بازآفرینی و طراحی منظر مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی اثر گروه معماران اُ.اِم.اِی و استودیوی والِچه، نوشتهی لادن مصطفیزاده

بازآفرینی و طراحی منظر مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی
اُ.اِم.اِی (OMA) یک استودیوی تحقیقاتی و طراحی بینالمللی است که در محدودههای سنتی معماری و شهرسازی عمل میکند و تفکر معماری را در حوزههای فراتر از معماری به کار میبرد. اُ.اِم.اِی (OMA) توسط هشت شریک به نامهای رِم کولهاس (Rem Koolhaas)، راینیر دو گراف (Reinier de Graaf)، اِلن وان لون (Ellen van Loon)، هاتسودایرا شیگماتسو (Shohei Shigematsu)، ایاد آلساکا (Iyad Alsaka)، کریس وان دویین (Chris van Duijn)، جاسون لانگ (Jason Long) و شریک مدیر-معمار دیوید جیانوتن (David Gianotten) رهبری میشود. دفاتر اُ.اِم.اِی در روتردام (Rotterdam)، نیویورک (New York)، هُنگ کُنگ (Hong Kong)، دوحه (Doha) و استرالیا (Australia) مستقر هستند.
استودیوی والِچه (Valeche) یک شرکت مشاورهی طراحی و تحقیقاتی طراحی منظر مستقر در هنگ کنگ است که در سال 2013 تأسیس شد ه است. استودیوی والیچی در تلاش برای طراحی فضاهایی است که به محیط زیست، اجتماع و افراد احترام میگذارند، حفظ زندگی سالم و با تراکم بالا را حفظ میکنند، سرزنده، پایدار هستند و قابلیت تکامل را دارند. استودیوی والِچه طیف وسیعی از خدمات را ارائه میدهد و در طراحی تجاری و مسکونی، بهبود حوزهی عمومی و پارکهای عمومی در مقیاس بزرگ و کوچک تجربه دارد.
گروه معماران اُ.اِم.اِی (OMA) با همکاری استودیوی والِچه (Valeche) در سال 2019 بازآفرینی، نوسازی و طراحی منظر مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی (UCCA) واقع در مرکز منطقهی هنری 798، چائویانگ کو (Chaoyang Qu)، پکن (Beijing)، چین (China) را انجام دادند.
منطقهی هنری 798 در منطقهی داشنزی (Dashanzi) در شمال شرقی مرکز پکن واقع شده است. این منطقه، محل کارخانههای دولتی چون کارخانهی اسلحهسازی، کارخانهی لوازم الکترونیکی، کارخانهی 798 و …. در دههی 90 بوده است. به دلیل وجود فضاهای صنعتی بزرگ و اجارهی مقرون به صرفه، در سال 2002، هنرمندان و سازمانهای فرهنگی شروع به تقسیم، اجاره و بازسازی فضاهای کارخانهها کردند و در نتیجه آن به یک منطقهی هنری به نام منطقهی هنری 798 تبدیل شد؛ به تدریج گالریها، مراکز هنری، استودیوهای هنرمندان، شرکتهای طراحی، رستوران ها و بارها در این منطقه شکل گرفتند.
مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی (UCCA) اولین موزهی خصوصی چین برای هنر معاصر بود که در سال 2007 در مرکز منطقهی هنری 798 در پکن (Beijing) با هدف وارد کردن هنر چین به گفتگوی جهانی تاسیس شد؛ توسعهی مرکز هنرهای معاصر منطقهی هنری 798 پکن از نزدیک در هم تنیده شدهاند. یو.سی.سی.اِی (UCCA) درهای خود را در سال 2007 به روی عموم باز کرد و از آن زمان جهش توسعه در پول جدید چین و علاقهی بینالمللی برای این منطقه به ارمغان آورده شد.
بازآفرینی و نوسازی مرکز
مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی (UCCA) مانند دیگر کاربریهای مستقر در منطقهی هنری 798 قرار شد در یک کارخانهی صنعتی متعلق به دههی 90 ایجاد شود بنابراین نیاز به بازآفرینی و نوسازی فضاها به وجود آمد که این کار به گروه معماران اُ.اِم.اِی (OMA) سپرده شد؛ساختمانها به طور کامل مرمت شدند و مجموعهای از بازسازیهای بعدی، ساختمان را به یک مجموعهی موقت از کاربریهای متفاوت و تصمیمات طراحی فرصتطلبانه تبدیل کرد.
