اتاق­‌های غذاخوری معاصر، ترجمه‌‌ی فرید عابدین شیرازی

طراحی اتاق غذاخوری دیگر امری ساده نیست. این روزها راه­کارهایی که متناسب با افراد و خانواده­های خاص در نظر گرفته شده جایگزین فرمول‌های کهنه شده­ است. رویکردی مدرن به طراحی، افراد را به تصمیم­گیری برای خودشان بر سر اینکه غذاخوری چگونه باید باشد فرا می­خواند.

زمانی طراحی اتاق غذاخوری کلیشه­‌ای بود. یک لوستر چند شاخه آویخته، ترجیحاً کریستال، در بالای یک میز سلسله مراتبی که با صندلی‌هایی با بخش تحتانی نرم و پشتی سخت احاطه شده بود، با صندلی‌های دسته‌­دار در بالا و پایین که بر صندلی‌های کناری برتری داشتند و بوفه‌­ی عظیم تکی در برابر دیوار مثل یک پیشخدمت ساکت و قابل اعتماد قرار داده می­شد.

وقتی اتاق غذاخوری مدرن خود را طراحی می­کنید، قالب‌ها را کنار بگذارید و ابتدا در نظر بگیرید، که می­خواهید وقت غذا چقدر رسمی یا غیر رسمی باشد، و یا چقدر لذت بخش یا سریع باشد. آیا هدف ترویج صمیمیت در میان مصاحبان در حین غذاخوردن است؟ یا افزودن لذت یک منظره­‌ی جذاب افق ارجحیت دارد؟

وقتی چنین سئوالاتی پاسخ داده ­شد، طراحی می­تواند فضایی را برای ایجاد تأثیر مورد نیاز تحت کنترل بگیرد. تنها قرار دادن میزی روی یک قالیچه، جزیره­ای را ایجاد می­کند که تمرکز را به درون می­کشد، بنابراین تجربه‌­ی غذاخوردن رابطه‌­ی بیشتری با گفتگو دارد تا تماشای مناظر. نورپردازی نیز تأثیر قدرتمندی روی روحیه و ارتباطات اجتماعی دارد.
اتاق‌های مدرن مجلل، جاییکه غذا خوردن واقعه­‌ای با شکوه است مناسب افرادی که از پذیرایی تجمل آمیز لذت می­برند می­ماند. از برخی جهات این محیط‌های داخلی یادآور اتاق‌های غذاخوری رسمی دیروز هستند، ولی با مبلمان مدرن و معماری آینده نگرانه. امروزه، گرچه اتاقهای غذاخوری عموماً بیشتر به سمت بقیه­‌ی خانه باز هستند، و بوفه‌­ی تکی مورد نیاز حالا در فرورفتگی دیوار قرار گرفته یا – حتا بهتر- با یک وسیله توکار شیک جایگزین شده است.

بیشترین تغییرات در طراحی اتاقهای غذاخوری مدرن از تغییرات اصلی در زندگی ایجاد می­شود. مردم علاقه به زندگی در شتاب دارند. نه تنها، کمتر احتمال دارد مثل گذشته­‌ها پیشخدمت داشته باشند تا پذیرایی با شکوهی را ترتیب دهد، بلکه بسیاری فضایی خودمانی و آرام را ترجیح می­دهند. بنابراین اکثریت مطلق غذاها که در خانه خورده می­شوند در محیط غذاخوری غیر رسمی مصرف می­شوند، مثل کنجی با یک میز کافه­‌ای و یک نیمکت. حتا آن هم ممکن است برای غذاهای سبک و سریع خیلی رسمی باشد، که روی چهارپایه­‌ای مدرن در کنار پیشخوانی بلند مجاور آشپزخانه با لذت بیشتری خورده می­شوند.

این مکان غذاخوری بر منظره­‌ی ایوان متمرکز شده است، با یک درعمودی و پرده‌­های آویز آماده­ی حرکت به دست باد مثل پرده‌­های یک کلبه. بالای میز بدون صندلی رها شده، که هم دلالت بر غذاخوری صمیمی­تر است و هم تضمین می­کند که جلوی این منظره مزاحمتی ایجاد نکند.
Design: Wanaselja Architecture
Photo: John Sutton

ترکیب‌های شگفت آور نه چندان جدی به سبک مدرن، روح تازه­ای می­دمند. در اینجا، صندلی‌هایی از ورقه‌­های نازک نقره، که شکل آنها دلالت بر استحکام و دوام دارد، با میزی چرخدار همراه شده است که جوهره­‌ی اصلی­اش حرکت و ناپایداری است.

شکل زاویه­‌دار صندلی‌های طراحی شده بوسیله فیلیپ استار شکل هندسی سقف را در این گاراژ کالسکه سابق قرن نوزدهمی منعکس می­کند. رنگ‌های خاک رسی آجرهای در معرض دید از ساختمان اصلی، در انتخاب فرش با الهام از سبک آرت دکو و میز با پایه­‌های گچی ونیزی تأثیرگذار بوده است.

این خانه دو انتخاب غذاخوردن غیر رسمی را در کنار یکدیگر ارائه می­دهد: نیمکت‌های بی تجمل که در کنار یک میز پیک نیکی قرار گرفته و چهارپایه‌­هایی که نزدیک پیشخوان آشپزخانه قرار گرفته­‌اند. چهارپایه­‌ها ظاهری کندو مانند و جذاب دارند، حاکی از اینکه غذاخوردن روی آنها عملی شاد و زودگذر است.
Design: David Hertz, Syndesis Photo: Tim Street-Porter

میزهای سفارشی، از طریق مواد و دیگر عناصر طراحی مثل خط و شکل، ظاهری منسجم را بوسیله یکپارچه ساختن مبلمان با معماری ایجاد می­کند. در اینجا، میزی از چوب کاج و استیل با کفپوش از جنس چوب کاج همخوانی دارد.
Design: Fernau and Hartmann Architects
Photo: Tim Street-Porter

در کنار هم قرار دادن همه‌­ی آنها در این اتاق منتخب، آشکارا بسته به سلیقه­‌ی شخصی است. معماری سنتی و اثاثیه با میزی که بوسیله لوکوربوزیه و صندلی‌های تاشو سفری فرانسوی با شکلی غیر معمول ترکیب شده است.

