خالیِ بین طاق‌­ها و ستون‌های حمّالِ میان آنها کانال‌­های تأسیساتی مجموعه را به بهترین نحو ممکن در فضا گنجاند. در دو طرف طاق­‌هایی که گالری­‌های مجموعه را تشکیل داده­‌اند نوارهای باریک نورگیر تعبیه شده و نور طبیعی بدون این­که مستقیماً بر اشیا اثر کند در فضا منتشر می‌­شود و فرد با دانستن این­که چه موقع از روز است در داخل فضا احساس آرامش می­‌کند. پلان طبقه‌­ی بالایی و طبقه‌­ی گالری بیش از هر قسمت دیگری مورد توجه کان بوده و از دو سطح مربع که از مرکزشان با هم مماس­اند، تشکیل شده و بدین ترتیب سه حجم طلایی بوجود آورده‌­اند. این احجام با فضاهایی به عرض یک متر از هم جدا می‌­شوند. بازوهای شمالی و جنوبی 6 دهانه‌­ی طاقی دارند. ضلع غربی به پیشخوان ورودی منتهی می‌­شود و حجم مرکزی چهار دهانه‌­ی طاقی دارد. دیوارهای بیرونی شمالی و جنوبی (در انتهای طاق‌­ها) از بلوک‌­های بتونی و تراورتن تشکیل شده­‌اند و دیوارهای شرقی و غربی نمایی از بتون نمایان دارند. کف گالری‌­ها در زیر طاق­‌ها به ابعاد 6×30 متر از چوب بلوط پوشیده شده درحالی‌که فضای زیر کانال‌­های تأسیساتی و بین ستون­‌ها به ابعاد 3×30متر از تراورتن پوشیده شده است. سیستم اجرایی در کف گالری‌­ها پوشش دوپوسته­‌ی سبکی از بتونِ پیش­تنیده با فوم‌­های صداگیر است.
لویی کان ورودی مجموعه را از ضلع غربی و در تراز گالری اصلی درنظر گرفت. 4 حیاط داخلی برای مجموعه طرّاحی شده است. اولین حیاط که با مساحت 11 مترمربع به گالری شمالی منتهی می­‌شود، از چهار طرف باز است و با شیشه پوشیده شده، دومین حیاط که کوچکتر است 7 مترمربع مساحت داشته و به گالری جنوبی می‌­رسد و تنها از سمت شرق و غرب شفاف و شیشه‌­ای است و حیاط سوم با ابعاد 14× 7 متر در ضلع جنوبی قرار دارد و در تراز گالری‌­ها، دیوارهای صلب دارد.و نور حیاط بخش‌های نگهبانی و سرایداری را روشن می‌کند. دو نورگیر به طول 30 متر و عرض 10/2 میان فضای ورودی و بخش­‌های کارگاهی در طبقه‌­ی پایینی تعبیه شده­‌اند. کلّیه­‌ی طاق‌­های پیش ­تنیده­‌ی بتونیِ مجموعه که بصورت درجا اجرا شده­‌اند، 30 متر طول، 7 متر دهانه‌­ی عرضی و 6 متر ارتفاع دارند که البته ارتفاع داخلی کف تا سقف گالری 80/3 متر است. هریک از طاق‌­ها با چهار ستون با سطح مقطع 60 سانتی مترمربع در گوشه‌­ها نگه داشته می‌­شوند و البته در اضلاع جانبیِ بین ستون­‌ها، تیرها و دیافراگم‌­های بتونی تعبیه شده است. ساخت و ساز این موزه از تابستان 1969 آغاز شد و کان با تأکید فراوان به دسترسی­‌های پیاده و تعریف حسّ و حال فرهنگی برای محوطه­‌ی موزه و الِمان­‌های ساختاری مناسب و بهره‌­گیری از نورطبیعی، اثری شاخص در میان موزه‌­های دوران معاصر خلق کرده است.

مدارک فنی