین شدند.
بخش دوم (Informeel Staan):
بخش میانی رستوران که فضایی کوچکتر را به خود اختصاص میدهد مختص مراجعینی طراحی شد که زمانی کوتاه را در رستوران بگذرانند. این کاربران که هم شامل کارکنان مجموعه و هم شامل مراجعین به مجموعه است، به علّت وقت کمی که دارند، غذای مختصری سفارش میدهند، و پس از آن دوباره به شهر باز میگردند. بنابراین جهت تأمین مقتضیّات فضایی با خصوصیات مذکور، میزهای بلند 4 نفره، به همراه صندلیهای بلند در 6 نقطه طرّاحی گردید؛ بهگونهای که حرکت و توقف کوتاه مورد نیاز در فضا، با ارتفاع گرفتن مبلمان تأمین گردد.
بخش سوم (Stijlvol Zitten):
این بخش از رستوران برای گروههای 2 تا 6 نفره طراحی گردیده است که مراجعین در آن احساس راحتی و آرامش داشته، بر روی مبلمان راحت نشسته و غذایی با حجم متوسط سفارش داده و یا در گروههای 6 نفره به بحث و گفتگو با یکدیگر میپردازند. برای صمیمیتر کردنِ فضا، میزهای 4 و 6 نفرهی تمامچوب استفاده شد و جهت راحتی مضاعف، صندلیهایِ مدور دستهدار به آنها اضافه شد. همچنین پیشنهاد گردید در بخشی از رستوران که ما بین ستونهای بنا فضایی واسط پدید آورده است، مبلمان دیواری بسیار راحت (به رنگ سبز) تعبیه شده و صندلیهای کم ارتفاع به رنگ قرمز مقابل آنها طراحی شود که کاربران در صورت تمایل به استفاده از فضایی خودمانیتر، در این قسمت مستقر شوند. عکسهای بزرگی از شهر نیز جهت یادآوری حس حضور در شهر، بر نصب روی دیوارهی این بخش پیشنهاد شد.
بخش چهارم (Café):
دو موضوع اساسی جهت طراحی این بخش مد نظر قرار گرفت:
• در مطالعهی فضاهای شهر معلوم شد قدیمیترین و شناختهشدهترین کافهی شهر، «کافهی سبز» است که به عنوان الگوی طراحی انتخاب شد؛
• موضوع دیگر، بارِ قدیمی موجود در بنا بود که میبایست در طراحی کافه مورد استفاده قرار میگرفت. بنابراین خودبهخود ساختاری کلاسیک را به فضا القاء مینمود. بنابراین ویژگیهای طراحی، به شکلدهی فضایی نیمهکلاسیک، متمایل گردید.
این موضوع منجر به استفاده از نوعی خاص از صندلی گردید. طرح جدیدِ صندلی تونِت (Thonet) ، علاوه بر همخوانی با فضای کلاسیک و بار موجود در کافه به زمان طراحی پروژه نیز نزدیک بود. در نتیجه این صندلی چوبی (با انتخاب رنگ مُلایم) در کنار میزهای چوبی با طراحی همان دوران و کفپوشهای چوبی، ساختاری هماهنگ و نیمهکلاسیک به فضا بخشید.
جهت هماهنگی بیشتر 2 تغییر در صندلیها ایجاد شد. 20 سانتیمتر بخش پایین پایهی صندلیها، همرنگ با کفپوشهای پیشنهادی گردید، بهگونهای که تعدد پایهی صندلیها در فضا از بین رفته و چنین به نظر میرسد که صندلیها در کفپوشها ادغام شدهاند. همچنین رویهای سبزرنگ روی بخش نشیمن صندلیها اضافه گردید، که علاوه بر غالب شدنِ رنگ سبز (در کنار سایر رنگهای ملایمِ زمینه) نشستن مراجعین را نیز راحتتر شود.
بخش جلسات:
اتاقهای جلسات بنا، از جمله مهمترین بخشهای مورد طراحی میباشد که طبقهی هفتم مجموعه را به خود اختصاص داده است. با توجّه به فعالیتهای موجود در بنا و جهت ایجاد تنوع عملکردی دو نوع اتاق برای جلسات ثابت و متغیر به همراه دو بخش به عنوان فضای انتظار پیشنهاد شده و هر یک با ملزومات خود مورد طراحی قرار گرفت. در طراحی بخش جلسات ایدههای کلی زیر مد نظر بود:
• در اتاقهای جلسات، آزادی فکر و کارآیی بالا مهمترین رکن میباشد، و در صورتی که شخص فضایی راحت برای نشستن در اختیار نداشته باشد، این کارآیی نیز بدست نمیآید. راحت بنشینند تا راحت فکر کنند تا کارآیی بیشتری حاصل گردد.
