واقع در نزدیکی ساحل سنگی دریاچه سوپریور و مرکز شهری دلوث، دانشگاه مینه‌سوتا یک نقطه شنیداری منحصر به فرد در دل طبیعت چشم‌نوازی می‌کند. با عبور از آستانه، فرد از میان خوشه‌ای از درختان کاج باستانی عبور می‌کند و از روی آسفالت دانشگاه گذر کرده و وارد باگلی می‌شود؛ یک ذخیره‌گاه طبیعی ۵۰ هکتاری از جنگل‌های بوریال زیبا، مناظر چشمگیر، جویبارهای پر از ماهی قزل‌آلا و حیات وحش فراوان. می‌توان حرکت زمین‌شناسی را در مناظر، آب و سنگ‌های یخ‌زده به سمت بزرگ‌ترین دریاچه‌ی آب شیرین در جهان احساس کرد.
به عنوان یک ظرف برای مشاهده گذر زمان، فصل‌ها، آب و هوا و حیات وحش، کلاس درس باگلی به طرز معجزه‌آسا در جنگل ظاهر می‌شود مانند یک کلیسای گمشده، که به گوش‌سپردن اختصاص دارد.
ساختمان هم باستانی و هم هوشمند به نظر می‌رسد، با دقت و شعر ساده یک پاویون کلاسیک که در منظر جا گرفته است.
مواد با احساس و هدف‌های اساسی هماهنگ شده‌اند، جایی که هر جزئیات به یک مفهوم tightly woven کمک می‌کند. با تلاش برای شدت آرام، مانند آثار سیبلیوس، اقتصاد طراحی و حرکت توجه شما را جلب کرده و شما را به گوش‌سپردن دعوت می‌کند.
با گوش‌سپردن به خورشید، باد، هوا، آب، خاک و جنگل، باگلی در تعادل کامل کار می‌کند – به زمین و منابع آن احترام می‌گذارد. با انرژی مثبت در خوش‌بینی و عملکرد، ارتباط جادویی با دنیای طبیعی دارد.
پایداری نامرئی، یکپارچه و بنیادی است.
تصور کنید در یک شب سرد ژانویه با دمای -۴۰ درجه فارنهایت هستید، اما هیچ سیستم گرمایش مکانیکی لازم نیست. خورشید گرمای غیرفعال را تأمین می‌کند. عایق‌بندی و هوابندی از اتلاف حرارت جلوگیری می‌کند. با عدم نیاز به گرمایش یا سرمایش، یک عنصر فتوولتائیک کوچک که در معماری گنجانده شده، می‌تواند تمام نیازهای کلاس درس را تأمین کند.
یک نوع جدید از ساختمان: کلاس درس، پناهگاه، آزمایشگاه، کلیسا، سالن گردهمایی، و آشیانه‌ی مشاهده. این فضا به طور ساعتی برای کارکردهای مختلف تغییر می‌کند اما حتی در زمانی که پر از فعالیت است، نظم و آرامش را حفظ می‌کند. نقشه‌ی ساده‌ی طبقه‌ی اول، یک اتاق جمع‌آوری انعطاف‌پذیر رو به جنوب دارد. توالت‌ها، انبار، تجهیزات و آزمایشگاه مرطوب به سمت شمال قرار دارند. تقارن زیبا و ارتباط سیال با فضای باز، فضایی آرام و دلنشین ایجاد می‌کند.
کوئلسون معمار این پروژه، این تلاش نوآورانه را در طراحی شاعرانه و عملکرد هوشمند رهبری کرد.
این پروژه به عنوان اولین ساختمان با گواهی LEED® Platinum و Passive House دانشگاه مینه‌سوتا شناخته شد و در طراحی برتر با دریافت جایزه‌ی AIA COTE Top Ten Green Building و جایزه افتخار AIA Minnesota مورد توجه ملی قرار گرفت.
با روحیه‌ای علمی در کشف و به اشتراک‌گذاری دانش، کلاس درس باگلی تأثیرگذار و الهام‌بخش بسیاری بوده است. این ساختمان تخیل کشور را در برنامه PBS NewsHour به خود جلب کرد و مفهوم Passive House را به forefront معماری با عملکرد بالا در ایالات متحده رساند. همچنین به دانش‌آموزان با این آزمایشگاه زند‌ه‌ی ساختمانی آموزش می‌دهد و آن‌ها را با رهبری پایدار تحریک می‌کند.
