
واحدهاي مسكوني شماره 292 واقع در خيابان نصرت شرقي براي 7 خانوار به شكل آپارتماني طراحي شد. زمين يا عرض 9 متر و طول 35 متر محدوديتهايي را براي واحدهاي آپارتماني ايجاد مينمود الگوي آپارتماني باريك و بلند با نورگيري از شمال و جنوب براي كليه واحدها مناسبترين الگو تشخيص داده شد. با توجه به عبور خيابان پر رفت و آمد نصرت از جبهه شمالي بنا اتاقهاي خواب در قسمت جنوبي براي واحدهاي 68 و 94 متري در هر طبقه پيشبيني شد. فضاي عمومي و خصوصي بدون اينكه با در از يكديگر جدا شود به وسيله فضاهاي رابط تفكيك گرديده است. راه پله دسترسي در وسط بنا قرار دارد. از اين راه ابتدا وارد يك فضاي تقسيم همراه با استقرار سرويس بهداشتي ميشويم و پس از آن در سمت راست، پذيرايي و در سمت چپ آشپزخانه و نشيمن قرار دارند. آشپزخانه به سمت نشيمن خصوصي باز ميباشد و واحدهاي خواب يا واحد خواب در منتهي اليه نشيمن همراه با حمام استقرار يافتهاند.
در فضاي خارجي، بنا از گذشته بافت و بيمارستان روبرو تاثير گرفته است. تاثير معماري بيمارستان (ساخت 1318) و ساختمانهاي همجوار و ويلايي كه بين دهه 25 تا 35 ساخته شدهاند با قرنيزهاي كشيده و ايوانهاي معماري مدرن، چه در انتخاب مصالح (آجر كله، راسته) و چه در حجمها و فضاي بنا مشخص ميباشد. با توجه به تخريب تدريجي معماري با ارزش اين دهه كه به دليل تغيير نيازها و فرهنگ استفادهكنندگان، ويلاهاي بزرگ 450 تا 500 متري گذشته را به واحدهاي آپارتماني مبدل ميسازد، در اين بنا سعي شده ارزشهاي معماري اين دهه حفظ و با نيازهاي امروز منطبق گردد. تراس طبقه آخر كه در حقيقت بخشي از فضاي پذيرايي اين طبقه است، با همين ديدگاه طراحي شده است. عناصر حياط قديمي شامل دو حوض كوچك و بزرگ كه يكي به ديگري راه داشت با آلاچيقي از برگ مو در طرح جديد با شكل امروزي در نظر گرفته شد. آلاچيق و مو حفظ شده، حوض ديگري همراه با سكوهاي نشيمن به دور آن تعبيه گرديد كه به حوض كوچكتر وصل ميشود. سكوهاي نشيمن با توجه به خصوصيت زندگي آپارتماني و مشاركت و همسايگي و در جهت ايجاد فضايي مناسب براي نمود آن، به دور حوض گرد شكل گرفت.
معماری معاصر ایران: مسکونی
_________________________________
نام پروژه: ساختمان خیابان نصرت
کارفرما: مدیریت پروژه
طرح: بیژن شافعی
سازه: علیرضا لبیبی
تاسیسات: مدیریت پروژه
پیمانکار: مدیریت پروژه
تاریخ پروژه: 1992-1993
موقعیت: تهران