• چیدمان میز، صندلی و طراحی فضا بهگونهای باشد که افراد در فضایی نیمهخصوصی به بهترین نحو یکدیگر را در حین جلسه ملاقات کرده و از تمرکز مناسب نیز برخوردار گردند.
• استفادهی مجدد از 5 رنگ اصلی مد نظر در طرح، بهطور خاص در مصالح کف و نیز صندلیها
• ایجاد انسجام و یکپارچگی بین فضای اتاقها و فضای عمومی بیرون اتاقها
• بهرهگیری از صندلیهای Active و Passive متناسب با عملکرد هر یک از فضاهای طبقه
• در نظر داشتن حالات گوناگون چیدمان میز و صندلی در اتاقها، جهت تأمین عملکردهای متفاوت و متنوع
1. بخش انتظار:
بخش اوّل:
قبل از ورود به بخش جلسات، فضایی از طبقه که دورتادور آن شیشه است و دیدی مناسب به شهر دارد، به بخش اصلی انتظار مراجعین اختصاص داده شد. طوری که مراجعین در صورت داشتن وقت، پیش از جلسه، در فضایی راحت مستقر شده، کارهای خود را آماده کرده و بهراحتی با کامپیوتر کار کنند. در نتیجه سعی بر آن شد تا از دستهای خاص از صندلیهای Passive استفاده گردد. صندلیهایی که کاربر حسّی راحت و رها در آنها داشته، بهراحتی به کارهای خود بپردازند. صندلیهای Egg ، Tongue ، Ball و Bubble Chair مورد استفاده قرار گرفتند.
• کنترلِ صدا هنگام صحبت با تلفن از ویژگیهای این نوع صندلی است.
• همچنین در طراحی این قسمت، سعی شد فضای غیـر قابل استفادهی بین ستونهای بنا، با استقرار مناسب صندلیهای Ball و Bubble Chair به فضایی دارای عملکرد تبدیل گردد و بهعنوان بخشی از فضای انتظار استفاده شود.
بخش دوم:
این بخش که در مقابل اتاقهای جلسات متغیر طراحی گردید، شامل 6 مبل بزرگ 2 نفره میباشد که به هنگام اوقات کوتاه استراحت جلسات، در فاصلهای مناسب و نزدیک، مورد استفادهی کارکنان و حاضرین در جلسه قرار میگیرد.
2. اتاقهای جلسات:
الف) اتاق جلسات ثابت: این بخش از طبقهی جلسات، شامل 3 اتاق مربعشکل میباشد، که هر یک مساحتی در حدود 14 متر مربع دارند. در این بخش جلسات ثابت مجموعه با ساختاری ثابت برگزار شده و تیغهها و پارتیشنها نیز ثابت هستند. نتیجتاً فرم مربعی اتاقها و ماهیّت آنها (جلسات)، بر فرم میزها اثر گذارد.
• مبلمان اتاقها، چه میز و چه صندلی، پایهی ثابت دارند.
• صندلیهای مورد استفاده، از نوع Active انتخاب شده، که با ماهیت جلسات، تمرکز داشتن، فکر کردن و کار کردن هماهنگی داشته و منجر به کارآیی بیشتر حاضرین در جلسه گردد.
• رنگبندی صندلیها بهگونهای انتخاب شد که با طیف رنگی ثابت در ساختمان (بنفش، قرمز، نارنجی) هماهنگ باشد، ساختاری واحد را پدید آورد، و همچنین با رنگ 3 گل مشهور هلندی نیز هماهنگ باشد.
• از مهمترین ایدهها در طراحی این بخش و نیز بخش جلسات متغیر، ایجاد ارتباط کاملاً مستقیم بین اتاق جلسات و فضای بیرون آنها میباشد، بهنوعی که اتاقهای جلسات با فضای بیرون اتاق آمیخته شده و فضایی یکپارچه به شمار آیند. در نتیجه کفپوشهای اتاق (که جهت ایجاد گرمی فضا، موکت انتخاب گردید)، از فضای داخلی اتاقها ــ به همان اندازهی ابعاد اتاقها ــ در فضای بیرون اتاق امتداد یافت و این دو فضا تنها بهوسیلهی یک دپارتیشن شیشهای از یکدیگر مجزّا گردیدند، که منجر به ایجاد فضایی یکپارچه گردید. این امر سبب تفکیک مناسب اتاقها در فضای گستردهی طبقه نیز شد.
• رنگبندی موکتها نیز با توجه به طیف رنگی ثابت مجموعه انتخاب شد.