دانش‌آموزان باگلی تاریخ یک برگ گیاه تا طبیعت را مطالعه می‌کنند، احساس می‌کنند که پاروی آن‌ها در آب استخر راک فرو می‌رود، به صدای جادویی باران بر روی چادرهایشان گوش می‌دهند، از کنار درختان پوشیده از برف در مسیرهای نازک نوردیک عبور می‌کنند، زیستگاه بیور و مهاجرت جغدها را دنبال می‌کنند، طعم خلوص شیرینی شربت افرا که جمع‌آوری کرده‌اند را می‌چشند، یک اکوسیستم آبی پر از زندگی‌های ناپیدا را مطالعه می‌کنند، شعر می‌نویسند و آثار هنری الهام‌گرفته از طبیعت خلق می‌کنند.
جان پاستور، کن گیلبرتسون و تیم بیتس به مدت دهه‌ها کلاس‌های روزانه‌ای در باگلی برگزار کرده‌اند، دور از هرگونه امکاناتی برای پشتیبانی از آن. آن‌ها این پروژه را آغاز کردند و بی‌وقفه برای ایجاد پناهگاه، انبار، سرویس‌های بهداشتی و تأثیر حداقلی بر نقطه‌ی شنیداری محبوبشان تلاش کردند.

در سال ۲۰۰۸، کاترین مارتین، مدیریت دانشگاه UMD، چالشی را مطرح کرد:
سبزترین ساختمان در مینه‌سوتا. توالت‌های کمپوستی. گواهی LEED®.
او می‌دانست که تیم معماری کوئلسون و سالملای معمار، این چالش را در آغوش می‌گیرد و فراتر از آن می‌رود.
با توسعه‌ی طراحی و تعیین استاندارد برای بالاترین سطح LEED® و انرژی-آب-پسماند نزدیک به صفر، معمار کارلی کوئلسون به این نکته توجه داشت که تلاش برای عملکرد نباید مانع از خلق یک شعر مکان و سادگی زیبا در عملکرد شود.
بالاخره و درنهایت با تمام تلاش‌ها ‌کلاس درس باگلی در سال ۲۰۱۰ به اتمام رسید.
طراحی این ساختمان با استفاده از استراتژی‌های ‌فناوری گرمایش خورشیدی غیرفعال، عایق‌بندی فوق‌العاده، ساخت و ساز هوابند، عدم وجود پل‌های حرارتی، تهویه‌ی بازیابی حرارت و سایه‌زنی تابستانی، استاندارد مؤسسه‌ی Passive House را برآورده می‌کند تا بارهای گرمایشی و سرمایشی را حذف کند. این رویکرد ساده و با اولویت حفاظت، تقاضای کل انرژی را به میزان ۸۱٪ کاهش می‌دهد. ۱۹٪ بار انرژی باقی‌مانده با یک سیستم فتوولتائیک کوچک تأمین می‌شود. نتیجه این است که این ساختمان دارای تاب‌آوری فوق‌العاده و صرفه‌جویی عمیق انرژی است که تا پایان عمر ساختمان و تقریباً بدون نیاز به نگهداری باقی می‌ماند.
کوئلسون از تفکر یکپارچه‌سازی شده، رهبری جسورانه و همکاری تیمی، و مدل‌سازی انرژی پیشرفته و تحلیل ساختمان استفاده کرد تا به این اهداف بلندپروازانه دست یابد و پایداری و طراحی را به طور هماهنگ در هم بپیچد.
نوآوری در مهندسی نامرئی است.
با رویکرد «کمتر یعنی بیشتر»، عناصر طراحی و مواد به حداقل الزامات ویرایش شده‌اند. هر عنصر چندین مسئله را حل می‌کند تا استانداردهای Passive House، LEED®، عملکرد و زیبایی‌شناسی را برآورده سازد.
سقف و دیوارها از سیستم پنل‌های عایق‌بندی ساختاری (SIP) به ضخامت ۱۶ اینچ استفاده می‌کنند که عایق‌بندی فوق‌العاده‌ای را فراهم می‌کند، هیچ پل حرارتی وجود ندارد، اکثر مصالح در محل تولید شده‌اند، هوابندها ۱۰۰٪ فوم EPS بازیافتی، چوب دارای گواهی FSC، OSB بدون فرمالدئید (NAUF) و پنل‌های پیش‌ساخته با ابعاد بزرگ است که تنها ۲ روز برای مونتاژ و محصور کردن آن در محل نیاز بود.