قرار دادن میزی در ارتباطی نامتقارن از نظر هندسی با دیوارها، محیطی غیر رسمی را ایجاد می­کند، همانگونه که صندلیهای با طراحی متفاوت اینگونه عمل می­کنند. این ردیف از صندلی‌ها، تنوع عمدی را در هر دو موردِ طرح برش‌های پشتی و نوعِ پرداخت صندلی‌ها فراهم می­‌آورد.

در بیانی شگفت آور از همکناری‌های ماهرانه­‌ی طراحی مدرن، سه لوستر چند شاخه­‌ی کریستالی رسمی با یکدیگر در بالای کفپوشی روستایی از تخته­‌های با جلای براق آویخته شده است. رویه­‌ی میز شیشه‌­ای بلند با سطل نقره­­ی پر از گل به معنی فرهیختگی است، در حالیکه مدعوین روی ابتدایی­ترین صندلی‌های اداری استیل که با رنگ سفید لعابی رنگ شده‌­اند می­نشینند.
Design:Brian Murphy Architects
Photo: Tim Street-Porter

این مکان غذاخوری ارتباطی قوی را با آشپزخانه حفظ می­کند نه فقط بوسیله مجاورت با آن بلکه بوسیله استفاده از کفپوش گرانیتی یکسان و کروم جلا داده شده. صندلی‌های با رویه‌­ی چرمی گره ­زده شده که بوسیله “میس ون درو” طراحی شده کارآمدی طراحی منظم آشپزخانه را تکرار می­کند، همانطور که میزی طراحی شده بوسیله ناگاچی مجسمه ساز اینگونه عمل می­کند به نظر می­رسد روی شبکه‌­ای از طناب‌های استیل شناور است.
Design: Drake Design Associates
Photo: Peter Peirce

بوسیله انتخاب چند المان دلپذیر، یک صندلی زیبای غذاخوری می­تواند حتا وقتی ایجاد شود که طرح باز خانه به معنی غیر رسمی بودن باشد. در اینجا، میز شیشه­‌ای بیضی شکل طرح­دار آشکارا در میان صندلی‌های چرمی، شامل رویه­‌ی محکم چرمی که روی یک فریم فلزی کشیده شده است، معلق می­شود.

رنگ، مبلمان و معماری را در ترکیبی هنری از اشکال مستطیلی دوباره به هم پیوند می­دهد. توانایی قدرتمند رنگ برای ایجاد حسی قوی از مکان، حتا در یک مکان کوچک، در این اتاق غذاخوری غیر معمول نشان داده شده است.
Design: Stamberg Aferiat Architecture
for B&B Italia
Photo: Paul Warchol
courtesy of B&B Italia

حتا در یک منزل کوچک، جایی برای غذایی که از بیرون گرفته شده وجود دارد علاوه بر غذاخوردن با فراغت خاطر در یک میز مجاور. مجموعه‌­ای متنوع از مبلمان و ظروف شیشه­‌ای از دهه‌­های 1940 و 1950 صحنه­ای شاد و مسرت بخش را ایجاد می­کند. Photo: Eric Roth

در مکان‌های غذاخوری با معماری باز، صندلی‌ها با پشتی‌های یکپارچه و رویه‌­ی مخملی می­تواند حسی از احاطه شدن و گرما را در اطراف این میز ایجاد کند. جادار بودن این اتاق بوسیله یک دیوار آیینه­‌دار تشدید شده است.
Design: Interiors by M & S
Photo: Phillip Ennis

در اینجا، پشتی‌های صندلی‌ها باز هستند، اما وزن بصری که از رنگ تیره و شکل صاف آنها افزایش می­یابد ، مدعوین را در داخل برای غذاخوردنی صمیمی علیرغم فضای گردش اطراف، گردهم می‌­آورد.
Design: Stuart Narofsky
Photo: Phillip Ennis

این فضا پالت را به مشکی، سفید و طوسی محدود می­سازد به پاس احترام به مجموعه­‌ای مهم هنری و اشکال منحی شکل استثنایی از صندلی‌های غذاخوری آر نووو که بوسیله “جوزف هافمن” طراحی شده است. لوسترهای آویز با شکل گرد که از صندلی‌ها الهام گرفته شده، با یکدیگر در هم می‌­آمیزند.
Design: Stephen Ackerman,Environetics
Photo: Phillip Ennis

رنگ روشن عنصر برتر طراحی در این اتاق غذاخوری، در تأکیدهای مبلمان ، سفال‌های براق با طرح‌های چشمگیر، و جزئیات معماری دیده می­شوند. حالت سرزندگی به این معنی است که وقت غذا در این مکان، شاد و صمیمی است.
Design: Sharon Campbell Interior Design
Photo: David Duncan Livingston

در فضای بلند آلاچیق مانند، چند ویژگی با یکدیگر عمل می­کنند تا غذاخوردن را واقعه­‌ای در خور توجه کنند: فرشی از الیاف، محدوده­ای آشکار را تعریف می­کند؛ میز هیبتی متمایز و استوار دارد؛ و چراغهای صحنه شعاع‌های قدرتمندی را مستقیماً روی میز از بالای تیرهای سقف در معرض دید به اطراف می­پراکنند.