خانهی پرایس
واشینگتن، امریکا
The Price Residence
Washington D.C., USA

زیباییهای ساده و طبیعی درختان و صخرههای سنگی محل، الهامبخش طراحی این خانه بودند. وفور درختانی که لابهلای سنگها و بستر نهری روییدهاند، مشخصهی اصلی این پارک واقع در مرکز واشینگتن است. خانهی داخل پارک نیز به همین شکل وقف درختانی شده است که صخرهها را درهم بلعیدهاند. بنا، هماهنگ با گذر فصلها به آرامی در میان درختان کهنسال جا خوش کرده است.
خانهی پرایس همانند درختی فرضی و انتزاعی به چشم میآید. نمای رو به خیابان آن با مس زنگارگرفته پوشیده شده و در لبهی صخرهای، روی دوستون که با کابلهای فولادی نگه داشته شدهاند، معلق است. نمای پشتی رو به پارک با شیشهکاری شفاف، پوشیده و کاملاً عایقبندی شده است. طرفین بنا به منظور حفظ حریم خصوصی خانه و انتقال ملایم نور، از صفحات فایبرگلاس نیمهشفاف ساخته شدهاند. درختان بزرگ در محل پروژه باقی مانده و صف رو به بالای آنها از میان خانه میگذرد.
بنا در لبهی یک صخرهی سیمتری و بر فراز یک نهر دائمی واقع شده است. این نهر به رود راک و از آنجا به تدریج به رودخانهی خروشان پوتوماک میپیوندد. چهار طبقهی خانه از مس زنگار گرفته و شیشه پوشیده شده و دو ستون فولادی شبیه به دو تنهی درخت در آن برافراشته شدهاند. تلاش طراح بر آن بوده است که با تقلید از رنگهای طبیعت، ساختمان را در پارک ادغام سازد و در همان حال، با استفاده از شیشه باعث بازتاب یافتن درختان اطراف در آن شود.
در مسیر نزدیک شدن به خانه یک پل شیشهای به چشم میخورد و ورود به خانه از طریق یک شکاف کوچک شیشهپوش در یک حجم مسی بزرگ سبزرنگ انجام میشود. با عبور از پل، زمان گویی بازمیایستد و احساس فاصله گرفتن از زمین و مافیها به انسان دست میدهد.
چوب عنصر غالب خانه است و در دیوارهای چوب افرا و کفهای چوب گیلاس حضوری چشمگیر دارد. فولاد، شیشه و چوب، مکمل زیبایی و اصالت طرح هستند.
طبقهی بالایی، اتاق صاحبخانه را تشکیل میدهد که از هرچهار طرف با شیشه پوشیده شده و یک باغ سقفی آن را احاطه کرده است. همهی عناصر طبیعت، از جمله تغییر فصول، درختان، خورشید، ماه و ستارگان کاملاً در معرض دید هستند.
سکون، جنبش و پویایی، و طبیعت، یعنی سه رکن معماری ماندگار، در طراحی این خانه در درختان، آفتاب و مظاهر نیروی جاذبهی زمین بروز مییابند. آرامش و سکون، در سادگی و حس و حال ذنمانندِ معلق بودن در فضا بازتاب مییابد. جنبش و پویایی در نیروی چشماندازهایی سرگیجهآور نهفته است که گویی قوهی جاذبهی زمین را به مبارزه طلبیدهاند. جنبش پویای فضای بیکران با مینیمالیسمی مکاشفهانگیز و طبیعتی خیالپرور درمیآمیزد. این خانهی مدرنیستی که در آن واحد هم یک درخت است و هم یک مسکن شهری، حرارت و صمیمیت و گستردگی و وسعت را به شکلی نامحسوس در کنار هم گرد آورده است.