پروژهی بازآفرینی و نوسازی انجام شده توسط گروه معماران اُ.اِم.اِی (OMA) به دنبال ارائهی تصویری عمومی و هویت بصری به این موسسهی مشهور بینالمللی بود. برای مفهومسازی مجدد ارتباط فضایی آن با عموم، بازسازی دارای نواری از نمای شیشهای منحنیشکل در نظر گرفته شد که اطراف فروشگاه موزه، لابی ورودی بزرگ و یک کافهی کوچک در طبقهی همکف قرار گرفته و سالنهای نمایشگاه را سوی دیگر آنها نمایان میکند. این طرح، تفاوت واضح در کیفیت فضایی بین ساختمانهای موجود را بازیابی میکند: دو سالنِ کارخانه متعلق به دههی 1950 و اسلب قرمز و یک ساختمان اداری متعلق به دههی 1970 از نظر بصری، فضای داخلی یو.سی.سی.اِی (UCCA) را به منطقهی هنری 798 متصل کردند.
اُ.اِم.اِی (OMA) به دنبال ایجاد تصویری از باز بودن و وضوح برای ورودی جدید بود که از زیر ساختمان اداری قرمز متعلق به دههی 1970 شروع میشود. ستونها و هستهها باقی میمانند، در حالیکه لایه نازکی از شیشه به زیبایی در اطراف آنها قرار میگیرد: موجها، چینخوردگیها، برآمدگیها و خمیدگیها استحکام درونی مصالح را بهوجود میآورند. نما یک توالی واضح از نوارهای فضایی را نشان میدهد: ناوبری جدید از یک حیاط محوطهسازیشدهی بزرگ به فضای ستوندار زیر دال منتهی میشود، عبور از کوچه بین دال و سالن اصلی از روی راهروی زیر نیمطبقه و از طریق شبستان تالار اصلی به گالریهای موجود و به تالار بزرگ ختم میشود.
در حالیکه راهپلهها، دسترسی آسان به طبقهی دوم تالار اصلی و دال را ایجاد و یک پیوند یکپارچه بین مناطق عمومی طبقهی همکف و فضاهای رویداد، مرکز کودکان و کتابخانهی تحقیقاتی آینده در طبقهی بالا را فراهم میکنند، در داخل موزه، محوطهی زیر پلهها فضایی سرپوشیده را تشکیل میدهد که کودکان و گروههای مدرسه میتوانند در کارگاههای آموزشی شرکت کنند.
طراحی منظر مرکز
طراحی منظر داخلی و خارجی مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی (UCCA) توسط استودیوی والِچه (Valeche) انجام شد و این استودیو در پاسخ به طراحی معماری انجام شده توسط اُ.اِم.اِی (OMA) در طراحی منظر داخل و خارج فضا از یک گرادیانت رنگی در سنگفرشها استفاده کرد و از این طریق فضای داخلی و خارجی مرکز را به هم متصل کرد و یکپارچگی در فضا را ایجاد کرد؛ این در حالی است که محوطهی جلوی یو.سی.سی.اِی (UCCA) به عنوان فضای عمومی در نظر گرفته شده است. این فضای عمومی که بین گذرگاه اصلی منطقهی هنری ۷۹۸ و ساختمان موزه قرار دارد، یک محوطهی بزرگ با چشماندازی از درختان فصلی و مبلمانهای طراحی شده توسط استودیوی والِچه (Valeche) است.
مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی (UCCA) دارای چندین بلوک است که در طراحی منظر برای هر بلوک از رنگها و بافتهای متفاوتی استفاده شده است؛ هر بلوک در یک فصل خاص میدرخشد و هر فصل، ظاهری تازه به بازدیدکنندگان ارائه میدهد.
در طول تابستان، کل منظرهی خیابان سرسبز است، درختان مَگنولیا (Magnolia) با گلهای سفید که تمام درخت را پوشاندهاند، خودنمایی میکنند. در پاییز، درختهای جینکگو (Ginkgo) و آسپِن (Aspen) با شاخ و برگهای زرد روشن پاییزی که متضاد با قرمزهای نما در پسزمینه هستند، خودنمایی میکنند. در زمستان ساقههای کمتراکم درختهای داگوود (Dogwood) با شاخههای قرمز و تنههای آسپین (Aspen) که پوشیده از برف سفید هستند در معرض دید قرار میگیرند.
