جئو پونتـــــی، آرین خانـــی‌زاد

جیو پونتی (Gio Ponti) در سال 1891 در شهر میلان متولد شد و در همان شهر به تحصیل در رشته معماری پرداخت و از دانشگاه پلی‌تکنیک میلان فارق‌التحصیل شد و در سال 1936 تا 1961 مشغول به تدریس معماری در همان دانشگاه شد و البته قبل از شروع به تدریس، وی مجله دوموس (Domus) را بنیان‌گذاری و منتشر کرد.
در اواخر دهه‌ی 50 میلادی، شرکت کاسینا (Cassina) صندلی سوپرلجرا (Superleggera) را با نام «سبک‌ترین صندلی دنیا» معرفی کرد. این صندلی حتی از مبتکرانه‌ترین صندلی‌های حوزه اسکاندیناوی هم پیشی گرفت. نیاز به ذکر نیست که این صندلی توسط جیو پونتی طراحی شده بود. او عادت داشت تا زمان حال و گذشته را در طراحی محصولات خود ترکیب کند. همانطور که خودرش گفته بود: «چیزی به نام گذشته وجود ندارد. همه چیز به صورت همزمان رخ می‌دهد. در فرهنگ ما زمان حال در تفکرات و ایده ما در گذشته و دیدگاه ما در آینده وجود دارد.» زمانی که او داشت صندلی سوپرلجرا را طراحی می‌کرد، با دقت یک صندلی چوبی را که در یک روستای ماهیگیری در ایتالیا پیدا کرده بود را بررسی کرد و سپس تصمیم گرفت از مواد و مصالح سنتی (چوب و حصیر) برای صندلی خود استفاده کند. نتیجه نهایی به تولید یک محصول مدرن صنعتی که برای تولید انبوه مناسب بود انجامید.
از آنجایی که او مدیر شرکت مونتکاتینی (Montecatini) در سال 1936 بود و برج پیرلی (Pirelli Tower) در میلان را در سال 1956 طراحی کرده بود، می‌توان گفت که او مسئول نقاط عطف مهمی در معماری بوده است. در اواسط قرن 20 میلادی او یکی از بنیان‌گذاران حرکت نووچنتو (Novecento) یا نهصد بود که باعث بازگشت زیبایی شناختی سنتی و هنر بازنمایی ایتالیا در گذشته شد. پونتی عاشق مصالح سنتی و استادکاری بود. با این حال، او به مدرنیسم اعتقاد داشت و در نتیجه‌ی علاقه بسیارش به تکنیک‌های نوین و پروسه تولید انبوه به یکی از مهم‌ترین حامیان طراحی صنعتی ایتالیایی تبدیل شد. یکی از مبلمان طراحی شده توسط پونتی را می توان به طور مکرر در پروژه‌ها مشاهده کرد: صندلی راند (Round chair D.154.5) . این طرح که در سال 1954 اجرا شد، فقط از هشت قسمت تشکیل شده است. صندلی و پشتی نمادین آن به دلیل شکل گرد آنها اغلب به عنوان «صابون» نامیده می شود و توسط دو قوس تخته سه لا به هم متصل شده و توسط چهار پایه فلزی پشتیبانی می شود. پونتی به طور غیررسمی به صندلی اوتو پتزی (otto pezzi) که به زبان ایتالیایی می‌شود هشت قطعه لقب داد. پونتی معمولا به عنوان اولین طراح ایتالیایی بین‌المللی شناخته می‌شود. او محصولات زیادی تولید کرده است؛ از واگن قطار تا بافت‌هایی برای ویتوریو فراری (Vittorio Ferrari) و چراغ و مبلمان برای فونتانا آرته (Fontana Arte) شرکتی بود که خودش در سال 1932 تاسیس کرده بود. قبل از آن، در اوایل قرن 20 میلادی او مدیر هنری در کارخانه سرامیک ریچارد جینوری (Richard Ginori) بود. در سال 1928 او مجله تاثیرگذار دوموس را بنیان‌گذاری کرد که با تغییراتی به همراه وقفه‌هایی تا زمان فوتش در سال 1979 همراه بود. بعد از جنگ جهانی دوم او مهر و امضای خود را بر روی آثار شرکت تولیدکننده کاسینا گذاشت. او بعدها آثار خود را گسترش داد و به طراحی سوییت‌های حمام برای شرکت ایدیال استاندارد (Ideal Standard)، دستگاه اسپرسوساز برای لا پاوونی (La Pavoni)، چراغ‌هایی برای آردولوس (Arredoluce) و رجیانی (Reggiani)، اشکال شیشه‌ای برای ونینی (Venini) و تعدادی سرامیک و اسباب غذاخوری پرداخت.

Cassina, 1954