ارائه‌ی الگویی زیبا و همسو با دانش بومی، نگاه زیباشناسی مردم آن منطقه را ارتقا می‌دهد و استفاده از مصالح در دسترس، طبیعت را با نیازهای کاربران همگام می‌سازد. کتابخانه، به عنوان حجمی متفاوت در مجموعه، یادآور بادگیر است. بازشوهایی با ابعاد مختلف در سقف و نمای آن تعبیه شده‌اند که کوران مطلوبی را فراهم می‌کنند. استفاده از فضای باز در میان ساختمان‌ها، محیط آموزشی را برای تعامل با فضای سبز پویا می‌کند و با ایجاد حیاط بین کلاس‌های درس، تهویه‌ی طبیعی بنا را ممکن می‌سازد. پنجره‌های مرتفع و رنگ، به عنوان عنصری تفکیک‌ناپذیر از معماری، آسایش بصری را تأمین می‌نمایند.