عایق EPS به ضخامت ۱۲ اینچ که در اطراف تیرک‌های بتنی و زیر دال بتنی قرار دارد، عایق‌بندی فوق‌العاده‌ای را فراهم کرده و ۱۰۰٪ از مواد محلی بازیافتی است. تمام زباله‌های EPS به تولیدکننده بازگردانده شد تا دوباره بازیافت شود. زباله‌های ساختمانی پروژه با استفاده از استراتژی‌های خلاقانه ۸۹٪ کاهش یافت.
یک پوشش رویه زینک بدون نیاز به نگهداری از پروژه‌ای در مینه‌پولیس نجات یافته و در مدرسه‌ی باگلی دوباره استفاده شده است.
تیرک‌های چوبی بازیافتی و محلی دارای تاریخ غنی هستند که در نشانه‌ها و الگوی چوب‌های قدیمی قابل مشاهده است و به جنگل‌های باستانی که زمانی این منطقه را پوشانده بود، ارتباط دارد.
ساختارهای سایه‌بان چوبی، بافت طراحی را به آن اضافه می‌کنند و از افزایش حرارت ناخواسته جلوگیری می‌کنند، مانع از برخورد پرندگان می‌شوند و محلی برای مشاهده دنیای بیرون ایجاد می‌کنند. این ساختارها دارای گواهی FSC هستند.
پنجره‌های سه‌جداره عایق‌بندی فوق‌العاده، هوابندی، گرمایش خورشیدی غیرفعال، دید به بیرون، تهویه طبیعی و نور طبیعی را فراهم می‌کنند. استفاده از نور مصنوعی تا ۷۰٪ کاهش یافته است.
تنفس هوای سالم برای رفاه و یادگیری مؤثر ضروری است برای همین منظور در این بنا بسیار به آن فکر و پرداخته شده است.
این ساختمان هوابند دارای یک تهویه‌کننده بازیابی حرارت ساده (HRV) است که هوای تازه و خروجی متوازن و مداوم را با استفاده از یک فیلتر بیمارستانی تأمین می‌کند. جریان هوا به‌طور خودکار با تعداد ساکنان با حسگرهای CO2 تنظیم می‌شود. این سیستم در تابستان اگر هوای بیرون خنک‌تر از داخل باشد، عملکرد بازیابی حرارت را برای خنک‌سازی رایگان کنار می‌گذارد، که معمولاً در شب اتفاق می‌افتد.
باگلی همچنین برای تهویه‌ی طبیعی اختیاری طراحی شده است. زمانی که پنجره‌ها باز هستند، HRV خاموش می‌شود و دمپرهای عایق‌دار به‌طور خودکار در ارتفاع بالای برج تجهیزات باز می‌شوند تا هوای بیرون را با اثر دودکش جذب کنند.
تمام مواد نهایی و ساختمانی دارای حداقل VOC و بدون فرمالدئید اضافه هستند. پس از یک تمیزکاری کامل، یک شستشوی ۳۰ روزه انجام شد تا ذرات ناشی از فعالیت‌های ساختمانی قبل از اشغال و شروع فعالیت حذف شوند.
خورشید همه آنچه که نیاز داریم را تأمین می‌کند. راحتی حرارتی بهینه بدون نیاز به گرمایش یا سرمایش مکانیکی فعال حفظ می‌شود. خورشید و افزایش حرارت داخلی، مانند ساکنان و تجهیزات، همه گرمایش فضایی مورد نیاز را به‌طور غیرفعال تأمین می‌کنند. همانطور که قبلا توضیح داده شد یک کویل داکت الکتریکی ۲۵۰۰ وات در این پروژه که به اندازه یک سشوار است و به‌عنوان پشتیبان عمل می‌کند. با این حال، دما در داخل ساختمان هرگز به زیر ۶۰ درجه فارنهایت نمی‌رسد، بنابراین نگرانی از آسیب به لوله‌کشی یا تجهیزات در صورت قطع نور خورشید و برق به مدت یک هفته یا بیشتر وجود ندارد. یک سیستم فتوولتائیک ۵.۵ کیلوواتی به شبکه متصل است و حدود ۹۰۰۰ کیلو وات ساعت در سال انرژی خالص تولید می‌کند. این اثر با این راه‌حل‌های ساده و فناوری برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی، عملکرد انرژی و هزینه‌ها‌ی آن پایدار بوده و نیاز به نظارت یا خدمات بسیار کمی دارد همچنین لازم به یادآوری است با توجه به تکنیک‌­های بکار برده شده جهت معماری سبز در این پروژه، کلاس درس باگلی نزدیک به صفر زباله و آب مصرف می‌کند.
