پروژه‌ی فونیکس، اثر محسن تاج‌الدین و احسان کرمی
پروژه‌ی خانه‌های کوچه زندگی، اثر احسان حسینی، الهام گرامیزادهنائینیپروژهی کوی‌سان، اثر محمد عرب و مینا معین‌الدینی
پروژه‌ی کوی‌سان، رتبه‌ی دوم سومین رقابت معماری نکسا
امروز در بسیاری از کلان‌شهر ها به ویژه در تهران از محلات جز نامی بر تابلوها چیزی باقی نمانده است، شهر تا دم در خـانه‌ها گسترش یافته است، پا از خانه که بیرون می‌گذاری، پارک ماشیــن‌ها به زور مسیر اندکی جهت عبور و مرور به جا گذاشـته چه رسد به مکـانی برای بازی کودکــان، گپ و گفت همسایگان و …. در تهرانِ بدون محله‌ی امروز، شاید راز ماندگاری مجموعه‌هایی چون آتی ساز، شهرک اکبــــاتان و غیره، نه به جزییات معمارانه‌ی آن، که در خلق فضاهایی است که فارغ از آشفتگیِ شهری، عرصه‌ای سبـــز و باز جهت تعامل و ارتباطات همسایگی در اختیار ساکنانش می‌گذارد.
تصاویر انتشار یافته در شبکه‌های مجازی در دوران کرونا به خوبی نشان می‌دهد، انسان همچنان که نیازمند خلوت و آرامش جهت یافتن خویش است، محتاج زندگی جمعی و همیــاری و مشارکت برای رسیدن به بلوغ اجتماعی است و معماری در این میان عهده‌دار بارور کردن همه‌ی این مراتب است. هر اجتماعی برای حیات خود نیازمند تولید فضا اسـت و اگر نتواند قابلیت تولید فضای متناسب با تغییرات را داشته باشد قطعا دچار بحران می‌گردد. امروز در تهران چند فرهنگی، که خطر دوقطـــبی شدن زندگی جمعــی ما را تهدید می‌کند، تولید فضاهای مشــــارکتی و اجتماعی راهکاری است کارآمد جهت برون رفت از این بحران اجتماعی.
معماری معاصر جهان: مسکونی
_______________________________________
طراحان: محمد عرب ، مینا معین الدینی
دفتر-شرکت: گروه طراحی فضا رویداد شهر
همکاران طراحی: الهه حاج دایی، احسان حاجی رسولیها
گرافیک: نازیلا ربیعی ، پریسا گلی
انیمیشن: عماد طاهری
مطالب مرتبط