ب) اتاق جلسات متغیر:
بخش دیگری از طبقهی جلسات به اتاق جلسات متغیر اختصاص مییابد. این فضا به تشکیل دورههای مختلف و جلسات متغیر اختصاص یافته و ساختاری ثابت ندارد. این مجموعه 5 اتاق اصلی به موازات یک فضای انتظار دارد.
• مجموعه طوری طراحی شد که دیوارها بهصورت پارتیشن در زمان کوتاه تغییر یابد تا ابعاد مختلفی از اتاق بدست آید.
• میزها در پایهی خود چرخ دارند و بهراحتی تا میشوند، تا در صورت لزوم به آسانی جابهجا شوند.
• صندلیهای مجموعه نیز از نوع سبُک با جابجایی راحت با ساختاری Active انتخاب شد و رنگآمیزیهای متنوع قابل دستیابی در این نوع صندلی شخصیتهای متفاوتی از فضا را متناسب با نوع جلسه، حاصل میگرداند.
• جهت ایجاد انسجام بین اتاق جلسه و فضای انتظار بیرون آن، ایدهی امتداد کفپوشهای اتاق در فضای بیرونی، با همان طیف رنگی، تکرار گردید.
• بخش جلسات متغیر شامل 1 اتاق بزرگ و 4 اتاق اصلی کوچکتر در کنار یکدیگر میباشد. جهت زنده کردن شهر و استفاده از شاخصههای آن هر یک از 4 اتاق به نام یکی از 4 بنا و فضای اصلی و معروف شهر (آسیاب، کلیسا، میدان اصلی شهر و بنای شهرداری) نام گذاری گردید.
• خانهها و ابنیهی تاریخی شهر زْوُله، دارای سبْکی خاص از ساخت و ساز بوده و یکی از الگوهای ثابت و شناخته شدهی آن، سبک درهای چوبی این شهر میباشد. درهای کلاسیک، چوبی و بزرگ، با نقش و نگاری خاص. در نتیجه ایدهی استفاده از این درها، بهعنوان در یکی از اتاقهای جلسات (اتاق بزرگتر)، سبب استفاده از آن الگو و پدید آوردن دری چوبی با همان ابعاد درهای قدیمی، در بخش ورودی شیشهای اتاق جلسات گردید.
• سعی برآن بود تا فضای طراحی شده، فضایی شفاف باشد و نقطهی مبهمی برای کاربر باقی نگذارد.
• امنیت، آرامش و خصوصی بودن از ویژگیهای مدّ نظر در طراحی فضا بود.
• استفاده از پردههای مات در دیوارهی شیشهای برخی اتاقها، جهت خصوصیتر نمودن فضا (در صورت نیاز)
بخش کارکنان:
• این بخش از مجموعه مختص تماسهای تلفنی مشتریان با مجموعه میباشد، که اصلیترین حضور مشتریان در بنا (هرچند مجازی) را رقم میزند. از آنجا که در کشور هلند ــ در محیط کار ــ مشتری از کلّیهی ارکان موجود در تجارت، مهمتر و باارزشتر است (به قول هلندیها: «مشتری پادشاه است»)، این بخش از مجموعه، طبقهی نهم یعنی آخرین و بالاترین طبقهی بنا را به خود اختصاص داد، بهگونهای که بالاتر از اتاق ریاست نیز قرار گرفته و مشتریان بهعنوان رأس هرم بنا به شمار آیند. این موضوع دیدی بسیار مناسب برای کارمندان نیز فراهم آورد.
• در قانون کار هلند، وسایل شخصی کارمندان، نباید بر روی میز کار آنها قرار گیرد، بنابراین کُمدهایی چوبی هماهنگ با رنگ کفپوشها در فضای میانی طبقه طراحی گردید.
• کفپوشهای مجموعه، جهت گرمی فضا، موکت انتخاب شده و رنگبندی آنها همچنان هماهنگ با رنگبندی سایر بخشهای بنا میباشد.
• شهر زْوله زادگاه چندین شاعر و ادیب بوده است. جهت زنده نگاه داشتن فرهنگ و هنر شهر، بر دیوارهی سفید هر یک از پاگردهای راه پلهی بنا ــ در امتداد دید کاربر ــ جمله و یا شعری از این شعرا منقوش گردید.
معماری معاصر ایران : اداری و دولتی، طراحی داخلی
_________________________________________
نام پروژه: طراحی داخلی ادارهی مرکزی
شرکت بیمهی: آکمهآ
طرّاح پروژه: مسعود آزیدهاک، مهدی نیّتی
مکان: هلند، زْوُله
مساحت: 1820 متر مربّع
تاریخ تکمیل پروژه: 1387
مدارک فنی