همآب

جهان ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به صلح دارد و این صلح تنها با تکیه به فرهنگ های غنی قابل دستیابی می‌باشد.

دو مورد از مهم‌ترین دلایل جنگ دوری از یکدیگر و درک نشدن و دلیل دیگر منابع می‌باشد که جنگ بر سر آب در اینده نیز ملموس می‌باشد ما در این پروژه سعی کردیم به این دو مورد بپردازیم و راهکارهایی را در جهت نزدیکی و صلح ارائه بدهیم.

نیاز اصلی ما ترک تفکر ارتدکس گرایانه و پیش قدمی برای صلح می‌باشد این مهم می‌تواند توسط معماری مرزی ما که گسترده ترین آن در ساحل خلیج فارس دیده می‌شود به هدفی قابل دسترسی تبدیل شود.

ما اینجا به دنبال یافتن اشتراکات فرهنگی برای ایجاد و توصیف مفهوم همگرایی در پروژه خود هستیم تا با یک یا چند خلق مشترک به یک نقطه (هم) در یک فعل مشخص برسیم.

چشم انداز …

همآب به عنوان یک مدل قابل تکرار در سواحل مختلف سعی در ایجاد سکونت گاهی برای افراد مختلفی ادارد این مکان متعلق به افرادی می‌باشد که سعی در ایجاد جهانی بدون مرز دارند و رنج وجود مرزها را متحمل شده‌اند.

استراژی …

استراتژی‌های گوناگون و ترکیب آن‌ها با یک دیگر هر کدام بخشی از پروژه را به حرکت در می‌آورد و می‌تواند ما را به راه حل‌های واقع گرایانه و کم‌هزینه برساند در نتیجه استراتژی‌های پایداری ( بخصوص آب) –  تامل فرهنگی – انتخاب بستری برای طراحی در نقطه‌ای حساس پایه های پروژه را بنا نهاده است …

تامل فرهنگی و سفر گپ …

روابط بین قاره‌ای  ، مدت‌هاست به واسطه سفری به نام گپ که توسط دریانوردان ایرانی تبادل فرهنگی گسترده بین ملل هند، اعراب، ایرانیان و آفریقایی به خصوص ساکنین زنگبار در تانزانیا را ایجاد کرده بود و اثرات این موضوع به صورت روشن در برخی فرهنگ‌های مشترک و تاثیرات بین فرهنگی بین این ملل قابل مشاهده است از آفریقایی های شیرازی گرفته تا تاثیرات ادویه هندی در غذا ها  که اغلب توسط دریانوردان ایرانی  جا به جا می شده است.

این پروژه در حقیقت خوانش این سفر به زبان معماری است.

احیای یک محدوده تاریخی …

وجود عناصر ارزشمند در محدوده طراحی ما روزگارای نه تنها آب قابل شرب را در یک منطقه کم آب برطرف می‌کرده بلکه آب به عنوان یک محصول صادراتی در جنوب ایران نقش ایفا می‌کرده است به طوری که آب با لنج به عربستان صادر می‌شده.

در اینجا نقطه عناصر تاریخی ارزشمندی نیز وجود دارند این پروژه سعی می‌کند به جای گذر از آن‌ها مجددا آن‌ها را به کارگیری کند  که با مطالعه روی آن سعی در ایجاد نگاهی برای برنامه ریزی یک پروژه شده و به نوعی پروژه برای بازسازی یک محدوده تاریخی  آن  را احاطه می‌کند.

چهارمین شب معماران

نام پروژه: همآب
عملکرد: بندر
دفتر طراحی: دفتر معماری دوران
معمار: امیرمسعود آقاجانی‌زاده
آدرس پروژه: بین بندر کنگ و لنگه ، هرمزگان ، ایران
مساحت زمین: 20.000 مترمربع
زیربنا: 7.000 مترمربع
وبسایت: www.epochoffice.com
ایمیل:  info@epochoffice.com
اینستاگرام: aghajanizadeh_am – epochoffice

Project Name: unity springs
Function: seaport
Office / Company: epochoffice
Lead Architects: Amirmasoud Aghajanizadeh
Website: www.epochoffice.com
Email : info@epochoffice.com
Instagram: aghajanizadeh_am – epochoffice

UNITY SPRINGS
Today, our world needs peace more than ever, and this peace can only be achieved through reliance on rich cultures. Two of the most significant reasons for war are alienation from one another and lack of understanding, with resource conflicts, particularly over water, becoming more tangible in the future. In this project, we aimed to address these two issues and offer solutions to foster closeness and peace.

Our main need is to abandon orthodox thinking and take the initiative toward peace. This goal can be achieved through our border architecture, which is most prominently seen along the shores of the Persian Gulf. Here, we seek to find cultural commonalities to define the concept of convergence in our project, reaching a common point or action through shared creation.

Vision
HamAb, as a repeatable model across different coastal areas, aims to create a habitat for diverse groups of people. This place belongs to those who strive to build a world without borders and have suffered the pain of their existence.

Strategy
Various strategies and their combinations drive different aspects of the project, guiding us toward realistic and cost-effective solutions. As a result, strategies focused on sustainability (especially water), cultural reflection, and selecting a sensitive site for design form the foundation of the project.

Cultural Reflection and the Gap Voyage
Intercontinental relations have long been fostered through a journey known as “Gap,” during which Iranian sailors facilitated extensive cultural exchanges among the peoples of India, Arabia, Iran, and Africa, particularly the residents of Zanzibar in Tanzania. The effects of these exchanges are clearly visible in shared cultures and inter-cultural influences among these nations, ranging from the African Shirazis to the influence of Indian spices in local cuisine—many of which were transported by Iranian sailors.

This project is, in essence, a reinterpretation of this voyage in the language of architecture.

Reviving a Historic Area
In the past, the valuable elements of our design area not only provided potable water to a water-scarce region but also played a role in exporting water as a commodity from southern Iran, with water being shipped by boats to Saudi Arabia.