پیکرهی چرخان
مالمو، سوئد، 1999-2004

در شرایطی که اغلب مهندسان سازندهی ساختمانهای بلند، تمایل دارند از واضحترین راه حل استفاده کنند و هماهنگ با بالا رفتن طبقات، مساحت آنها را کاهش دهند، کالاتراوا در این پروژه از دانش خود در زمینهی تجزیه و تحلیل نیروها، بارها، حرکت و گشتاور سود میجوید و راه حلی شگفتانگیز ارائه میدهد. ساختمان «پیکرهی چرخان» کالاتراوا، حاصل علاقهی شدید او به مجسمهسازی است، هنری که کالاتراوا به آن به چشم مطالعهی نیروهای ایستا مینگرد. کالاتراوا پیش از آن مجسمهای ساخته بود که در آن، «هفت مکعب با قرار گرفتن حول یک پایهی فولادی، سازهای مارپیچ را شکل میدهند که یادآور چرخش ستون مهرههای انسان است». برج او در مالمو در مکانی چشمگیر و به مناسبت برگزاری نمایشگاه خانهسازی اروپا (2001) در این شهر طراحی شد. مالمو پس از رقابت سختی با دیگر شهرهای سوئد برای میزبانی این نمایشگاه برگزیده شد، نمایشگاهی که قصد داشت آغازگر بحث دربارهی «زندگی در شهر فردا» باشد. موضوع نمایشگاه «شهر فردا» از جنبههای گوناگون بررسی میشد: ثبات انسانی، اجتماعی، فنی و زیستمحیطی. پروژهی کالاتراوا یکی از 44 پروژهی ساختمانی و هنری بود که به اجرا درآمدند. این برج 190 متر ارتفاع دارد و از پایین تا بالا چرخشی معادل 90 درجهی کامل انجام میدهد. کالاتراوا بابت جلوهی پررنگ مجسمهسازی در اثر خود، نگرانی به خود راه نداد. در ساختمان «پیکرهی چرخان»، برج مارپیچ از نُه مکعب جعبهمانند تشکیل میشود که هرکدام پنج طبقه را در برمیگیرد. همتای پایهی فولادی مجسمهی یادشده در برج، هستهی شامل پلکانها و آسانسورهای داخلی است که واحدهای جعبهمانند از طریق آنها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. هر طبقهی درون این جعبهها از یک تا پنج واحد مسکونی را حول این هستهی قائم در خود جای میدهد. فضاهای واقع در «ستون فقرات» برای تسهیلات عمومی از قبیل اتاقهای گردهمایی یا سالن ورزش در نظر گرفته شدهاند. احاطهی کالاتراوا بر دانش مهندسی در اینجا نیز، همانند اکثر پروژههای دیگر او، تا اندازهی قابل توجهی موجب ساده شدن و تسریع ساخت بنا شد. به عنوان مثـال، میتوان از تکیه بر عناصر پیشساخته برای سازهی فولادی بیرونی و نمای برج اشاره کرد.