چیدمان مبلمان و تبدیل فضای پنت‌هاؤسی که در خیابان سنگفرش شده‌ی ترای­بِکا قرار داشت به محیطی دلپذیر و هنرمندانه، پروژه‌ی موفق دیگری بود که در کارنامه‌ی سوابق خواهران حریری ثبت شد. این خانه‌ی دوطبقه، با مساحت 280 مترمربع، در سال 1930 در طبقه‌ی دوازدهم یک ساختمان مسکونی ساخته شده بود. این پنت‌هاؤس یک سکوی 50 مترمربعی در بام و یک پنجره‌ی نورگیر در فضای ورودی دارد و علاوه بر آن، نور زیادی هم از سایر پنجره‌های بزرگ آن به داخل اتاقها تابیده می‌شود.
هدف طراح در این پروژه تنها مبله کردن ساختمان با اصول صحیح و زیبایی‌شناسی مورد پسند کارفرمای هنردوست بود که مایل بود در محلی با پلان باز زندگی کند و ورودی رسمی آن، گویای فضای گالری‌مانند خانه باشد.
ورودی وسیع خانه، با سه دیوار مجزا، پذیرای مدعوین و واردشوندگان به خانه است. یک دیوار خاکستری تیره در مقابل آن قرار دارد که در پشت این دیوار، فضای آشپزخانه تعبیه شده است. تصویر بزرگی از عکاسیِ پیتر لِک، تحت عنوان “جریان بی‌پایان” و نیمکتی تندیس‌وار از چوبِ قهوه‌ایِ سوخته با روکش چرمی اولین المان‌های هنرمندان‌های است که در بدو ورود به خانه دیده میشوند. یک کمد شرقی، که متعلق به مجموعه‌ی صاحبِ خانه است، در مقابل دیوار کِرم و دو مجسمه‌ی دومتری از مجموعه‌ی فیلیپس، به سبک کارهای جاکومتی، در مقابل دیوار سبزرنگ گذاشته شده است.
در بالای فضای ورودی، یک پنجره‌ی نورگیر، نور و گرمای لطیفی را به داخل هدایت می‌کند. پس ازخوش‌آمد گوییِ این آثار هنری زیبا، وارد فضای نشیمن و غذاخوری می‌شویم. تفکیک این دو فضا به صورت بصری و حسی، با الیاف، رنگ‌ها و متريال‌هایی است که در هرکدام از آنها استفاده شده و فضای باشکوه و صمیمانه‌ای ایجاد کرده است. مبل Lشکلِ بزرگ در نشیمن روکشی پارچه‌ای دارد که به رنگ بنفش بادمجانی است و با چندین کوسن ابریشمی و رنگین تزئین شده است. یک مجسمه­‌ی شیشه‌ای اثر جِیمی هَریس روی یک میز قهوه‌خوری فندقی‌رنگ، که پولیش کروم خورده، گذاشته شده است. شومینه‌ای از سنگ مرمر در دیوار اصلی نشیمن و دو گلدان شیشه‌ای، که این‌ها نیز کار هریس هستند، روی طاقچه‌ی بزرگ و سنگینی از چوب گردو، در بالای آن قرار گرفته است. در ورای دو پنجره‌ی بزرگ فرانسوی در طرفین شومینه، تراس را می‌توان دید.
وجود تراس به وسعت اتاق نشیمن افزوده و آن را به فضای بیرون از محیط بسته‌ی خانه با پوششی از تخته‌های چوبی در دیوارها و سکو کشیده است. باغچه‌ی چمن‌کاری­شده‌ی تراس که به گیاهان بامبو، درخت تاک و گل‌های سرخ آراسته شده، کنج آرامش‌بخش و مقدسی را در میان برج‌های بلند و هیاهوی شهری نیویورک ایجاد کرده است. پلکانی که در گالری ورودی پنت‌هاؤس قرار دارد، مسیر دسترسی به طبقه‌ی پایین و فضاهای خصوصی خانواده است که شامل اتاق بزرگ صاحبخانه و متعلقات آن با مبلمان و کمدهای سفیدِ لاکی، اتاق کودک و اتاق پیانو/نشیمن میشود. یک کتابخانه نیز در زیر پلکان طراحی شده است. اتاق تلویزیون/خانواده، در طبقه‌ی بالاست و دو کاربری دارد: والدین، اوقات فراغت، و مهمانان، شب را در آنجا سپری می‌کنند.

معماری معاصر ایران: مسکونی

_________________________________           

نام پروژه: پنت‌هاؤس ترای­بِکا
تیم طراحی: حریری و حریری
عکاسی از: کارین کوهْلبرگ
موقعیت پروژه: نیویورک، آمریکا، 2011-2010