مجموعه مسکونی هم سایه، اثر نوید امامی

ساکنان شهرهای اطراف تهران را جمعیتی با فرهنگهای متفاوت و سطح درآمد متوسط به پایین تشکیل میدهند که به امید زندگی بهتر و یافتن موقعیتهای شغلی یا تحصیلی، به پایتخت مهاجرت کردهاند اما به دلیل هزینههای بالای زندگی در تهران، در شهرهای مجاور تهران سکنا میگزینند. آنها در محل زندگی قبلی خود، با شکل دادن به پیوندهای اجتماعی مستحکم، تجربه زندگی در کنار همسایگان و هممحلهایهایشان را داشتهاند که بعد از تحمیل سبک زندگی مدرن و آپارتمان نشینی و همچنین هزینههای بالای ساخت و زندگی در کلان شهرها، امکان شکلدهی به زندگی اجتماعی موثر از آنها دریغ شده است.
پروژه همسایه، بازآفرینی محلی ساختار یک مجتمع آپارتمانی است. در این بازآفرینی توجه به حفظ سرمایه اجتماعی و پایین آوردن هزینههای ساخت به عنوان هدف پروژه تعیین شدند. چالش چگونگی زندگی کردن شهروندانی با فرهنگهای مختلف و با سطح درآمد پایین در یک محیط باکیفیت، اهداف پروژه را شکل دادند.
به نظر ما حفظ و ارتقا تعاملات اجتماعی، تنها راه در کنار هم قرار دادن فرهنگهای متفاوت در یک مجتمع مسکونی است. برای این کار ما باید تقاضای ساکنین برای زندگی در محلی متفاوت از دیگران را به رسمیت میشناختیم و همزمان با شکل دادن به فضاهای اشتراکی و عمومی امکان تجربه زندگی اجتماعی در کنار هم و در کنار دیگر همسایههای محله را برآورده میکردیم.
برای تحقق این اهداف در گام اول با اقتصادی کردن پروژه از طراحی دیتیلهای ارزان گرفته تا استفاده از مصالح ارزان و بومی و بهرهگیری از نیروی کار محلی، قیمت نهایی ساخت جهت استفاده شهروندان منطقه از پروژه را به طرز چشمگیری کاهش دادیم.
شکل دادن به فضاهای عمومی مرحلهی بعد بود. این فضاها به صورت اشتراکی به استفادههایی همچون بازی کودکان، محلی برای معاشرت همسایهها و… اختصاص داده شد. فضاهای عمومی در تمام طبقات و حیاط به نحوی شکل گرفت که ارتباط موثری بین ساکنین با هم و همچنین با خارج از بنا ایجاد کند. حیاط نیز با از بردن محدودههای امنیتی مرسوم منطقه، حد فاصل میان پروژه و کوچه و خیابان را از میان برداشت و به تعامل بیشتری با محله اقدام کرد.
در مرحله بعد الگو مرسوم طراحی پلان تیپ در آپارتمان را تغییر دادیم تا این امکان فرآهم آید که همسایهها در واحدهای کاملا متفاوتی زندگی کنند. تغییرات داخلی این امکان را فراهم آورد که هر واحد ضمن تمایزهای داخلی در پلان از نما و نور دریافتی متفاوتی نسبت به واحدهای دیگر بهرهمند شود و پروژه ضمن تولید تفاوتها در نما و پلان و حجم، به صورتی کلی یکپارچه ظاهر شود.
پاسخ به تمایزها برای شخصیسازی واحدها و همچنین شکل دادن به فضاهای ارتباطی جمعی و معاشرت منجر به بازتولید مفهوم همسایگی در شکلی جدید برای ساکنین ساختمان همسایه شد که الگوی ارتباط اجتماعی آنها برپایه اعتماد عمومی شکل میگرفت.
معماری معاصر ایران: مسکونی، آپارتمانی
________________________________
نام پروژه: مجموعه مسکونی همسایه
عملکرد: مسکونی
معماران اصلی: نوید امامی
کارفرما: شرکت بنیس روستا(شوکامو)
همکاران طراحی: سعید سوری، نسیم نوری، حامد احمدی، بهروز صمدی، شیرین رستمی، میثم فلاحی، الناز فرزادفر، زهرا هاتفی نیا
آدرس پروژه: استان البرز، محمدشهر، جاده ی ماهدشت، بلوار آزادگان، کوچهی بنفشه
مساحت/زیربنا: 6500 مترمربع
اجرای پروژه: سید مرتضی حسینی منش، فرید اسلامی
طراحی سازه: شرکت مهندسین مشاور باستان پل (وحید قراخانی نیا، مسعود نیکبخت)
طراحی تأسیسات: هوفر اسماعیلی، نینا عموشاهی
نظارت پروژه: دفتر معماری رازان
تاریخ طراحی: خرداد 92
تاریخ شروع ساخت: تیر 92
تاریخ پایان ساخت: شهریور 94
عکاسی پروژه: حسین فراهانی
جوایز کسب شده توسط پروژه:
1) رتبه سوم جایزه معمار سال 94
2) رتبه اول جایزه معماری ایران در سال 94
3) رتبه اول جایزه ساختمان برگزیده استان البرز در سال 94
4) فینالیست فستیوال جهانی معماری در سال 2017
5) فینالیست جایزه معمار خاورمیانه در سال 2018
6) رتبه اول جایزه شایستگی معمار ایرانی در سال 97
7) برنده جایزه طراحی آسیا در سال 2018
8) برنده جایزه A’Design در سال 2018