از طرح های شرکت کننده در مسابقه ی شار، یزدانی و همکاران (کد 5100)

ایدهی طراحی اولیه
آب قنات، درختان کهن، رقص سما، باد
باد که در ابر بارانزا، زندگی میآورد و در طوفان، مرگ، یکی از اسرارآمیزترین خدایان اساطیر ایرانی است که بر تختی زرین در زیر ستونهایی زرین که آنها را سایبانهایی سبزگون پوشانیده، نشسته و در میان روشنایی و تاریکی و از میان شاخ و برگ درختان آنچنان عبور میکند که برگها رهایی مییابند و خود را طوری به آن میسپارند که گویی دامن بلند و سفیدشان در چرخش بدن و خلسه، همچون رقص سما بر جریانی شفاف و پاک نشسته، در مسیری فرحبخش و سبزگونه طی طریق میکنند.
ارجاعات بهکار رفته در روند طراحی:
-باد: ایدهی اولیه
-ستونهای زرین، سایبانهای سبزگون: درختان کهنسال مجموعه
-روشنایی و تاریکی: متریال روشن وتیره در نما
– شاخ و برگ درختان: فضای باز وبستهی مجموعه
-دامن سفید در رقص سما: رنگ سفید غالب بر مجوعه
-خلسه: معلق بودن تراسها در نمای جنوبغربی
-جریان شفاف و پاک: آب قنات و برکهی موجود در طبقهی همکف
-مسیر فرحبخش وسبزگون: جادهی سلامتی در محوطه و تراس طبقهی آخر
نظرات هیئت داوران دربارهی طرح 5100:
هیئت داوران به اتفاق این طرح را مناسب راهیابی به مرحله دوم داوری ندانستند. اشکالاتی در فضابندیها، طراحی نادرست فضاهای خصوصی، محل نادرست ورودیها، حل نشدن پلههای فرار، بیارتباط بودن چرخش نما با سازه و نامشخص بودن وضعیت سازه از مسائلی بود که سبب حذف شدن این طرح در مرحلهی نخست داوری شد.