به عنوان حامیان پرشور محیط زیست، اعضای هیئت علمی باگلی خواهان حفظ زباله و آب و فرصت‌های یادگیری برای دانشجویان بودند که سیستم توالت کمپوست فراهم می‌کند. این برای چنین ساختمانی عمومی در مینه‌سوتا یک پیشگام بود، باید اعلام نمود، ریاست دانشگاه مارتین این روایت قوی و نمونه‌ی پایدار را به خوبی حمایت کرد. یک سیستم تخلیه وکیومی نصب شد که از ۰.۰۴ گالن آب برای هر بار تخلیه استفاده می‌کند. توالت‌های بدون مخزن به تانک‌های تصفیه در اتاق ذخیره‌سازی متصل هستند که اعضای هیئت علمی و دانشجویان به نگهداری آن‌ها می‌پردازند. کمپوست نهایی به زمین در فضای سبز دانشگاه بازگردانده می‌شود.
نیروی زندگی باستانی آب در همه جا مشهود است و به شکل‌گیری فرم، فرهنگ، اکوسیستم‌ها، اقلیم و آرامش فضا و محیط کمک می‌کند. کلاس درس باگلی به درس‌ها و ارزش‌های آب احترام می‌گذارد و مصرف آن را به میزان ۸۷ درصد کاهش می‌دهد. از آب شرب برای آبیاری استفاده نمی‌شود و مصرف آب در توالت‌ها و سینک‌ها نیز به حداقل رسیده است. آب‌های منطقه‌ی طبیعی و محوطه‌ی دانشگاه به جوی‌هایی می‌ریزند که به دریاچه سوپریور می‌پیوندند. این حوضه‌ی آبریز سرشار از حیات است، از جمله ماهی قزل‌آلا، اما در معرض خطر جدی ناشی از نشت آب‌های شهری و تغییرات آب و هوایی قرار دارد. اینبنا و اثر شاخص، درسال‌‌‌های گذشته همچنان رو به توسعه است ولی به هیچ عنوان موجب افزایش روان‌آب‌های طوفانی یا آلودگی‌ها به حوضه آبریز نمی‌شود.
سقف سبز مقاوم به خشکسالی، نواحی جدید گیاهی در کنار پیاده‌رو و خندق‌های نفوذ سنگی در اطراف ساختمان و حیاط، آب‌های سطحی را جمع‌آوری و تصفیه می‌کنند. گیاهان سِدوم‌ها و بوته‌های چای‌ وحشی کاشته شده بر روی سقف به طراحی لطافت و تغییر رنگ فصلی اضافه می‌کنند، زیستگاه حیات‌وحش را افزایش می‌دهند، اثر جزیره گرمایی را کاهش می‌دهند و به عایق‌سازی فوق‌العاده کمک می‌کنند.
“از این مکان، من کل شمال و تمام زندگی، از جمله زندگی خودم را کاوش خواهم کرد.” – سیگورد اولسون،
کلاس درس باگلی، دانشگاه مینه‌سوتا دلوث مکان عمیقی برای کاوش، کشف و گوش دادن به وجود آورده است؛ به طبیعت، به یکدیگر و به خود.
معمار این پروژه در رابطه با طراحی این اثر شاخص و حافظ محیط زیست بیان می‌دارد: برای ما در دفتر معماری (COULSON )افتخار بزرگی بود که با این مؤسسه بزرگ بر روی پروژه‌ای با چنین عمق و تمایز همکاری کنیم؛ ما با بیشترین اشتیاق و اراده به عنوان معمار طراحی و پروژه، مدیر پروژه، هماهنگ‌کننده LEED®، طراح داخلی، طراح منظر و طراح خانه‌های پاسیو فعالیت کردیم. همکاری با کوین کلاوس و تیم مدیریت تأسیسات که با مهارت و craftsmanship فوق‌العاده خود این ساختمان پیشگام را با دستان خود ساختند، افتخار بزرگی بود.