هنر در شیراز
نـگـیـن امـیـن زاده

بیوگرافی
نگین امینزاده متولد ۲۱ آذر ۱۳۶۰ شیراز، دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری و کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه هنر تهران است. وی پس از اتمام دورهی کارشناسی خود در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، به تهران رفت و در مقطع کارشناسی ارشد معماری در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، مشغول به تحصیل شد. در طول انجام پایاننامهی خود با موضوع «شهرک سینمایی» با دکتر داراب دیبا، مطالعات گستردهای در زمینهی سینما انجام داد و آنجا بود که سینما برای او از علاقهمندی به زمینهی جدیتری تبدیل شد و تصمیم گرفت عملاً آن را بیاموزد. او تحصیلات خود را در رشتهی سینما در دانشگاه هنر تهران و در زمینهی سینما و معماری ادامه داد و پایاننامهی سینماییاش را با موضوع «واکاوی معماری فضا و تجربهی ادراک آن» و با تمرکز بر روی آثار عباس کیارستمی ارائه داد.
امینزاده بین سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۱ در شرکتهای مشاور معماری و شهرسازی نظیر مهرزا (تهران)، خط، نقطه، ایماژ، و خط و صفحه (شیراز) فعالیت معماری داشت و در دانشگاههای شیراز تدریس نمود. از سال ۱۳۸۹ فعالیت خود را در زمینهی کارگردانی، فیلمنامهنویسی و تدوین آغاز کرد که تا امروز ادامه دارد. در دورههایی همچون فیلمنامهنویسی ناصر تقوایی، کارگاه فیلمسازی عباس کیارستمی، کمپ استعدادیابی دارالفنون جشنواره جهانی فجر و دوره فیلمسازی کوتاه و مستند (IVLP) آمریکا شرکت کرد. همسر وی، ارسلان زمانی که او نیز فارغالتحصیل کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز است، در تمامی پروژهها تهیهکننده و حامی امینزاده بوده است.
فعالیت هنری وی از زمان نوجوانی با بازیگری تئاتر و فیلم کوتاه و ادامهی آن در زمینه کارگردانی و ساخت فیلم کوتاه آغاز شد. وی در ادامه عضو انجمن فیلم کوتاه ایران، عضو آکادمی ایسفا، عضو آکادمی جشنواره نهال، داور بخش استعدادیابی سیوسومین جشنواره فیلم کوتاه تهران و عضو انجمن فیلم کوتاه شیراز شد. او هماکنون مشغول کار بر روی فیلم کوتاه جدیدش با عنوان «نشانی» است، اولین فیلمنامهی فیلم بلند خود را نوشته و پروژهای مستند در دست ساخت دارد. امینزاده با اینکه شیفتگیِ خود به خلق فضا را به شیوهی جذابتری در سینما ادامه میدهد، اما همواره برای معماری و حلِ پلانِ معماری دلتنگ میماند.
بیانیهی هنرمند
«فیلم هم معماری انسان است». عباس کیارستمی
نقطهی عطف زندگی نگین امینزاده، شاگردی عباس کیارستمی بود. او که برای همهی عمر شاگرد کیارستمی مانده است، مینویسد: «به جرأت میتوانم بگویم، زندگی من به قبل و بعد شاگردی کیارستمی تقسیم شده است. شاگردی او، به تو نگاه دیگری میبخشید و از تو انسان دیگری میساخت، انسانی بهتر در دنیایی زیباتر.» و از زبان کیارستمی در پاسخ به ارتباط معماری و سینما چنین نقل میکند: «یک معمار تصویر را میشناسد، خط و سطح و حجم را میشناسد و چشمش برای قاب تربیت شده است؛ اگر فیلم بسازد روی لوکیشن مسلط است و دکوپاژ برایش آسانتر. فرقی نمیکند، فیلم هم معماری انسان است … اگر دکوپاژ برای تو آسان است، دلیلش این است که معمار هستی». در واقع امینزاده نشانی سینما را در معماری یافته بود.
فیلمگرافی:
(تهیهکنندگی تمامی فیلمها بر عهدهی مهندس ارسلان زمانی بوده است).