پروژه‌ی کارا اثر علی سوداگران، نازنین کازرونیان
پروژه‌ی کارا، جزو 10 طرح برتر سومین رقابت معماری نکسا
امروزه طراحی آپارتمان پاسخ به نحوه‌ی چیدمان جعبه‌هاست. جعبه به مثابه «لفاف و پیله»، پیله‌ای که در نگاه اول می‌خواهد از فشارهای دنیای خارج خود را جدا کند اما متاثر از روابط اقتصادی به جعبه‌ای اختصاصی با امکانات انحصاری تبدیل می شود. اما آفت این انحصار افراطی چیست؟ «خود بزرگ بینی و تمرکز افراطی، شهری تصنعی می‌آفریند که شهروندش دیگر خویشتن را در زادبوم خود احساس نمی‌کند». ساکن جعبه راه‌حل را در شهر‌گریزی و پناه بردن به طبیعت می‌یابد. پس وضعیت اولیه شامل تمایل به طراحی جعبه‌ای پر امکانات و مجموعه جعبه‌هایی با ویژگی‌هایی منحصر به فرد است. معمار می‌خواهد پاسخ را با تمرکز بر اهمیت رابطه بنا با همسایه، محله، شهر و رابطه انسانی فارغ از انحصارطلبی فخرفروشانه شکل دهد. او پروژه را برای همه می‌خواهد و تغییر سبک زندگی (که خواسته سرمایه‌گذار نیز هست) را با تغییر رفتار انحصارطلبانه و گشودن حصار زمین، شروع می‌کند. حدود قلمرو و مرز پروژه به نفع خیر عمومی کمرنگ و حتی حذف شده است. طرح تلاش دارد چارچوبی سخاوتمندانه برای زندگی ارائه دهد که در فرم با فاصله گرفتن ساختمان از سطح زمین و احیای آن به صورت تکه‌ای از گذشته طبیعت دامنه‌های شاهان‌کوه، نمایان شده. سپس توجه به دید همسایه‌ها و حریم پلاک‌های شرقی و غربی مبنای جانمایی توده قرار گرفته که نتیجه آن جمع شدن هسته از شرق به غرب است. این امر voidهای افقی را که زمینه‌ساز ویژگی‌های اصلی این پرو
مطالب مرتبط
