این پارک دوچرخه، اُبژهایست با چندین کارکرد که هر کدام از آنها در زندگی روزمرهی شهری بسیار مفید هستند. عابرین پیاده میتوانند از آن مثل یک میز کافه استفاده کنند و لحظاتی را در کنار آن استراحت کنند. البتّه هدف اصلی، دوچرخهسواران بودهاند. آنها میتوانند بهراحتی وارد شده، که بعد از قرار گرفتن در آن، زینِ دوچرخهی خودشان تبدیل به صندلی میشود. چندین مسأله که دوچرخهسواران عموماً با آن روبهرو هستند با یک حرکت حل شده است. برای مثال، دوچرخهسوار دیگر لازم نیست موقع صرف نهار قفل دوچرخهاش را با خود حمل کند، چون هنگام غذاخوردن اصلاً دوچرخهاش را ترک نمیکند. در محلهای پُرازدحام هم دیگر لازم نیست دنبال صندلی خالی بگردد، چون صندلی در واقع به دوچرخهاش متّصل است.