در کل، طراحی منظرهی خیابانی با معماری و آب و هوای پکن هماهنگ است و بر رنگها و فرمهای آن تاکید دارد. درختان به گونهای انتخاب شدند که در آب و هوای پکن بتوانند، خوب رشد کنند، دارای ارتفاع مشخصی باشند و امکان دید از خیابان به ساختمان را برای عابران پیاده فراهم کنند و همینطور امکان نشستن و حرکت در پیادهرو فراهم باشد؛ درختان جینکگو (Ginkgo) با شاخههای باز در پیادهروی جلوی فروشگاه را میپوشانند و سایه ایجاد میکنند، درختی با برگهای پهن روشن، ورودی را قاب میکنند، درخت پر زرق و برق داگوود(Dogwood) با شاخههای قرمز، کافهی بیرونی و درختانی با برگهای خشخش و تنههای سفیدشان لبه غربی سایت را میپوشانند.
مبلمان طوری قرار داده شدهاند که از سایهی درختان و معماری (ساختمانها) استفاده کنند. میزهای کافه به دقت چیده شدهاند تا فضای نشیمن را به حداکثر برسانند و در عین حال فضای راحت بین آنها را حفظ کنند.
طراحی داخلی مرکز
افرادی که قصد بازدید از یو.سی.سی.اِی (UCCA) را دارند، در امتداد یک شیب بصری حرکت میکنند و از خیابان به سمت موزه هدایت میشوند زیرا سنگفرش محوطهی جلو و طبقهی همکف از خاکستری روشن به تیره تبدیل میشود؛ در نهایت از آستانهی فولادی عبور میکنند و وارد سالن اصلی و قسمت کارخانه میشوند که گالریها در آن قرار دارند.
در داخل سالن اصلی، یک میز بزرگ قرار دارد که در آن، خوشامدگویی به بازدیدکنندگان انجام میشود. مناطقی که قبلا به عنوان لابی، گالری، شبستان و دهلیز شناخته میشدند به فضای یکپارچهتری متصل شدهاند که میتوان از آن برای نمایشگاهها و برنامههای مختلف استفاده کرد. این چیدمان یک مسیر واضح (بصری و فیزیکی) ایجاد کرده است که فاصلهی بین میز جلو، گالریها و سالن را در بر میگیرد. در نظر گرفتن فضایی برای فروشگاه و کافه، امکانات جدیدی را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است.
معماری معاصر جهان: موزه
_______________________________________
نام پروژه: مرکز هنرهای معاصر یو.سی.سی.اِی
عملکرد: موزه
شرکت-دفتر طراحی: گروه معماران اُ.اِم.اِی و استودیوی والِچه
تاریخ شروع و پایان ساخت: 2019
عکاس پروژه: بیان جی
UCCA Center for Contemporary Art by OMA Architects & Valeche Studio

Project Name: UCCA Center for Contemporary Art
Function: Museum
Architects: OMA Architects & Valeche Studio
Year: 2019
Photographs: Bian Jie
UCCA Center for Contemporary Art
UCCA Center for Contemporary Art was China’s first private museum for contemporary art, founded in 2007 at the heart of the 798 art district in Beijing with the aim to bring Chinese art into global dialogue. Following the center’s internal restructuring in 2017, OMA’s renovation project seeks to give this internationally renowned institution the public image and visual identity it deserves. To re-conceptualize its spatial interface with the public, the renovation features a band of curvilinear glass façade wrapping around the museum store, the grand entrance lobby and a small café on the ground floor, uncovering the exhibition halls beyond. The design reinstates the clear difference in spatial qualities between the existing buildings: two 1950s factory halls and the red Slab, a former administrative building from the 1970s, and visually reconnects UCCA’s interior to the 798 art district. The development of UCCA and Beijing’s 798 district are closely intertwined. A former industrial complex of electronic appliances, 798 gained momentum as an art district during the 90s owing to its large industrial spaces and affordable rent. Since UCCA opened its doors in 2007 to the public, the economic boom in China has brought new funding and international recognition to the area. Lacking an overall masterplan, the art district has gradually morphed into an ensemble of disparate architectural and programmatic elements, with ad hoc rehabilitations and patchwork renovations. Within this context, OMA sought instead to create an image of openness and clarity for the new entrance sequence that starts below the red 1970s administrative slab building. Columns and cores remain, while a thin layer of glass elegantly curves and folds around them; not as a traditional flat storefront but as an experiment on different ‘imperfections’ of glass: corrugations, creases, bulges and bends enacting the internal strength of the material and unravelling waves of visual illusions. The façade reveals a clear sequence of spatial bands: the new navigation leads from a large landscaped forecourt through the colonnaded space under the slab, passing the alley between the slab and main hall over the aisle underneath a mezzanine floor and through the ‘nave’ of the main hall, to the existing galleries, and ending at the Great Hall.
مدارک فنی
منابع و ماخذ
www.oma.com
www.798district.com
www.valechestudio.com
www.archdaily.com
www.arch2o.com
ucca.org.cn